Las śmierci

Abaddon

Młodziutki wilk kluczył między drzewami. Z niemałym zaciekawieniem rozglądał się dookoła. Nigdy wcześniej nie widział tak dziwacznego w jego mniemaniu miejsca.

Shauni

Wyłoniła się spomiędzy drzew. Rozejrzała się czarnymi ślepiami, po okolicy. Ten las doskonale odzwierciedlał jej wnętrze. Śmierć...
dostrzegła basiora. Wpatrzyła się w niego...

Abaddon

/J.D nie jest basiorem. Słowo "basior" to określenie Samca Alfa/

Przysiadł przy pniu niegdyś zapewne potężnego, rozłożystego drzewa i szturchnął łapą znajdujący się nieopodal kłąb gałęzi, który kiedyś musiał być pięknym krzewem. Zaskoczyło go, że kilka gałązek złamało się po niebywale lekkim ich dotknięciu. Gdy do uszu J.D dotarły ciche kroki, młodzieniec oderwał wzrok od obumarłej roślinności i jeszcze raz się rozejrzał. Utkwił wzrok w czarnej wilczycy.

Shauni

Zmierzyła wilka wzrokiem. Domyśliła się, że jest jeszcze dość młody, ale szczerze nie było po nim tego widać. Nadal obserwowała go uważnie...

Abaddon

Zmierzył samicę uważnym spojrzeniem swych bystrych, iście ognistych ślepi. Zdała mu się być zupełnie inna niż spotkane przez niego dotychczas wilki, które spokojnie mógł określić mianem "radosnych frajerów". Ta wilczyca idealnie pasowała do tego chłodnego miejsca, do którego przywędrował. J.D położył się na suchej, spękanej ziemi.

Shauni

Powolny, ale lekkim krokiem podeszła bliżej wilka. Usiadła na wyjałowionej ziemi. Zastawiała się dlaczego, nie zachowuje się jak większość młodych samców. I te jego oczy.... Były inne... Ona również miała inne oczy, z wiadomych względów, ale jego były...

Abaddon

Wodził wzrokiem za wilczycą. - "Dlaczego tak mi się przyglądała?" - pomyślał, swym zwyczajem owijając ogon wokół tylnych łap. Jeszcze przez chwilę patrzył na nią, po czym poderwał wzrok, kierując go na zachmurzone niebo, wyglądające spomiędzy martwych, z jego perspektywy dziwacznie powyginanych gałęzi.

Shauni

Spojrzała w niebo. W jej czarne oczy zamigotały tajemniczym blaskiem. Cały czas miała przed nimi te oczy... " Dobra dosyć tych podchodów" pomyślała.
- Szkoda - odezwała się cichym, spokojnym głosem, patrząc na niebo - że nie widać księżyca.
Ukradkiem spoglądała na wilka.

Abaddon

Uśmiechnął się delikatnie, nie odrywając spojrzenia od nieba. W jego z pozoru skupionych na sklepieniu niebieskim oczach odbijały się wyglądające spomiędzy ciemnych chmur gwiazdy. Rzekł krótko swym trochę chrapliwym, acz miękkim głosem. - Taka noc też ma swój urok.

Shauni

Również delikatnie się uśmiechnęła, ale jak u niej często ostatnio to bywało uśmiech nie obejmował oczu.
- Każda noc - odezwała się tym samym tonem - ma swój urok, swoją moc...

Pein

Wszedł, mrużąc oczy. Kolce na jego grzbiecie sterczały dziwacznie, nieprzyzwyczajone do nowego stanu posiadacza. Poruszył jaszczurzym ogonem, ruszając w głąb lasu. Już wyobrażał sobie wielki korzeń o który się potknie..

Shauni

Poczuła dziwną woń wilka. Powoli, bardzo powoli przeniosła czarne jak noc ślepia na nowo przybyłego. Zlustrowała go spojrzeniem, po czym znowu wpatrzyła się w niebo.

Pein

Spojrzał na wilczycę swoimi fioletowymi ślepiami, po czym oparł się lewym bokiem o jakiś stary dąb. Przystawił do niego ucho i zamknął lewe ślepię.

Shauni

Kątem oka obserwowała zachowanie wilka. Jednak na pysku miła wypisany spokój. Powoli położyła się na ziemi. Zerknęła jeszcze raz na oczy młodego wilka (J.D), przelotnie spojrzała na "dziwnego" wilka (Pein), po czym znowu utkwiła czarne ślepia w niebie.

Pein

Puknął ogonem w drzewo po czym odsunął się od niego. Poruszył pazurem na tylnej łapie po czym przednymi pazurami zaczął coś skrobać.

Abaddon

Spuścił łeb, odrywając wzrok od z nocnej perspektywy szarawych chmur coraz częściej przysłaniających ciała niebieskie. Spojrzał na przybyłego wilka. Gdy omiótł go krótkim, acz uważnym spojrzeniem, z powrotem przeniósł je na niezbyt gwieździste dziś niego.

Pein

Poprawił łapą nieład swojej brązowej grzywki po czym wyciągnął coś w stylu wstążki i obwiązał ją na najwyższej gałęzi drzewa jaką mógł dosięgnąć.

Kanna

Przyszłam swym spokojnym, ale pewnym krokiem. Popatrzyłam na zgromadzonych i, bezszelstnie weszłam na drzewo, układając się na jednej z gałęzi. Złożyłam skrzydła, ah jaka szkoda, że nie umiem ich używać. Obejrzałam dokładnie las spowity motywem śmierci.

Pein

Spojrzał na swoją kokardkę. Niebieska. xP Poprawił ją po czym ruszył dalej, nawet nie zauważając że jego kolce na grzbiecie zachaczają o wszystko na drodze. Chyba niedługo będzie miał poroże..

Abaddon

Spojrzał na przybyłą wilczycę. Wzrok zatrzymał na jej rozłożystych skrzydłach. Przez chwilę zastanawiał się czy kiedykolwiek wcześniej widział skrzydlatego wilka.