Tęczowy wodospad

Ray

Trochę się tych wilków tu nazbierało. Ray zatrzymał się na szczycie skalnej półki spoglądając po wilkach. Miodowe ślepka zatrzymał na Mizu po czym ugiął łapy i wbił się w górę. Wiatr uniósł jego prężne ciało i udało mu się zrobić kilka obrotów po czym wpadł do wody opadając aż na samo dno jeziorka. Plusk jaki wywołał mógł ochlapać reszte wilków.

Fedorra

Fedorra w porę się odsunęła i nie Ray na szczęście jej nie ochlapał , uśmiechnęła się a potem wstała i weszła do wody . Podziwiała morskie krajobrazy , rośliny a nawet kamienie . Bo według Fedorry - każda rzecz - żywa czy nie , jest warta uwagi .

Ray

Wilk przebierając płynnie łapami oszołomiony pięknem podwodnego krajobrazu i palety kolorów tęczowego wodospadu płyną dotykając raz po raz dna. Jego ślepią ukazała się ta sama czarna wilczyca. - Ray. - urwał chcąc się przedstawić lecz oprócz stłumionych słów z jego pyska wyleciały również bąbelki i spręzone powietrze co mogło wyglądać zabawnie. Zatkał pysk natychmiast łapą.

Fedorra

Fedorrę rozmieszyło to bąbelkowanie Ray'a . Łapą pokazała mu brzeg , może tam wygodniej bedzie mu się wysławiać ?

Ray

Chyba to był całkiem dobry pomysł. Wodząc wzrokiem za jej łapą wynurzył się i wyskoczył na brzeg. Jego futro teraz mokre ściśle opieło jego smukłe ciało. Po chwili otrzepał się i zdmuchnął grzywkę na bok czekając za wilczycą. Machnął ogonem, który zawinął się wokół łap wilka gdy usiadł.

Fedorra

Fedorra wypłynęła , szybko wyszła na brzeg i odeszła parę kroków w bok by nie ochlapać pozostałych i otrzepała się w wody . Podeszła do Ray'a i powiedziała : - Miło mi , Fedorra .

Ray

- Mi również, Ray. - skinął pyskiem odgarniając grzywkę na bok. Oczyma ogarnął wygląd wilczycy, woń jej watahy również dotarła do jego nozdrzy jednak jakikolwiek dalszy krok w rozmowie pozostawił jej.

Fedorra

Fedorra popatrzyła na Ray'a , - Skąd jesteś ? - spytała , - Jeśli można wiedzieć - dodała przenosząc wzrok na błękit nieba . Uśmiechnęła się i usiadła .

Ray

Westchnął ciężko szurając ogonem po ziemi, skąd jest? Trudne pytanie. - Prawdę powiedziawszy znikąd, jednak jeśli chodzi Ci o watahę to również jestem samotnikiem. - uśmiechnął się na koniec kątem pyska. - Ty za to jesteś waderą nocy. - stwierdził bez wahania.

Fedorra

- Racja - odpowiedziała Fedorra podziwiając jego intuicję . - Jestem z watahy Nocy i bardzo sobie to cenię . Nie zamieniłabym jej na nic innego . - odpowiedziała . - Tak prawdę powiedziawszy , ja też nie wiem skąd jestem . - powiedziała odwracając głowę .

Ray

Zmarszczył brwi wysłuchując jej odpowiedzi, Ray mimo wiecznego wyglądu młodziaszka był bardzo dojrzały duchem. Czasem czuł się jak starzec. - Źle mnie zrozumiałaś...ja wiem skąd jestem aczkolwiek to nie temat, którym można by się chwalic. - widząc jej reakcje wbil ślepia w jej oczy. - Coś się stalo? - pazurami zaczął wystukiwać dziki rytm, który grał w jego duchu. Dziś miał niebywały nastrój.

Fedorra

- Nie , nic się nie stało . - odpowiedziała przekrzywiając głowę , popatrzyła na niego i uśmiechnęła się . - Masz kogoś na oku , to znaczy jakąś waderę ? - spytała patrząc w błękit .

Ray

Wilk strzelił ogonem jak z bicza wyciskając z niego resztki wody po czym zastrzygł uszami lekko zdziwiony tym pytaniem. - Nie rozglądałem się a nic na siłę. - odrzekł ochrypłym tonem lekko zmieszany. Miłość? Buech...tylko mu to potrzebne. Zreszta kto by go chciał?

Fedorra

Fedorra poparzyła na Ray'a , - Zawsze coś znajdziesz nawet jak nie bedziesz szukał . Znajdziesz odpowiednią dla siebie . - powiedziała , brzmiało to jak wyuczona lekcja ale było prawdą .

Ray

Wstał i lekkim krokiem na ugiętych łapach okrązył ją po czym wypowiedział do jej ucha - Zależy tylko czy ktoś szuka. - po czym wyskoczył i usadowił się na gałęzi drzewa nad wilczycą.

Fedorra

Fedorra spojrzała jeszcze raz na wilka po czym odwróciła wzrok w stronę wodospadu . Nastepnie popatrzyła na chmury i na horyzont .

Ray

Zaś wilczysko opadło na galęzi spokojnie wygrzewając się na słoneczku. Wiatr targał lśniace futro wilka a On sam przymknął powieki układając pysk na łapach. Błogi stan relaksu i odprężenia. Biada temu kto mu przeszkodzi.

Maryse

Wesoła Maryse wbiegła nad Tęczowy Wodospad. Zatrzymała się na chwilę, zlustrowała cwaniackim wzrokiem wszystkie wilki dookoła, po czym rzuciła się biegiem w stronę wodospadu. Z krzykiem wpadła do wody, ochlapując wszystkich, w tym - odpoczywającego na gałęzi wilka. Po chwili wynurzyła się z grzywką na oczach. - I znowu trzeba będzie ją godzinę suszyć... - mruknęła do siebie i wybuchnęła śmiechem.

Ray

W błogim stanie zatracenia już zasypiał gdy...COŚ go calkowicie zmoczyło. Wyskoczył jak torpeda do góry uderzając łbem o gałąź powyżej po czym spadł na ziemie cały nastroszony. Palącym wzrokiem szukał winowajcy aż zatrzymał go na Maryse.

Maryse

Gdy atak śmiechu juz minął wygramoliła się na brzeg. Jednak spokój był tylko przez chwilę. Zobaczywszy minę wilka śmiechawa znów zaatakowała i to ze zdwojona siłą. Tarzała się po ziemi trzymając za brzuch, a na koniec... stanęła na dwóch łapach przy samej krawędzi i chyba sami wiecie co się stało. Woda rozprysła się na wszystkie strony. Już się bała reakcji wilka.