Mgliste Jezioro

Eric

W krainie znajduje się wielkie jezioro, nad którym zawsze unosi się mgła._Na północnym brzegu znajduje się przepaść z wodospadem zasilającym jezioro._Nad wschodnim brzegiem rozciąga się dziki iglasty las._Na południowym brzegu znajdują się opustoszałe pustkowia i rzeka odprowadzająca wodę do morza._Zachodni brzeg przypomina północny brzeg tylko, że nie ma tam wodospadu i można wejść na szczyt po kamiennych płytach układających się w schody._W zimnych wodach jeziora roi się od różnorodnych stworzeń wodnych, a na dnie jest wiele wraków i skarbów._Po jeziorze pływa niewidzialny statek piratów, który czasami się ujawnia tym, którzy odważą się pływać po gigantycznym jeziorze.
_____________________________________________________

Do wschodniego brzegu podszedł Eric, patrząc na płaską powierzchnie jeziora, wokół nie było żywej duszy._Spokój, spokój i jeszcze raz spokój. Nagle Eric zauważył, że coś się wyłoniło z wody.
-_To tylko kawałek masztu_-_Pomyślał uspokajając się.

Czai zamieniłam na roi, bo całość wtedy nie miałaby zbytniego sensu. I w ostatnim zdaniu nie wiedziałam o co chodzi. Po po? Po powierzchni? Usunęłam więc jedno "po".

Destery

Samica od dłuższego czasu przedzierała się przez iglasty las, który zdawał się jej niekończącym. Do tego igły z niektórych niższych drzewek co jakiś czas mierzwiły jej futro, a niektóre nawet próbowały się wbić. Gdy tylko ujrzała, że zalesiony teren się kończy, odetchnęła z ulgą, bowiem miała już dość wymijania nieprzyjemnych drzew. Znalazła się przy jeziorze. Tutaj jeszcze nie była. Zresztą była dopiero w niewielu miejscach na tych terenach. Mimo, iż czuła niedaleko zapach innego wilka, nie zdołała go zobaczyć. Być może to przez unoszącą się nad wodą mgłę. Des przeciągnęła się i usiadła nad brzegiem, zastanawiając się, kto mógł jej tu towarzyszyć.

Eric

Eric zdał sobie sprawę, że ktoś zakłócił panujący wokół spokój, więc zaczął rozglądać się dookoła nikogo, jednak nikogo nie zauważył. (Nie sądzisz, iż lepiej byłoby tak: Eric zdał sobie sprawę, że ktoś zakłócił panujący tu spokój. Zaczął się rozglądać dookoła, jednak nikogo nie ujrzał.)
-_To pewnie przez tą mgłę._-_Pomyślał.
Wilk zaczął iść za zapachem nieznajomego wilka, aż w końcu zauważył Destery.
-_Jak się nazywasz?_-_Zapytał wilczyce.
Eric nie miał zaufania do wilków, które się mu nie przedstawią.
-_Ja nazywam się Eric._-_Powiedział patrząc na wilczyce.

Destery

Nagle samica poczuła, że zapach nieznajomego wilka jest coraz wyraźniejszy. Musiał się do niej zbliżać. Trochę się wystraszyła, bo nie wiedziała kogo się tu spodziewać. Ujrzała, że podszedł do niej basior o białym futrze a widząc, że chyba nie miał złych zamiarów, trochę jej ulżyło. - Och, przepraszam, nie zauważyłam Cię przez tą mgłę - odezwała się, przyglądając się wilkowi. - Jestem Destery - przedstawiła się, po czym skinęła samcowi łbem. Nie najlepiej dogadywała się z samcami, jednak starała się to jakoś nadrobić. - Masz bardzo ładne imię - dodała po chwili. Miano wilka tak jakoś jej się spodobało, chociaż sama nie wiedziała dlaczego.

Eric

Gdy Eric usłyszał ton Destery, szybko się uspokoił, chociaż nie miał do niej jeszcze pełnego zaufania.
-_Dlaczego tu przyszłaś?_-_Zapytał uprzejmie.
Nie lubił gdy inne wilki zakłócały jego spokój, ale ponieważ nikogo tu nie znał postanowił tego za bardzo nie pokazywać.

Destery

Wilczyca przysunęła swój ogon do ciała, poruszając delikatnie jego końcówką. - W sumie nie wiem, zwiedzam nowe tereny i postanowiłam zatrzymać się tu na moment. Szłam już dość długo przez las iglasty i trochę się zmęczyłam - odrzekła, łypiąc jasnymi oczyma. Wyczuła, że wilk był nieufny, jednak nie miała mu tego za złe. Często sama miała z tym problemy. - A Ty? - zapytała po chwili.

Eric

-Ja przyszedłem tu szukając jakiegoś miejsca w, którym mógłbym odpocząć po wędrówce-Odpowiedział basior.
Nad lasem zaczęło przelatywać stado jaskółek a Eric przyglądał się nim z zaciekawieniem.
-Z jakiej watahy pochodzisz-Zapytał Eric.

Destery

W sumie też przyszłam tu trochę odpocząć.. - odpowiedziała na pytanie wilka. Siedziała tak, poruszając nerwowo ogonem. Nie była pewna, czy powinna zostać. Nie chciała przeszkadzać wilkowi w odpoczynku, a mogłaby znaleźć jakieś inne miejsce do zwiedzenia. - Jestem z Watahy Wiatru. A Ty, masz jakieś stado? - spytała, spoglądając na rozmówcę.

Eric

Ja jestem z watahy Nocy.- odpowiedział wilk.
Eric nie wiedział czy powiedzieć w jakiej watasze był wcześniej ale szybko uznał, że musi lepiej poznać waderę.
-Czy jesteś w tej watasze od urodzenia-Zapytał

Destery

Samica pokiwała przecząco łbem. - Nie, nie jestem tu od urodzenia. Właściwie, to do tej krainy dotarłam stosunkowo niedawno - odrzekła, strzygąc radarami. Miejsce, w którym się znajdowali było bardzo tajemnicze, jak i nieco niepokojące. Niewiele było tu widać przez gęstą mgłę, więc nie wiadomo, co mogło się nagle pojawić. - A Ty, od jak dawna jesteś na tych terenach? - zapytała. Zawsze ją ciekawiło, z jak doświadczonymi osobnikami rozmawiała.

Eric

Stado jaskółek znikło w mgle a Eric zwrócił się do Destery.
-Też jestem tu nowy i nie znam tu zbyt wielu wilków.Czy kogoś już tu poznałaś.-Eric coraz lepiej poznawał wadere.

Destery

Wilczyca kiwnęła znacząco łbem. - Owszem, kilka osób zdążyłam już poznać, a nawet i z niektórymi się zaprzyjaźnić - powiedziała. Spodobało jej się w tej krainie i była szczęśliwa, że tak szybko poznawała innych członków. Poza tym, znalazła przyjaciółkę, którą bardzo lubiła i to było dla niej najważniejsze. - Tutaj nietrudno spotkać innych, właściwie na każdym kroku można poznać nową osobę - dodała po chwili, poruszając ogonem.

Eric

Eric coraz lepiej znał wadere ale nie chciał jej mówić od razu wszystkiego o sobie najpierw musiał się dowiedzieć cegoś o niej.
- Gdzie byłaś zanim przyszłaś w te okolice? - Zapytał się z zaciekawieniem Eric.
Wilk cieszył się skrycie, że Wadera nie pyta się o jego historie.

Destery

Wilczyca ziewnęła, próbując ukryć tę reakcję. Było to wynikiem niczego innego, jak zmęczenia ostatnimi spacerami i przygodami, jakie tu przeżyła dotychczas. - Tak więc byłam w Dolinie Marzeń, w przedziwnym miejscu wypełnionym słodkościami - powiedziała, uśmiechając się lekko. Tak, tamto miejsce było wyjątkowe i kryło w sobie wiele wspaniałości. Warte odwiedzenia. - A Ty? Natknąłeś się na jakieś wyjątkowe miejsce po drodze? - spytała, ot tak. Może on też widział coś wartego uwagi?

Eric

- Jeszcze nie - odpowiedział Eric. Miał nadzieję, że Destery nie będzie zadawała mu pytań, bo nie miał zbytnio ochoty do rozmowy. Bez słowa podszedł do jeziora. Eric zauważył, że kawałek masztu już odpłynął.
Patrzył na odpływający kawałek masztu. Nagle przyszła do niego pewna myśl, że jeśli wejdzie na kawałek masztu, będzie mógł podpłynąć do wodospadu.

Destery

Samica westchnęła cicho. Mgła coraz bardziej ciążyła jej, zasłaniając jej pole widzenia. Ogółem, było to dosyć dziwne miejsce, a gdyby nie spotkała tutaj Eric'a, to pewnie zaraz by stąd poszła. Podniosła się z ziemi, otrzepując swe miękkie futro i przeciągając się. - No nic, ja już będę zmykać. Do zobaczenia - powiedziała, chociaż nie miała pewności, że wilk ją usłyszy. Mimo wszystko, pożegnała się, więc zaraz odeszła z powrotem do lasu, aby wrócić tam, skąd tutaj przyszła.

z.t

Eric

Eric podłyną do wodospadu po czym zaczął patrzeć w górę wodospadu.
Szybko mu się znudziło patrzenie na wodospad, więc podpłyną nad południowy brzeg i poszedł do domu rozmyślając czy dobrze zrobił odchodząc od Destery.

zt.

Crystal

W pewnej chwili zjawiła się tutaj Crystal. Szła powoli i przed siebie. Na jej mordce malował się ból, chodź starała się z całych swych sił to zamaskować. Nikogo tu nie było, bardzo dobrze. Mogła się spokojnie wypłakać.
Podeszła do brzegu, a następnie zasiadła przy nic, machając melancholijnie ogonem. Życie ją raniło, bardzo często.
Gęsta mgła otaczał ją z każdej strony. Ciężko było tu kogoś zauważyć, na prawdę. Ale trudno, to nie jest istotne.
Beta spuściła łeb w dół, wbijając wzrok w taflę wody. Jedna z łez, uderzyła w nią, zakłócając spokój, panujący na jeziorze.
- Dlaczego on odszedł? Obiecał, że zostanie... Obiecał. - Szeptała, szlochając cicho i co jakiś czas przecierając łapą ślepia.
- Teraz jesteś sama! Głupia, po co czekam i łudzę się, że powróci? Odszedł na dobre... Hah! Ty to masz szczęście, kobieto... Syn odszedł, już na zawsze. Partner, również zniknął... Co ja mam ze sobą zrobić? - Rozkleiła się już całkiem.
Wiele czasu upłynęło, kiedy Crystal się ogarnęła. Przestała płakać, bo przemyślała wszystko. Cóż, może i w ten sposób będzie naiwną wilczycą, ale pozostanie wierna swojemu partnerowi. Nie ważne, czy wróci, czy nie. Ona go kocha, a on dobrze o tym wiedział.
- Spokojnie... Spokojnie. - Wyszeptała, tym razem lekko się uśmiechając i ocierając ostatki łez. Będzie silna!
Beta rozejrzała się dookoła, lecz zbyt wiele nie zobaczyła. Ta mgła, meh. Za to zaczęła pluskać przednimi łapami w wodzie. Może i to było bardzo dziecięce, ale... Ale Cryśka lubiła się tak zachowywać. Jednak wiedziała, że jako Beta, powinna być bardziej zdyscyplinowana.

Eric

Gdy Eric był tu kilka dni wcześniej spotkał bardzo irytującego wilka.
- Mam nadzieje, że tym razem nikt nie zakłóci mi tu spokoju - myślał.
Basior, jednak się rozczarował ponieważ zobaczył szlochającą Crystal szybko schował się za pobliską jodłą i zaczął podsłuchiwać a gdy wadera zaczęła pluskać łapami wodę wyszedł zza drzewa.
Jak się nazywasz - zapytał szybko.

Crystal

Kiedy usłyszała obcy głos, dreszcz przeszedł po jej grzbiecie. Szybko się odwróciła się w stronę nieznajomego. Momentalnie spoważniała, wycierając łapki o suchy ląd.
- Crystal. A Ty? - Spytała, uśmiechając się nieśmiało. Przyglądnęła się dokładnie wilkowi, jednak wciąż zachowywała wszelkie środki ostrożności. W końcu nie każdy pojawia się tak ni stąd, ni zowąd i pyta o imię, prawda? Beta westchnęła cichutko, nie spuszczając wzroku z nieznajomego.