Jaskinia za Wodospadem - Legowisko Sempress

Sempress

Sempress stała i obserwowała Waspa, lecz kiedy on już był całkiem blisko, Sem cofnęła się o pare kroków żeby Wasp jej nie zobaczył, wtedy weszła niestety w jedną z jej 'Ozdób' i jej metalowe opaski na włosach zaczęła hałasować, ~ Kurcze, teraz napewno wie że tutaj jestem! ~ pomyślała, ale nadal stała w tym samym miejscu.

Wasp

Do jego uszu momentalnie dobiegł dziwaczny hałas, sprawiając, że oklapnięte zazwyczaj uszyska Waspa stanęły na sztorc. Wilka zatrzymał się na chwilę i zmrużył czerwone oczy, przyglądając się wodospadowy. Dopiero teraz zauważył, że coś tam jest, chyba ukryta za ścianą wody jaskinia. Ruszył w jej kierunku nieco szybciej niż poprzednio.

LunaViro

Luna nerwowo zaczęła myśleć co zrobić żeby się stąd wydostać. Miała nadzieję że wilk którym zainteresowała się Sempress odkryje jaskinię i pomoże jej uciec. Żeby być pewnym że wilk tu dotrze zaczęła wyć.

Sempress

Sempress wróciła do drugiej komory i zdziwiła się że Luna jeszcze tam jest - A nie chcesz iść? Proszę bardzo, droga wolna! - powiedziała, było to trochę dziwne że tak się zachowała.

LunaViro

Dobrze więc już idę. I przepraszam za wparadowanie tutaj.
Wilczyca szybko wybiegła z legowiska...

Wasp

Znów się zatrzymał, usłyszawszy wycie. Czyżby ktoś wołał stamtąd o pomoc? Wtem zauważył znajomą mu waderę wybiegającą zza wodospadu. Tak, teraz Wasp był pewien, że jest tam jaskinia. Wycie, hałasy, uciekający goście... wilka bardzo zaciekawiło, kto tu mieszka.

Sempress

Sempress weszła z powrotem do jaskini i tam zastała swojego małego Fenka, który się uwiesił w jednej chuście. Sempress szybko do niego podeszła, ściągnęła go i postawiła go przy wyjściu z jego tunelu, potem po prostu stała przy wejściu do drugiej komory i czekała.

Wasp

A on postanowił, że nie wejdzie do jaskini, o! Zapewne zdziwi to tutejszego gospodarza. Wasp nie lubił wpychać się do cudzych legowisk nieproszony, toteż kilka razy machnął energicznie czarnymi skrzydłami, wzbił się w powietrze i wylądował na górze, obok wodospadu. Zatrzymał się tuż przy wodnym spadku, a jego spojrzenie powędrowało w dół. Ciekawe, czy ktoś wyjdzie z jaskini?

Sempress

Sempress się zdziwiła jak nikt nie wszedł do jaskini, więc chciała zobaczyć gdzie ten 'ktoś' zniknął. Wystawił głowę za wodospad, więc można było tylko zobaczyć jej czuprynę z metalowymi opaskami i jej czarny nos. Sempress się rozejrzała i potem znowu zniknęła w jaskini, jak szła w stronę drugiej komory zauważyła że brakowało jednego promienia słońca. Popatrzała na górę, i zauważyła ogon tego 'ktosia'. Sem wyszła tunelem do lasu, i zaczęła potem iść w stronę legowiska, jak już doszła do tego 'ktosia', zatrzymała się i tam tylko stała.

Wasp

Ów ktoś nie zamierzał jak na razie ruszyć się z miejsca. Oparł pysk o przednie łapy, śledząc wzrokiem ruchy wyglądającej z legowiska wadery. a właściwie tylko jej pyszczka i jasnych dredów, które wystawały z jaskini. Kiedy ta zniknęła, Wasp nawet się nie poruszył. Jedynie wciąż patrzył w dół, na rozbijającą się o skały wodę.

Sempress

Wilczyca nadal stała w tym samym miejscu, ten 'ktoś' jeszcze jej nie zauważył. Sem postała jeszcze chwilkę, lecz po chwilce ruszyła głową, i można było ją usłyszeć. Sempress obróciła się i wolnym krokiem zmierzała w stronę leśnego wejścia do jaskini.

Wasp

Ktoś usłyszał jakieś brzęczenie, zapewne czegoś metalowego, więc szybko odwrócił łeb i dostrzegł szaro-rudą waderę. Gdy ta zaczęła się oddalać, on wlepił w nią czerwone ślepia. Aż dziw brał, że nie zareagowała na jego przybycie, w końcu wkroczył na jej terytorium. - Nie pilnuje panienka zbyt dobrze swych włości rzekł do niej głośno.

Sempress

Sempress nic nie odpowiedziała tylko szła dalej, w jednej chwili musiała się obrócić żeby zejść do tunelu. Postarała się to szybko zrobić, miała nadzieje że wilk pójdzie za nią. Ona zeszła całkiem do jaskini i usiadła na tych starych poduszkach, czekała na wilka z czarnymi skrzydłami.

Wasp

Wasp spodziewał się oburzenia jego słowami, wiec nieco zaskoczyła go reakcja wadery. A może jest głuchoniema? Nigdy nic nie wiadomo. Postanowił pójść za nieznajomą. Pojawił się w wejściu do jaskini niedługo po niej. Nie wszedł jednak głębiej.

Sempress

Sempress zdziwiła się że wilk jeszcze nie wszedł do jaskini, więc wstała i machnęła ogonem pod promykiem słońca. Wilczyca nadal stała tuż obok wejścia, kiedy nagle jej Fenek podbiegł do niej i wybiegł tunelem.

Wasp

Wasp ruszył przed siebie, w głąb jaskini. Nie sądził, by spotkało go tutaj coś wybitnie interesującego, ale nudziło mu się tak okropnie, że postanowił zajrzeć głębiej. Zmarszczył nos na widok wszystkich kolorowych ozdóbek.

Sempress

Kiedy Sempress usłyszała kroki wilka cofnęła się o parę kroków, - Trochę nie normalne... Prawda? - powiedziała głos dochodzący już z innej komory. Sem usiadła na swoim ulubionym miejscu, na przeciwko wejścia.

Wasp

- Ależ skąd. Wszystko jest tu nad wyraz zwyczajne i przewidywalne - odrzekł, zatrzymując się na chwilę. Patrzył przez chwilkę na obdrapane chusty, zapewne skradzione ludziom. Dodał. - Lubimy ludzkie zabaweczki, hm?

Sempress

- Nie zabaweczki, tylko ozdoby! - powiedziała pouczającym tonem, - Kim lub czym jesteś? - zapytała i pogrzebała patykiem w ognisku, który po chwili spłonął.

Wasp

- Jak zwał tak zwał - mruknął pod nosem. Choć powiedział te słowa niby do siebie samego, uczynił to na tyle głośno, by wadera mogła go usłyszeć. Dla Waspa bowiem nie było żadnej różnicy między ozdóbkami i zabawkami. W jego oczach to były zbędne śmieci, jak wszystko, co wyszło z rąk ludzkich. Na jej pytanie zaraz udzielił lakonicznej odpowiedzi. - Wilkiem.