Tęczowy wodospad

Volire

- Dziękuję za radę - wytarłam łapą łzy, odwzajemniłam uścisk - Pierwszy raz ktoś zdołał mi pomóc, naprawdę.
Oczy już nie były tak smutne, a raczej calkowicie pokryte radością. Tak dawno nie doznałam uczucia radości, ah, to takie przyjemne.

Ellva132

Weszła spoglądając na pozostałych....Po czym położyła się na ziemi tuż obok wodospadu...I zaczęła lizać łapy...

Shajen

Wszedł popatrzył chwile na wodospad-Ale tu ładnie-Położył się na kamieniu obok wodospadu i zanurzył łapę w wodzie.

Getsu

Wilczek przybiegł cały brudny, więc od razu skoczył do wodospady. Zaczął chlapać i przez przypadek ochlapał Shajen. Ze wstydu zanurkował na pięć minut. Później
uciekł żeby nie było awantury. Pobiegł do Złotej pustyni.

Ray

Młody rosły wilk kroczył sprężystym krokiem po piaszczystym brzegu wodospadu. Grzywka powiewała targana przez wiatr i raz po raz zasłaniała mu duże błyszczące ślepka. Skupiony był On na barwach bijących od wody, kolory tęczy sprawiały, że zatracał się w nich głęboko zamyślony. Póki co nikt znajomy mu tudzież nieznajomy mu nie przeszkadzał.

Fedorra

Weszła .
Usiadła spokojnie i patrzyła na przechadzającego się po brzegu wodospadu .
Po chwili położyła się i popatrzyła gdzieś w błękit .

Ray

Wilk wsłuchując się w szum wody, który koił jego uszy postawione na sztorc usłyszał szelest. Nowo przybyły? Obrócił się przez bark lustrując dzikim wzrokiem wilczyce. Stał bokiem do niej z jedną łapą uniesioną ku górze i z każdą chwilą bardziej jego kończyny zapadały się w wilgotny piach. Zapach przywiany przez wiatr ze strony samicy dał mu znać, że pochodzi z watahy Nocy.

Fedorra

Fedorra wstała , otrzepała się z piasku i usiadła . Nie odrywała wzroku od błękitu , po chwili zobaczyła że samiec przygląda się jej . Oderwała na chwilę wzrok od błękitu i popatrzyła w jego stronę .

Ray

Ray przyglądając się wilczycy strzelił sowim długim ogonem jak z bicza po czym obrócil się w jej stronę nie odrywajac wzroku. - Pięknie prawda... - urwał swoim lekko ochrypłym niskim tonem skinąwszy pyskiem ku wodospadowi na, którym teraz zawiesił spojrzenie.

Nikita

Przyszła tu wolnym krokiem .
Kiedy ujrzała swoją przyjaciółkę Fedorrę zaczęła iść w jej kierunku . Widziała , że jest ona zajęta innym zupełnie obcym Nikicie wilkiem . Wadera nie chciała przerywać swojej przyjaciółce tego jakże uroczego spotkania więc zmieniła kierunek .
Teraz wilczyca szła w kierunku wodospadu . Wskoczyła bez zastanowienia do wody i podpłynęła do wodospadu . Stanęła pod nim tak , że ciężkie litry wody odbijały się od jej grzbietu . Nikita potraktowała to jako Bicze Wodne .
W końcu grzbiet zaczął ją pobolewać lekko więc przeszła przez wodospad szybko i usiadła na małej w miarę płaskiej skale . Tam wadera rozmyślała nad swoim życiem . Ale głównym powodem zastanowień wilczycy był Torres . Nikita rozmyślała ciągle dlaczego też on ją ignoruje . Zawsze był w stosunku do niej otwarty a teraz zachowuje się tak jakby ona wcale nie istniała i to co kiedyś między nimi zaszło zgasło .
Na pysku Nikity pojawił się smutek więc spuściła łeb ku dołowi .
W końcu postanowiła , że to on powinien się za nią uganiać a nie ona za nim więc teraz ona go będzie ignorowała . Plan bardzo spodobał się waderze więc momentalnie podniosła łeb i machnęła ogonem . Uśmiechnęła się szeroko .

Fedorra

- Prawda - odpowiedziała Fedorra podchodząc do wodospadu . Zawsze podobały jej się wodospady . Przypominały jej jka silnym zywiołem jest woda i że czasami trzeba się jej bać . Podeszła do Ray'a i przedstawiła się : - Jestem Fedorra , a ty ? - spytała .

Nikita

Nikita kątem oka spoglądała na brzeg aby obserwować przebieg sytuacji .
Jej przyjaciółka najwyraźniej jej w ogóle nie zauważyła . Wadera weszła bez żadnego szmeru i dźwięku do wody i płynęła bardzo powoli aby nie utworzyć żadnej fali . Postanowiła ona , że przyjrzy się bliżej obcemu wilkowi . Kiedy znajdowała się tuż przy brzegu zanurzyła się . Łapami zaparła się o głaz znajdujący się w wodzie i odepchnęła się go . Wyskoczyła na brzeg i szybko schowała się w na biało zakwitniętym krzewie gdzie nie można było dostrzec jej małej i zgrabnej postaci .
Łapkami odepchnęła gałęzie aby coś widzieć . Kiedy już miała rozmawiające wilki jak na dłoni przysiadła sobie wygodnie i patrzyła .

Mizu

Radosnym, skocznym krokiem nad wodospad przyszła Mizu. Rozejrzała się dookoła siebie. Zobaczyła dwie wilczyce i wilka wyglądającego na starszego od niej. Podeszła na piaszczysty brzeg wodospadu i przejrzała się w tafli wody. Jej odbicie falowało razem z wodą, która poruszała się przez wiatr. Co chwila na tafli dało się zauważyć tęczowy przebłyski.

Fedorra

Fedorra usłyszła szmer , - Zaczekaj chwilę - powiedziała do Ray'a i zakradnęła się pod krzew , naprężyła ciało i skoczyła poza zakwitnięty krzew . Łapami dotknęła ziemi i zobaczyła swoją przyjaciółkę , uśmiechnęła się do niej i powiedziała : - Dlaczego nie powiedziałaś że tu jesteś ? - spytała przysiadając obok niej .

Nikita

Zdemaskowana Nikita zaczerwieniła się ze wstydu .
Nie chciała tłumaczyć się przyjaciółce która złapała ja na gorącym uczynku więc wskoczyła do wody i popłynęła ponownie na skałkę za wodospadem .
Z jej pyska powoli zaczął schodzić rumieniec .

Fedorra

Fedorra pobiegła za Nikitą , kiedy była blisko niej powiedziała : - Nie jestem na Ciebie zła . Chodź może popływamy ? - spytała się jej .

Nikita

/// Ja juz jestem w wodzie ///

Nikita wskoczyła do wody i popłynęła na samo dno . Tam chwyciła się skały i czekała aż przyjaciółka da jej spokój poniewaz wadera była dziś wkurzona i to ostro . Każdy kto stawał jej dziś na drodze obrywał za to nieźle . Na przykład Dyzman , dalej leży obolały w wodzie na Bursztynowym Morzu .

Fedorra

Fedorra popatrzyła na przyjaciółkę , spuściła łeb i udała się i innym kierunku . Przysiadła na jakiejś skale i myślała o tym jak jest samotna . Nikt nie zwracał na nią uwagi , w jej oczach zakręciły się łzy . Obtarła je łapka i zeskoczyła ze skały . Przysiadła obok skały i oparła się o nią .

Sammaria

Weszła.
Położyła się na brzegu wodospadu i rozmyślała.Zastanawiała się co jej następny dzień przyniesie.Nastawiła uszu by usłyszeć śpiew ptaków.

Nikita

Nikita wynurzyła się aby zabrać znowu tlenu do płuc .
Kiedy zobaczyła smutną przyjaciółkę wyszła na brzeg i podeszła do niej uśmiechając się ciepło .
- Co się stało ? - Zapytała kładąc łapkę na grzbiecie Fedorry .
Patrzyła na jej załzawione oczy i czekała na odpowiedź .