Domek pośród fal - miejsce Viktorii

Genieße

Zatrzepotała wabiąco rzęsami i pomachała na oślep, chcąc pożegnać odchodzącą wilczycę. Przed oczami miała tylko piękny, od teraz jej ulubiony kolor-pomarańczowy. Nieświadoma swego czynu, wysunęła jęzor na całą długość-teraz zwisał sobie, delikatnie się kołysząc. Genie zaczęła się przechylać jak krzywa wieża w Pizzie(czy jakoś tam :D).

Hexe

Lekko się wahając, czarny basior wszedł do jaskini. Rozejrzał się po niej z dużą ciekawością. Pierwsza jaskinia, jaką widzi. Ładna. Tak sobie wyobrażał jaskinie.
-E... Witajcie... Y...-nigdy nie został nauczony, jak się wyrażać.
-Ja... To znaczy... Hym... Hexe... Jestem...-mamrotał, próbując zespawać koniec z końcem, co mu niestety nie wychodziło, bo ze spawarką też nie miał nigdy do czynienia.

Shajen

-Żegnaj więc panno Leo!- zawołał za Leą i pomachał łapą. Teraz spojrzał na wilczycę z wysuniętym jęzorem. -Umm... uszanowanie droga pani.- powiedział i skinął lekko głową. Spojrzał na Viki która ledwo tłumiła śmiech, uśmiechnął się tylko patrząc z lekkim przerażeniem na czyny Geniebe .

Viktoria

Podobno 3 siostrzyczki mają karę na kompa i to twoja wina. Prawda?

Viki nie wytrzymała i wybuchnęła śmiechem. Po chwili jednak uspokoiła się. Spojrzała na nowo przybyłego, czarnego wilka.
- Pff... Witaj Hexe. Ja jestem Viki, ta z tym wywalonym jęzorem to Genieße, a ten rudy to Shajen - mój chłopak - na ostatnie słowa położyła nacisk. Specjalnie aby Genie się opanowała. Spojrzała teraz na wszystkich zebranych.

Viktoria

Podobno 3 siostrzyczki mają karę na kompa i to twoja wina. Prawda?

Viki nie wytrzymała i wybuchnęła śmiechem. Po chwili jednak uspokoiła się. Spojrzała na nowo przybyłego, czarnego wilka.
- Pff... Witaj Hexe. Ja jestem Viki, ta z tym wywalonym jęzorem to Genieße, a ten rudy to Shajen - mój chłopak - na ostatnie słowa położyła nacisk. Specjalnie aby Genie się opanowała. Spojrzała teraz na wszystkich zebranych.

Genieße

Nagle pękły wszyskie szyby naokoło. Odłamki uderzały w Genieße, odlatując niece zakrwawione, by zaraz wrócić. Genie próbowała od nich ciekać, machała na oślep łapami, ale one atakowały ją coraz zacieklej i wbijały się woraz głębiej. Genie zrobiło się karmazynowo przed oczyma. Zachwiała się, podniosła przednie łapy do góry i poleciała do tyłu. Gruchnęła o ziemię. Leżała sobie najzwyklej w świecie nieprzytomna. To był dla niej zbyt duży cios.
_.._
@.@

Hexe

*chciałam, żeby jego wypowiedzi były niezrozumiałe! Nie patrz, kurde,m na nick!*

Spojrzała z niepokojem na upadającą wilczycę. Wyglądała jakoś blado. Zerknął na pozostałych.
-Może... Hm... Jej... Trzeba... Nie... Było... Tym, o... Mówić... - walczył z własnym językiem. Wziął głęboki oddech, zamknął oczy i wyrecytował, wyobrażając sobie rozmowę ze samym sobą:
-Może nie powinno się jej o tym mówić, hm...?
Otworzył powoli jedno oko. Jego piękny, nieumiejętnie wykorzystywany głos roznosił się echem po jaskini. Otworzył drugie i wysapał, będąc u kresu sił:
-Zro... Zrozumieliście m-mnie?

Viktoria

Viki podbiegła do przyjaciółki. Zaczęła patrzeć na Lisa i Hexe'a.
- Emm, tak. Ja cię zrozumiałam. Ale może teraz mi pomożecie? - to mówiąc pobiegła do kuchni. Po chwili wróciła z apteczką. (Skąd ja biorę te rzeczy?!) Wyjęła bandaże i zaczęła owijać pozacinane łapy. Później wyjęła plasterki aby je przykleić w miejscach, w których trudno było założyć bandaż.

Wheat

*Ach, Viki, Viki... to jej się wyobrażało! Taka wizja! Skąd miałabyś mieć tyle luster!? Tylko stłukła głowę, więc JĄ obandażuj!!!*

Słysząc huk, wilczyca wpadła do jaskini. Wreszcie odlepiła się od drzewa, proszę, proszę!
-Co się stało!? Zawołała, rozglądając się. Jej wzrok zatrzymał się z głośnym piskiem na Viktorii. Niech ją licho, najpierw trzeba się dowiedzieć, co tak gruchnęło.
-Coś się stłukło?-zapytała, nieco zdyszana. Od drzewa do jaskini Viktorii było jednak do pokonania trochę drogi.

Genieße

Wilczyco nieprzytomnie uniosła łapę i wyszeptała, chcąc odpowiedzieć na pytanie wadery, co się stłukło:
-Ja...-opuściła, a raczej puściła łapę, która gruchnęła o ziemię. Wilczyca leżała tak z wywalonym językiem, wciąż mając przed oczyma wizję szkła wbijającego się z jej serce. Jej biedne serducho!

Shajen

Ta... bo kochany braciszek jest nie grzeczny dla swych starszych siostrzyczek XD

A on tylko złapał się za łeb i westchnął. Co Viki super znajomości miała to on w ogóle pytań nie miał. Zaśmiał się. -Ta... jam jest wielki i wszechpotężny Shajen, miło mi poznać.- powiedział melodyjnie z tym swoim uśmieszkiem na pysku.

Viktoria

Wii! Genie ma w końcu avka!

Viki odeszła od Genie i poszła do kuchni pochować rzeczy. Gdy wróciła do salonu spojrzała na Wheat ze zdziwieniem. Dlaczegóż ona za wszelką cenę chce zniszczyć, i tak już zniszczone, życie nieszczęsnej wadery.

Focus

Zziębnięta wilczyca weszła do chatki, nie pukając. Nie mogła, bo zamarzły jej łapy. Przed chwilą wpadła do stawu.
-E... Mogę wejść?-zapytała, co chwila kichając. Trzęsła się z zimna i szczękała zębami.
-Pękł pode mną lód... i...*smark* jest mi potwornie zimno...-zachlipała, użalając się nad sobą.

Shajen

Jej coraz to więcej wilczyc się tu zlatywało, oj biedny Shajen... Genie już była lekko napalona, lecz cóż.. już nie jest, nawet jeśli będzie to szybko się odopali XD. Na szczęście miał tu Viki, a gdy ona jest to on jest nietykalny, ależ go duma rozpierała. Postanowił się nie odzywać.

Viktoria

Viki wpuściła zmarzniętą wilczycę do domu. Zrobiła jej herbatę malinową i przyniosła balę z ciepłą wodą, która podstawiła pod łóżko. Usadowiła wilczycę na owym łóżku i wręczyła jej herbatę. (Coś się powtarzam)
- Lepiej Ci? A wy jeśli chcecie to też dostaniecie herbatę - to mówiąc wróciła do kuchni. Po chwili wróciła z tacą, na której było kolejne 5 herbat. Wręczyła każdemu wilkowi.

Wheat

Spojrzała nieufnie na filiżankę i jej zawartość. Powąchała i obejrzała ze wszystkich stron. Zmarszczyła nosw odwróciła naczynie dnem do góry, wylewając herbatę na podłogę.
-Pewnie zatrute.-powiedziała, odkładając porcelanę i zerkając na wykładzinę, czekając, aż herbata wypali w niej dziurę. Nic takiego się nie stało, ale Wheat odsunęła się na wszelki wypadek trochę dalej, bojąc się, że zaraz wpadnie do piwnicy.
-Przepraszam, wydawało mi się, że ostatnio stłukłam ci zastawę stołową. Kupiłaś najwyraźniej nową. Mogę wiedzieć, gdzie? Chciałabym poprosić, żeby sprzedawali ci tylko wadliwe-pokazała zęby w szyderczym uśmiechu i wstała z krzesła. Nadepnęła 'przypadkiem' na nogę Viktorii, wymamrotała ,,o jejciu, jak mi przykro...'' i zaniosła filiżankę do kuchni. Po chwili coś brzdęknęło. Wheat wróciła ze 'zmartwioną' miną.
-Ojej, wydaje mi się, że potłukłam twoje filiżanki. To jaki był adres tej firmy?-zapytała, wyjmując w torby ołówek i nowy notesik. Spojrzała kątem oka na Viktorię, z nadzieją oczekując odpowiedzi.

Focus

Focus łyknęła swoją herbatę. Westchnęła i podziękowała, opatulając się ogonem. Było jej zimno. Szybko wypiła całą swoją herbatkę. Nie rozumiała, po co tamta wilczyca ją wylała. Zatruta? Nie wyglądała na taką... Zaksztusiła się napojem i spadła z krzesła.

Wheat

Krzyknęła, patrząc na przewracającą się wilczycę.
-Aah!!! Mówiłam, że zatrute! A nie mówiłam?! Mówiłam! Ostrzegałam! Ale wy niee, że kłamię! Morderczyni!-krzyczała, wyrywając sobie kłaki futra z głowy. Wskoczyła na stół i zaczęła na głos cytować fragmenty z biblii-sama nie wiedziała, czemu.
-Aaa! Te opary mi na pewno zaszkodziły!-wołała w przerwach między cytatami, skacząc na jednej łapie.

Shajen

Shajen obserwował całe zajście z pewnym rozbawieniem. Chrząknął tylko i zaczął sączyć swą herbatę. Gdy skończył oblizał się i odstawił filiżankę. -Khem, khem... ta herbata była w porządku, nie otrułem się.- powiedział z wyszczerzem na mordzie (xd).

Viktoria

Ada mówię po raz enty, że nigdy nie miałam żadnej zastawy. Wszystkie te rzeczy pojawiają się u mnie na zawołanie!

Viki przetarła sobie łapę i spojrzała na rozwrzeszczaną Wheat. Złapała wilczycę za kołnierz i wyrzuciła z domu, tak że znów była przyklejona do drzewa. Zemsta! Mwah! Szybko wróciła do domu i położyła na łóżku zmarzniętą wilczycę. Wypiła swoją herbatkę i wtuliła się w Shajen'a.