Polana pełna kwiatów!!!

Siomha Lorcan

Spojrzała troszkę zdziwiona na Kyinrę. Co się stało? Kim był Ray? Na te pytania potrafiła odpowiedzieć sobie sama. Nie chciała męczyć nimi młodej.- Uszy do góry.- szepnęła i polizała ją po pyszczku.

Kyinra

Ray.. Kyin juz dawno o nim zapomniała. Lecz teraz Taiko jej przypomniał. Spojrzała na Siom i się uśmiechnęła. -Dziękuje... Taiko, Ray.. ja już no.. nie ten.. dobra nieważne. Jakieś pytania? Siom... masz jakieś pytanie. Mogę odpowiedzieć.- powiedziała spokojnie i machnęła ogonem.

Siomha Lorcan

- Nie mała.- uśmiechnęła się.- Uwierz mi, że potrafię zrozumieć wiele, bez wyjaśnień.- powiedziała i spojrzała w niebo. Czuła przy sobie ciepłe ciałko Kyinri. Ta mała, przeszła już tak wiele. Siom spojrzała w jej oczy.

Kyinra

-Aha.. ale.. ja lubię odpowiadać na pytania. Ale jak nie ma pytań to chyba lepiej..- stwierdziła i się przytuliła do Siom jak do mamy której.. nigdy szczerze mówiąc nie miała. Mama się nią nie zajmowała.. później zginęła. A Kyin się zatrzymała w dorastaniu. Fajnie prawda?

Siomha Lorcan

- Chyba masz sporo za sobą.- powiedziała cicho.- Mam tylko jedno pytanie.- objęła młodą.- Jak to się stało, że jesteś Wiecznym Dzieciakiem?- spytała, przeciągając sylaby. Jakaś jej część myśli błądziła daleko i ciężko było jej się skupić.

Kyinra

-Tak, sporo mam za sobą. Jak na sześciomiesięcznego szczeniaka.. sporo.- odpowiedziała i się zastanowiła nad drugim pytaniem. -No.. mój ojciec lubił bawić się w alchemika. Mieszał różne substancje i powstał jakiś napój. Chyba zatrzymujący dorastanie. Że na zawsze jest się szczeniaków. I.. tata zostawił mnie w tej jaskini to ja.. się tego czegoś napiłam. Później się dziwiłam czemu ja nie dorastam a moje rodzeństwo tak.- powiedziała i się niewinnie uśmiechnęła. Gdyby tego czegoś nie wypiła, już dawno była by dorosła.

Czarna Sprinterka

Czarna Sprinterka z uniesionymi uszami wsłuchiwała się w słowa Kyinri. Przekleństwo nie zrobiło na niej żadnego wrażenia, bo była do tego przyzwyczajona. Ta historia z Rayem... Wsłuchiwała się w słowa Kyinri. Uniosła leciutko ogon do góry. Nie była to oznaka wrogości, tylko zwiększonej uwagi.

Eshe

Słysząc słowa tej małej istotki co siedziała obok Siomhy zrobiło jej się przykro, taki mały szczeniak. Bez rodziców, bez rodziny, miała chłopaka. Jej... -Szkoda mi tej małej..- powiedziała do Czarnej

Crimson

Przyczołgała się tu zza wielkiej kępy maków. A raczej tego, co po niej zostało... Smętnie opadające, ponure i kruche gałązki. To samo stało się też z innymi kwiatami. Gdzie nie gdzie można było dojrzeć różowe i błękitne kwiaty hortensji, ale bardzo rzadko. Ylo posmutniała. Wiedziała, że jesień nadchodzi.

Siomha Lorcan

Kyinra

-Nie, nic się nie da zrobić. I.. szczeniakiem fajnie jest być nie trzeba się martwić o rodzinę i tak dalej. Żyją beztrosko. No ale też nudno, nie można mieć rodziny.- powiedziała i się uśmiechnęła. Tak.. dobrze, że jest szczeniakiem.

Czarna Sprinterka

Czarna zwróciła swój łeb i smutnym wzrokiem jej przytaknęła.
-Naprawdę jej szkoda... Czemu tyle zła każdego spotyka- jednym mniej, a drugim więcej...

Siomha Lorcan

Spoważniała na moment. Nie wiedziała, jak to powiedzieć, a nie chciała zrazić do siebie Kyinri.- Wiesz, czasem warto poszukać nowej rodziny...- powiedziała bardzo cicho. Oczy zwróciła ku niebu. Niemal bezszelestne westchnięcie wydobyło się z jej pyska.

Kyinra

-Tak warto poszukać, nawet nad tym myślałam, ale... kto miałby zastąpić mi mamę? Bo o tacie to już nie wspominam..- powiedziała i się zamyśliła. No.. ciekawe kto by się podjął takiego zadania wychowywać małego, rozwydrzonego sześciomiesięcznego szczeniaka który nigdy nie dorośnie?

Siomha Lorcan

Wciąż patrzyła w niebo. W tym momencie poczuła znów znajomą pustkę w sercu. nie potrafiła sobie z tym do końca poradzić. Jednak, gdy spojrzała na Kyinrę nie dało się niczego wyczytać z jej pyska.- Musisz sama zdecydować.- wzruszyła delikatnie barkami.

Eshe

-Zło.. czai się wszędzie, tak powiedział mi ktoś bliski.- powiedziała i się do niej uśmiechnęła. - A.. mała ma za sobą mniej czy więcej?- zapytała przenosząc wzrok na Kyin później na Czarną.

Zło.. czai się wszędzie, tak powiedział mi ktoś bliski- z dedykacją dla. .Amiego xD

Siomha Lorcan

Przeniosła mętny wzrok na Eshe. Widać nie była tu jeszcze tak dobrze rozeznana. Uśmiechnęła się do wilczycy, ale nic nie powiedziała. Znów spuściła wzrok.

Kyinra

-Nie wiem kto mógłby mi mamę zastąpić... A ty.. Siom.. może wiesz kto?-zapytała się przyglądając się błyszczącymi ślipkami Siom. Usiadła na przeciw niej i zamiatała ogonkiem liście. Bo.. cóż innego mogło zostać? Mamy jesień..

Siomha Lorcan

Uśmiechnęła się smutno i spojrzała w niebo, a później na Kyinrę.- Maleńka, to Ty to musisz wiedzieć. Twoje serce podpowie Ci. Zobaczysz.- trąciła ją nosem w szyjkę. Bardzo delikatnie.

Setha

Setha smutno spojrzała na Siom. Wstała, spojrzała jeszcze po pyskach innych wilków i pobiegła do wyjścia. Po prostu stwierdziła, że to miejsce nie jest dla niej.