Wilcza łąka

Mara

-Dobrze wiedzieć. Może kiedyś tam pójdę. - uśmiechnęła się szczerze. - Jesteś z Watahy Ognia? Nie jestem jeszcze dobra z rozpoznawania watah....- poczuła drobną skruchę, ale cóż jest tu nowa i tego nie zmieni.

Scarlett

Scarlett uśmiechneła się.
-Tak, jestem z Ognia. Z czasem będziesz się tego coraz bardziej uczyła. Zazwyczaj można to poznać po tym, jak druga osoba się zachowuje.-powiedziała wesoła.

Mara

-Rozumiem... Jak na Watahę Ognia to nawet miła jesteś... tzn.: dla mnie. Poznałam już jedną z Ognia i jakoś sobie nie przypadliśmy do gustu. - Uśmiechnęła się. Nie spodziewała się, ze ktoś z Watahy Ognia będzie dla niej miły.

Scarlett

-Czasami to nie zależy od watahy. Każdy wilk jest inny, jak każdy płatek śniegu. Nawet, gdy zdarzą się bliźnięta, nie będą do końca takie same. A poza tym ty też jesteś bardzo miła.-powiedziała i uśmiechneła się jeszcze bardziej wesoło. Jak widać Rosity jej nadal nie zauważył.

Mara

-Czy ja wiem... miła? - zaśmiała się cicho. - Rozumiem cię. Bo... znasz pewnie Leę? - spytała krzywiąc lekko się na samą myśl o niej. Nie przepadała za nią.

Scarlett

-Ja? Nie znam żadnej Lei. Narazie jej nie spotkałam, ale w przyszłości mogę sie na nią natknąć.-powiedziała spoglądając na Rositiego. Ciekawe czy naprawde nie wie o jej obecności?

Mara

Spojrzała w kierunku, w którym spoglądała Scarlett. Zauważyła samca. Swe oczy zwróciła w kierunku Scarlett.
-Chłopak? - mrugnęła do niej.

Xythuel

Xytherian przybiegł tu z KokuRai na plecach. Pokierowała go w to miesce to przylazł. Xyth "odłożył" ją na ziemię delikatnie i usiadł nieopodal.
- To tu?
Spytał jakby dla upewnienia. Nie dawno tu był. Ale lubił to miejsce więc nie miał nic przeciwko przyjściu tu ponownie.

// Sorry, że tak późno piszę. Dzisiaj będę miał dopiero duuużo czasu na pisanie.

KokuRai

Gdy ten ją przyniósł, to Koku rozejrzała się. - Tak, a oto nasze dwa cele - powiedziała i noskiem wskazała dwa wilki. - Jak chcesz, to zacznij - oznajmiła z chytrym uśmieszkiem. Wadera zamachała swoim ogonem, który wyglądał jakby ktoś wyrwał z niego sierść. Jej oczy zalśnił radośnie. Koku uśmiechnęła się do Xyth'a.

Xythuel

Xytherian ukazał kły no i zaczął a jak. Podlazł do jednej z wilczyc o niebieskim odcieniu futra i pacnął ją swoim jakże poręcznym ogonem w łeb.
- Fatalnie wyglądasz. Myślisz, że ktoś chciałby patrzeć na ten Twój ochydny pysk? Idź się umyj.
Rzekł obojętnie krążąc wokół wilczycy. A niech się tylko tamta druga odezwie. Będzie piekło. Uwielbiał wytykać innym fatalny wygląd czy to, że są ogółem totalnie fatalni.

KokuRai

Koku padła po cichu na ziemię śmiejąc się. Po chwili, jednak wstała oblizując się. Podeszła do Xyth'a, jednak zmieniła miejsce, ponieważ spodobała jej się ta niebieska. Podeszła, wiec do niej i podniosła jej pysk. - Nie pokazuj swoich oczu, umyj się, wyczyść pysk bo śmierdzi i lepiej cała się umyj - powiedziała, a w ostatnich słowach przeniosła wzrok an jej całe ciało. Później puściła jej mordkę i zerknęła na drugą, jednak nie chciała do niej nic mówić.

Mara

Jakoś nie zrobiło jej się przykro. nie zwróciła na nich uwagi. Poprawiła tylko grzywkę i spojrzała na Scarlett. Czekała, aż ta coś powie. Nadal nie zwracała uwagi na tamte dwa wilki, które próbowały wyprowadzić ją z równowagi. Niestety po dłuższej chwili wstała i wyszła.

[z.t]

KokuRai

Koku spojrzała na Xyth'a. - Idziemy za nią? - zapytała siadając na czterech literach. Zamachała ogonem i lekko przekrzywiła swoją głowę. Patrzyła mu w oczy czekając na odpowiedź. Wiatr delikatnie rozwiewał jej futro, a ona się tym nie przejmowała. Siedziała tak, lecz jej wzrok teraz uciekł na tą drugą wilczycę. Kiedyś z Koku była niezła wredota. Oblizała swoje kiełki.

Xythuel

- Możemy.
Odpowiedział gotowy do pobiegnięcia za upatrzonym celem. Uwielbiał niszczyć czyjeś szczęście, poczucie własnej wartości... Nie są niczego warci!
- To chodź.
Rzekł i zaczął biec za wilczycą. Choć sam tak dokładnie, nie wiedział gdzie też ona poszła.

z.t.

KokuRai

Koku uśmiechnęła się chytrze i spojrzała an Xyth'a, a następnie zaczął biec na samcem, który bieg za tamta samicą. Jej łapy zgrabnie się poruszały. Biegła przed siebie w krainę złości i miłości. Jej ogon słitaśnie się poruszał.

zt
//Brak weny//

Scarlett

-Pa Rosity.-szpeneła, patrząc na wilka zielonymi oczyma. Postanowiła zostawić go w spokoju. Powoli podniosła się spod drzewa i odeszła, cały czas odwracając się i zerkając na wilka. Gdy była już na tyle daleko, że nie było go już widąc, pobiegła przed siebie.

zt.

Siomha Lorcan

Siomha przyprowadziła tutaj Wilczura. Myślami błądziła daleko, przypominając sobie ostatnie dni. Nie licząc przypadku Bri, były nawet przyjemne.
Wilczyca obejrzała się na towarzysza. Miała nadzieję, że powie, jeśli obecność Siom zacznie mu przeszkadzać.
-Spokojnie tutaj.- powiedziała tak, jakby nie było tego widać. Nie wiedziała, czy powinna milczeć, czy zabawiać wilka rozmową.

Wilczur

Rozejrzałem się dookoła. Matko kochana... Muszę to jakoś przeżyć. Chwila! Mam plan dotyczący mojej matki! Tylko nie zrobię tego teraz. Uśmiechnąłem się.
- Jesteśmy na miejscu... Pogadamy o czymś?- Zapytałem już całkiem szczęśliwy.

Siomha Lorcan

Nagła zmiana w zachowaniu Wilczura nie uszła uwadze Siom.
-Coś Ty nagle taki wesoły?- spytała. Owszem, dobrze że wilk już się nie smucił, ale po prostu było to dziwne. A może ciągle był w szoku? Nie miała pojęcia.

Wilczur

- Przypomniałem sobie o pewnych miejscach w krainie, które spełniają życzenia... Rozumiesz chyba?- Odpowiedziałem Siomh. Te miejsca mogą pomóc mojej matce. Ale trzeba by było ją zachęcić do pójścia tam.