Arena Szasty

Szasta

Tesshin..-zaniemówił a na jego pysku wymazały się wspomnienia.-ty nie jesteś Tesshinem z Shrio...ja dobrze znałem Tesshina był przyjacielem mojego ojca...-warknął na niego-Nie opowiadaj bzdur-jego mięśnie zadrżały a cień potężnego wilka padł na szczeniaka.

Smith

Już rozmawialiśmy i nie mam nic do wyjaśnienia chciałbym tylko zmierzyć się z twoim synem-rzekł i usiadł bliżej mierząc Zakiro.

Szasta

-Ja daję ci pełną zgodę na to lecz to mój syn musi zadecydować czy chcę z tobą walczyć-obserwował bacznie oba wilki.

Kain

nie na taki obrót sprawy liczył. zmarszczył nos. - jestem tylko szczeniakiem, wręcz nikim. jest starszy ode mnie. - pomyślał.

Szasta

Zmierzył go wzrokiem-Nie Zakiro jesteś moim synem, jesteś tora i nie zapomnij tego-warknął, ale dość łagodnie żeby zmobilizować go.-W twoim wieku pokonywałem dorosłe wilki i wierzę, że ty jesteś jeszcze silniejszy niż ja gdy byłem w twoim wieku.-dodał.

Kain

spojrzał na ojca. sam nie wierzył, że może być jeszcze silniejszy. - daj mi trochę czasu na przemyślenie twojej propozycji. - powiedział wkońcu. lepiej od razu zacząć trenować.

Szasta

Spojrzał na syna i uśmiechnął się tajemniczo zaczął się śmiać-Dobry wybór synu sam bym tak postąpił na twoim miejscu-pomyślał.Wzdychnął i oddalił się w cień.

Smith

Zgoda-rzekł poważnym tonem i odszedł również kilka metrów dalej.Usiadł w cieniu i czekał aż Zakiro będzie gotowy do walki...jego wzrok stał się martwy i był zapatrzony gdzieś daleko.

Kain

westchnął. - daj mi kilka godzin. - powiedział. - kiedy będę gotowy wrócę tu. - dodał po chwili. i tak samo, jak szybko tak to powiedział tak szybko wybiegł. nie chciał marnować czasu.

Smith

Przeciągnął się leniwie i wyczekiwał swego rywala...myślał o przeciwniku-Czy on jest taki jak Szasta?-zadawał sobie to pytanie.Jeśli tak to nie ma z nim najmniejszych szans...

Mack

Wyszedł z krzaków. Miał nadzieję, że spotka tutaj Szastę. Zamyślił się na chwilę, opuścił lekko w dół łeb. Błądził wzrokiem po okolicy. Usiadł przy krzewach. Przyjrzał się dokładnie niebu. Słońce powoli zachodziło.

Szasta

Otworzył krwiste ślepi i wyłonił się z mroku, spostrzegł Macka.Po chwili jego ślepia wróciły do normy, stały się błękitne wręcz kryształowe.Podszedł wolno do Macka był większy od ich ostatniego spotkania.Możliwe nawet, ze był większy od Macka gdyby nie skrzydła drugiego wilka.Przy ich pierwszym spotkaniu Szasta był czysty jak łza, teraz towarzyszyło mu wiele głębokich blizn a najgorsza była na piersi,ciemna blizna po mutacji...

Mack

Nie przeraził się wyglądu, ani nawet nie zdziwił - Witaj... Zauważyłem, że wiele się zmieniło. Ponownie zniknąłem. Czy to nie śmieszne? Ponownie porzuciłem. A twoja wybranka... Gdzie jest? - mówił całkiem inaczej niż niegdyś. Coś go zmieniło.

Szasta

-Wybranka-przekręcił oczyma-...yy.tak to długa historia-dodał i mlasnął kłami.Nie chciał opowiadać mu o swojej podłej byłej.Jego ślepia znów zrobił się czerwone...-Co u ciebie?-zapytał i zmierzył go wzrokiem-Coś się w tobie zmieniło czy mi się wydaję?-...

Mack

- Być może, lecz nie wiem co. A co do wybranki, odeszła. A może zdradziła? - pytał bez końca. Zmierzył basiora wzrokiem - Demon, bądź jakaś zaraza w Ciebie wstąpiła. - pokiwał głową.

Szasta

-Skąd taka myśl?-zadał pytanie z lekkim tajemniczym uśmiechem choć go nie pokazywał.Zaszurał ogonem po glebie a kurz się uniósł.

Mack

- Gdy Cię poznałem byłeś niewinnym szczeniakiem, który nie wiedział co to mord. Teraz się zmieniłeś. Jesteś inny, twardszy. Silniejszy. Moim zdaniem zmieniłeś się przez to, ponieważ twoja wybranka Cię skrzywdziła - powiedział bardzo chłodno do basiora. Przeszywał go wzrokiem.

Szasta

-Nie tylko ona przez długi czas byłem krzywdzony przez los.Nie jeden wilk zadał mi cios jednak z każdym ciosem wstawałem i stawałem się coraz silniejszy.Polowałem na coraz to większe zdobycze, uczyłem się nowych technik i katowałem treningami.Pokonałem niejednego wilka.Lecz nie jestem krwawym mordercą...po pewnej misji zostałem zarażony komórkami mutacyjnymi od zmutowanego wilka.Blizna na mej piersi to tkanka skażona po mutacji.Co raz częściej walczę z atakami i już raz się przerodziłem, jednak udało mi się powrócić do wilczej postaci...a ty Mack obiecałeś mi coś pamiętasz?-uśmiechnął się tajemniczo ukazując nienaturalnie długie kły, zawinięte i ostre jak harpuny.Po chwili ukazały się również długie pazury.

Mack

- Obiecałem, lecz nie teraz. Nie jestem gotów. Musisz przeczekać mą zmianę. Przez moją nieobecność coś się we mnie zagnieździło. Coś, co zżera wszystko co dobre. - powiedział to z szyderczym uśmieszkiem. Parsknął pod nosem słysząc w to co mówi.

Szasta

Skinął łbem a jego ślepia zamigotały na chwilę krwistym kolorem i z jednego ślepia spłynęła krwawa maź.Otrzepał łeb i spojrzał w niebo.Jego doskonale rozwinięty wzrok wypatrzył wysoko w chmurach coś dziwnego, ślepia mu się zwęziły.Spojrzał na wilka i wrócił do normalności.-Poczekam-odrzekł i odszedł w cień areny gdzie nie było go widać.