Tęczowe morze

Cheeky

Wilczyca uśmiechnęła się i powiedziała:
-No bez przesady! Jesteś fajna, ładna, zabawna... Pewnie masz chłopaka czyż nie?-Bezczelna lubiła być bardzo ciekawska. Czasami aż za bardzo... Ciekawe czy to nie zrazi Taimi do Cheeky.

Taimi

Pokręciła łbem. Ależ wścibska rozmówczyni jej się trafiła!
- Nie znalazłam jeszcze żadnego faceta. - Wyjaśniła spokojnie, obojętnie poruszając ramionami. Jej ogon zatoczył kółko, a jasne oczy skierowały się w stronę Bezczelnej.
- Ale dziękuję za nadmiar komplementów - zauważyła wesoło, mrugając do niej oczkiem.

Cheeky

Wadera usiadła na swoim szanownym zadku i popatrzyła na Taimi. Gdy ta posłała jej oczko, samica odpowiedziała tym samym. Polubiła towarzyszkę. Ciekawe czy ona ją też.
-Może pójdziemy na polowanie?- powiedziała wesoło Cheeky do koleżanki.

Enary

Ah, dawno nie wychodziła na polowanie na młode mięsko! Pora poznać młodzików, którzy już wyrośli i nadają się do czegoś. Tak więc kołysząc zalotnie biodrami znalazła się tutaj. Miała dumnie uniesioną głowę na długiej szyi i wysoko uniesiony, zakręcony puchaty ogon. Szczupłe, zgrabne łapy stawiała na piasku i już wypatrzyła sobie potencjalnie interesującego basiora. No, to ruszajmy. Przeszła ostentacyjnie pomiędzy dwojgiem wader rzucając im dumne spojrzenie i zbliżyła się do samca. Obeszła go kilka razy dookoła by dobrze mu się przyjrzeć i przejechała swoim ogonem po boku Hei'a. W końcu zasiadła przed nim z gracją i owinęła swoje zgrabne, szczupłe ciałko ogonem, wlepiając jednocześnie swoje ślepia w oczy nieznajomego. Zatrzepotała zalotnie rzęsami i cichutko zachichotała.
- Witaj przystojniaku. - w końcu wydobył się jej namiętnym głos i oblizała wyzywająco pyszczek.

Hei

Hei, który był właśnie w trakcie pasjonującej rozmowy ze swoim kotem, a sprawa dotyczyła bardzo filozoficznych zagadnień życiowych, początkowo nie zauważył wadery. Zdarzało mu się to bardzo często, takie niezauważanie czegoś. Uznał za niegrzeczne ignorowanie innych, więc przerwał swoją wypowiedź, kierowaną do Eijiego i przyjrzał się Enery.
- Dzień dobry - powiedział, jego mina natomiast ukazywała, że chyba dzień ten wcale taki dobry nie jest. Nic bardziej mylnego, Hei był całkiem zadowolony z życia, jedynie uśmiech uznawał za zbędną formę wyrażania emocji.

Enary

Przekrzywiła zabawnie łeb i pochyliła nieco do przodu.
- Masz fajny głos. - powiedziała i delikatnie liznęła go po nosie. Po tym zakryła pyszczek ogonem i zachichotała zalotnie. Aj, niepoprawna Enia. Co z niej wyrosło? No, jak to co... seksi laseczka! Bardzo lubiła flirtować. Wtedy czuła się piękna, kiedy basiory patrzyły na nią z pożądaniem.
- A jakie nosisz imię? - zapytała i puściła do niego oczko. Podobał jej się. Taki nieprzystępny się wydawał. To było dla niej wyzwanie, Lubiła wyzwania a to tylko bardziej ją nakręcało.

Hei

Hei pociągnął nosem, kiedy został po nim polizany. Resztki z jesiennego kataru dawały się jeszcze we znaki (nie umiałam się powstrzymać. XD).
- Jestem Hei - powiedział spokojnie, wciąż będąc myślami w ostatnim dialogu, czy raczej monologu z kotem. Właśnie! Byłby zapomniał przedstawić swojego wiernego towarzysza, a to niedopuszczalne. Jeszcze się futrzak obrazi. - To jest Eiji - powiedział, na co czarny kot miauknął, uważnie badając spojrzeniem białą waderę. Z wyrazu jego pyska Hei nie umiał odczytać żadnych uczuć.

Enary

Enary była nieco zdegustowana, ale przecież nie zrezygnuje z uwodzenia.
- Całkiem fajny. - powiedziała pogłaskawszy kota po głowie. Ale ważniejszy był Hei i to, co mógł jej dać.
- Ja zwę się Enary. Opowiedz mi coś o sobie. - powiedziała smyrając jego przednią łapę, nieistotne którą, końcówką ogona. To mogła wywołać przyjemny dreszcz i En na to liczyła. Ponadto cały czas czekała na jego ruch w jej stronę. Jeśli go nie będzie, to sama się nim zaopiekuje tak, jak należy. Wyglądał na znudzonego życiem, dlatego wilczyca postanowiła je wzbogacić, urozmaicić.

Hei

- Miło mi cię w takim razie poznać, Enary - powiedział wilk spokojnie wilk, skłaniając lekko głowę, by dać tym samym do zrozumienia, że wcale nie jest nieuprzejmym antysocjalem. Mimo, że był. - Hmm... - zamyślił się nad pytaniem wadery, łapą gładząc swój podbródek. Była to rzecz jasna ta sama łapa, którą En dotknęła ogonem. - Jestem tutaj od niedawna, moim towarzyszem jest kot i od lat mam wielkiego pecha - powiedział w końcu, wciskając w to jedno zdanie całą esencję swojego życia.

Enary

Uśmiechnęła się słodziutko i wstała.
- No, ale dzisiaj pecha nie masz. - powiedziała szepcząc mu do ucha. - Bo spotkałeś mnie. - i to powiedziawszy pocałowała go namiętnie i długo. Łapę umiejscowiła na klatce piersiowej nowego znajomego i zaczęła nią gładzić ciało basiora. Drugą zaś łapą objęła go za szyję i przesuwała nią po potylicy samca. Dobrze wiedziała jak takie poczynania działają na wilki. Choć jeszcze nie wyciągnęła wszystkich asów z rękawa. Była bardzo ciekawa co on uczyni, aczkolwiek była bardzo pewna tego, że zacznie z nią grać w tę grę. Który z resztą by się jej oparł? Bardzo mało takich było.

Hei

Hei nie zdążył palnąć jakiejś psychologicznej gadki na temat wysokiej samooceny, ponieważ wilczyca go wzięła i znienacka zaatakowała. Tak właśnie odebrał to wilk. Basior uniósł łapę i położył nad piersią wadery, nieznacznie ją od siebie odsuwając. Nasz aspołeczny bohater zdusił w sobie chęć wytarcia wierzchem dłoni ust i powiedział:
- Schlebia mi twoje zachowanie, ale chyba nic z tego nie będzie - powiedział, notując sobie w głowie, że posiada jako-taki urok osobisty.

Enary

Oooo! Zgrywa niedostępnego. Też może być.
- Chyba nie sądzisz, że odpuszczę sobie taki kąsek? - powiedziała znów się do niego przysuwając. Tym razem jednak cała się o niego otarła, sięgając łapą do podbrzusza nowego znajomego. Ponownie do niego przylgnęła i owinąwszy swój ogon wokół ogona Hei'a zaczęła go całować po szyi i znów po pysku. Długo nie baraszkowała a ten tutaj jej się spodobał. I nie planowała go zostawić póki nie dostanie tego, czego chce.
- Nie udawaj. Przecież wiem czego chcesz. Też tego chcę, więc po co się przed tym bronić? Zapomnij się... - wyszeptała mu namiętnie do ucha i znowu złączyła się z nim w pocałunku.

Rubin

Basior wbiegł tutaj zadowolona. Nagle zobaczył dwa wilki. Samica podrywała takiego samca jak Hei? Chyba nie miała gustu. Rubin i jego wysportowane ciało położyło się niedaleko samicy i zaczęło na nią patrzeć.

Hei

- To jest strefa niedotykania przez obcych - powiedział Hei, czując się jak molestowana dziewczyna i zrobił krok w tył. Spojrzał błagalnie na swojego towarzysza, jednak czarny kocur w odpowiedzi zaczął swoją codzienną higienę osobistą, zaczynając od miejsc intymnych. Basior odwrócił wzrok. - Nie rozumiem pani zachowania i wolałbym, żeby się pani powstrzymała przez jakiś czas - rzekł uprzejmie, nie zapominając, że jego postanowieniem po przybyciu do krainy było "zachowywanie się normalnie".

Enary

- Przecież już nie jestem obca. - powiedziała coraz bardziej znudzona. Na razie nie dostrzegła Rubina, bowiem była zaabsorbowana Hei'em.
- A co, jeżeli nie chcę się powstrzymać? Po co mam to ukrywać. - powiedziała znów przybliżając się do Hei'a. Otarła się łbem o jego szyję i usiadła tuż przed nim tak, że niemal stykali się nosami.
- Czyżbym ci się nie podobała? - powiedziała podejrzliwie uśmiechając się figlarnie. Cóż, raczej nie da za wygraną. Tylko co z tym zrobi Hei?

Hei

- Cóż, w tej sprawie aspekty moralne przewyższają te płciowe - powiedział ostrożnie, robiąc ponownie krok w tył. - Ponadto, rozsądek ponownie pobił na głowę sprawy płciowe, więc chyba nadal poprzestanę na tym, że to nie jest najlepszy pomysł... - i jeszcze jeden kroczek do tyłu, tak, na w razie czego. - Ponadto, biorąc pod uwagę, że znam jedynie twój wygląd i imię, to nadal pozostajesz względem tradycyjnej miary osobą obcą, co kłóci się z twoim aktualnym zachowaniem - na twarzy wilka malowało się już niemal przerażenie.

Rubin

Wilk chciał zwrócić uwagę Enary na siebie i swoje ciało, więc odchrząknął z rozbawieniem. Teraz to wilczyca musiała go usłyszeć. Puścił jej oczko i czekał co ona na niego powie.

Enary

- Zupełnie jak prawiczek. - prychnęła z dezaprobatą na poczynania Hei'a. Ale co to? Nie zauważyła prężącego się innego, atletycznie wyglądającego samca? Niedopuszczalne! Obróciła się i przyjrzała nieznajomemu. Mrrrr... Tak, to między innymi daje obraz myśli Enary.
- Wybacz mi mały, ale zajmę się tamtym młodym ogierem. - powiedziała i kołysząc biodrami ruszyła w stronę Rubina, uśmiechając się namiętnie. Ale zatrzymała się w 1/3 drogi by lgnąć z gracją na trawie i wyciągnęła tylne nogi tak, by wilk dobrze widział jej szczupłą talię i podbrzusze. Głowę uniosła z dumą i skrzyżowała łapy przed sobą. Puściła do Rubina oko i czekała, czy do niej podejdzie. Na tą chwilkę pokazywała Hei'owi o co jej chodziło i powinien wyciągnąć z tego lekcje na przyszłość.

Rubin

Samiec w końcu zobaczył ruch ze strony samicy. Podszedł do niej i chciał jej pokazać jaki jest, wiec zaczął ją okrążać, a gdy był koło jej zadka to zagwizdał z podziwem. Położył się koło niej i powiedział:
-Siemka, mała.

Enary

No. I to było to. Dokładnie obejrzała sobie ciało samca i z zadowoleniem stwierdziła, że to jest o wiele lepszy kąsek.
- No witam przystojniaku. - powiedziała smyrając końcówką ogona grzbiet samca, dokładnie w miejscu kręgosłupa, co wywoływało u samców przyjemne dreszcze.
- Jestem Enary. A ty? - zapytała namiętnym tonem i uśmiechnęła się słodko. Oblizała zalotnie swój pyszczek, przygryzając przy tym na chwilkę dolną wargę. Miała w planach pobaraszkować i ten cel osiągnie. Już nie ważne z kim. Ale Rubin był przystojny i umięśniony, stąd on teraz był centrum jej zainteresowań.