Klif nad Morzem.

Cheeky

//Końcowe zdanie trochę mnie zdziwiło... o.O EMO! xD//

- Co to znaczy, że trzeba mieć to za sobą? - Zdziwiła się wadera. Wprawdzie nigdy jeszcze nie kochała nikogo, prócz rodziny, jednakże to też była strata. Nie wiedziała, za bardzo, o co chodzi Carly. Czy tylko tak da się to zrozumieć?

Carly

- Nigdy się nie dowiesz, jak trudna i bolesna to decyzja, jeśli już kiedyś tego nie przeżyłaś - odrzekła jedynie, kładąc się. Ułożyła łeb na wyciągniętych łapach, w ciszy. Jej ogon leżał spokojnie za nią, poruszając jedynie końcówką.

Cheeky

Wstała, po czym podeszła do głowy wadery. Spojrzała na nią, z jeszcze większym zaciekawieniem. - Ale jak? Jak? Jak?! Jak!?! - Zaczęła dopytywać się, kładąć łapki na jej głowie, po czym naciskając, na każde "jak". Może zachowywała się głupio, ale dla niej była to norma.

Carly

Carly zaśmiała się. - Zobaczysz. Kiedyśtam - rzekła jedynie, przesuwając się w drugą stronę, a jednocześnie zrzucając z siebie Cheeky. Rozłożyła skrzydła i położyła na ziemi. Musiała trochę rozciągnąc dodatkowe kości.

Cheeky

Chee z zafochaną miną usiadła koło Carly. Wymamrotał coś pod nosem, po czym położyła się. Przednimi łapami podparła, głowę, po czym zaczęła się zastanawiać. - Nigdy nie miałam partnera... nigdy w ogóle nie kochałam nikogo, prócz swej rodziny... której teraz nie mam... - Zaczęła się jej wyżalać.

Assire

Assire spokojnymi krokami przyszedł, dostojnie nad, to miejsce. Jego ogon poruszał się swobodnie, a głowa była uniesiona wysoko. Szedł i szedł, aż tu naglę...bum...jak zwykle przy dostojnych krokach przewrócił się. Potrząsnął głową i podniósł się szybko, siadając zarazem. Zerknął an dwie wadery.
- Witam szanowną Alfę wody - przywitał się z miłym uśmiechem.

Cheeky

Wadera zaśmiała się. Nie ma to jak dobry upadek. Wstała po czym przeciągnęła się. - Jesteś alfą? - Spytała z dużym zaciekawieniem. Nie wiedziała nawet, iż wadera z którą rozmawiała stała na tak wysokim stanowisku. - Wynajęłaś klauna?! - Spytała po chwili z rozbawieniem. Naprawdę, przekonana była iż Assire jest klaunem...

Assire

Samiec westchnął głęboko.
- Droga damo nie jestem klaunem, ani ona mnie nie wynajęła. Jestem Betą Wiatru i trafiłem tu przypadkowo - oznajmił patrząc na ową waderę, która uznaje go za klauna. Co potknąć się nie można?! Poprawił swą grzywkę i rozejrzał się jeszcze raz po okolicy. Tutaj, akurat jeszcze nigdy nie był. Albo był? W każdym razie nie pamiętał czy był tutaj czy nie, un!

Cheeky

Dla niej zwykłe potknięcie, było okazją do wielkiego śmiechu. No ale cóż, to samiec. Nowy cel odnaleziony! - Bardzo przepraszam, że przyszło mi do głowy uznać cię za klauna. Myliłam się... Cheeky jestem. - Zaczęła go okrążać, a jej długi ogon [Dłuższy niż na avie, un!] delikatnie przejeżdżał po jego ciele.

Assire

Assire zaśmiał się wesoło.
- Ach. ja jestem Assire - przedstawił się i od patrzenia na ruchy wadery, aż mu się zakręciło w głowie. Zamachał powoli ogonem, ale tylko przez chwilę. W jego głowie było sporo myśli, a z każdą chwilą jeszcze ich przychodziło sporo. Jego oczy zalśniły wesoło, a on nie wiedział co ma teraz począć.

Cheeky

- Assisre tak? Bardzo ładne imię... - Rzekła flirciarsko, dalej okrążając go. Spojrzała na niego zalotnie, a jej ogon nadal gładził jego ciało. - Skąd pochodzisz, kochaniutki? - Uśmiechnęła się, po czym przestała go okrążać, stając naprzeciw niego.

Carly

Pyszczek Carly rozjaśnił się w wesołym uśmiechu. Nawet nie spoglądała teraz na kolejną bezczelną podrywaczkę - bo jak widać nią była. Alfa wstała i podeszła do wilka, z godnym siebie, uroczym uśmiechem. - Ty jesteś Assire, Beta Wiatru - stwierdziła bezbłędnie, jak widać - Miło mi Cię poznać, wiele o tobie słyszałam - rzekła, żywo spoglądając swymi liliowymi ślepiami w oczy samca.

Cheeky

Assisire się zastopował. On poczeka, a tym czasem powraca do normalności. Jako niewyżyta małolata, najpewniej często będzie miała takie odpały, może z wiekiem jej przejdzie...
Jej niewielka główka, z jeszcze mniejszym móżdżkiem, myślała teraz, zapewne co by tu zrobić, by zwrócić na siebie uwagę. Spojrzała tylko na Carly, przenikliwym wzrokiem.

Carly

"Kolejna uczennica Enary?" przeleciało skrzydlatej przez głowę. Jakież to okrutne, że w krainie rozwikłała się era tandetnych, tapetowanych flirciar. Oby Colin, Virve ani Amija w takie coś nie wtargnęły! Wadera by sobie tego nie wybaczyła. Napotykając wzrok Chee, wilczyca przekręciła łeb na bok, unosząc brew w zdziwieniu.

Cheeky

//Colin już w to weszła. xD//

Wiedząc co wadera ma na myśli, zrobiła zafochaną minę. - Nie jestem taką, pustą tapeciarą, jak myślisz... - Powiedziała do niej, ponownie siadając koło niej. Raz jeszcze oparła głowę o łapy, gapiąc się na klif. Momentalnie posmutniała, spoglądając ku zachodzącemu słońcu. - Nic o mnie nie wiesz. - Powiedziała zimno. Wprawdzie nie czyta w myślach, lecz takie spojrzenie potrafi rozpoznać.

Carly

//Wiem. Ale Carly tego nie wie. : P

- Nie sugeruję, że wiem - odrzekła jedynie - To po prostu pierwsze wrażenie. A że właśnie przez taką "pustą tapeciarę" rozpadł się mój związek, nie dziw mi się - dodała, ściągając brwi delikatnie. Zastrzygła uchem, zerkając kątem oka na Assirego.

Cheeky

//Przez pustą tapeciarę rozpadł się jej związek? O.O Nie wiedziałam. xD Jaką? //

- Nie oceniaj książki po okładce. - Zacytowała, nadal wbijając swoje ślepia w niebo. Ona miała swój powód, dlaczego tak robi, wcale nie była aż tak pusty, jak większości się wydaje. Po chwili jednak, jej wścibskość nie wytrzymała. - Kim była ta: "Plastikowa tapeciara"? - Spytała, z jeszcze większym zaciekawieniem.

Carly

//Enary.

- Nie znam jej imienia, ani też jej osobiście, przynajmniej tak mi się wydaje. Wiem tyle, że jest tutejszą, puszczalską, wścibską, cholerną.. - wraz z kolejnymi obelgami głos Carly stawał się bardziej chrypliwy, a pazury wsuwały się w ziemię z chrupotem. Gdy głos przeszedł do warknięcia, wadera mruknęła jedynie z niezadowoleniem.

Cheeky

// Aaaa... o.O //

- Zostawił cię dla jakiejś puszczalskiej laski? - Zapytała z oburzeniem, i niedowierzaniem. I choć nie znała Carly, trochę ją lubiła. Szybko się zaprzyjaźniała, jednakże tylko wtedy, gdy nie ma złego humoru. A gdy go już ma, to najprawdopodobniej rozpęta się trzecia wojna światowa... dosłownie.

Carly

- Nie, nie zostawił - odrzekła, przymykając oczy - Zdradził - dodała ściszonym głosem, otulając szczelniej łapy ogonem, jakby chcąc sobie dodac otuchy. To bolało niemiłosiernie. I nie można było z tym wytrzymac, mówiąc o tym ot tak.