Arena Szasty

Mack

- Czuję, że wkrótce dołączysz do mej 'postaci'. Wyrosną Ci skrzydła, lecz nie będziesz ich za często używał. - zaśmiała się pod nosem. Usiadł błądząc wzrokiem po całej arenie. Nawet żywej duszy.

Szasta

-Tak znacznie bardziej wolę skakać niż latać-zarechotał a jego ślepia migały w mroku.Przejechał jednym pazurem po suchej jak wiór glebie i zamyślił się...-Wiesz, że po naszej pierwszej walce gdy byłem jeszcze szczeniakiem byłeś dla mnie poniekąd wzorem-zaśmiał się.

Mack

- Lecz domyślam się, że jestem nikim przy tobie, prawda? Ale to się zmieni, ponownie będę górował nad Tobą, lecz trzeba wiele czasu by to nastąpiło. - obserwował ślepia basiora. Jego oczy stopniowo robiły się żółte, ale zmieniły kolor krwistego czerwonego. Oblizał pysk.

Szasta

-Nie jesteś dla mnie nikim uważam, że jesteśmy równi-odrzekł z demonicznym uśmiechem.Zimna krew przede wszystkim-Wiesz co nas różni?-zrobił pauzę-Ja nigdy nie będę bezwzględnym mordercą, który zabija dla przyjemności.Bezsensowna śmierć to żałosne posunięcie.Ty jesteś ten pan zUo a ja jestem ten dobry anioł stróż broniący słabszych-wysyczał przyjaźnię.Dawno nie czuł tego co teraz.

Mack

- Tak uważasz? No cóż, nie zmienię twego zdania. Ale poprawie jeden mały szkopuł, nie morduję dla przyjemności, ale dla wyładowania goryczy. - powiedział chłodno patrząc na niego przelotnie.

Szasta

-To dalej żaden powód jak dla mnie.Nie umiem patrzeć na cierpienie innych chyba, że sami na to zasłużyli.-odrzekł mówiąc coraz ciszej.Położył łeb na łapach-Jednak zawsze będę darzył cię dużym szacunkiem...nie jako mordercę, ale jako wilka, którego znałem wcześniej-dodał i zamknął ślepia.Czekał cierpliwie...

Mack

Chciał odpowiedzieć, ale ugryzł się dosłownie w język. Nie, będzie szczę pić języka na darmo. Położył się obserwując płynące chmury, po niebie. Syknął lekko. Zaczął błądzić po niebie.

Szasta

Mniej więcej ile będzie trwała twoja przemiana?-zapytał znudzony czekaniem aczkolwiek był cierpliwy.Usiadł i przeciągnął się...

Mack

Basior leżał w cieniu, nawet nie spostrzegł, gdy nastąpiła przemiana. Wyłonił się z cienia, błysną żółtym kolorem oczy, które mogły oślepić basiora. Wyłonił spod pyska swe długie kły. Uśmiechnął się szyderczo, machnął mocno skrzydłami podobnymi do skrzydeł nietoperza. Jedynie były o wiele większe.

Szasta

Wstał i zlustrował go wzrokiem-Więc jesteś gotów?-zmrużył ślepia, które były nadal błękitne a wręcz kryształowe.

Mack

Skinął lekko łeb na tak. Stanął. Po czym powoli zaczął okrążać basiora z wręcz ironicznym uśmiechem. Spojrzenie miał chłodne. Oblizał pysk dookoła. Basior mógł zauważyć, że jego język jest jak u wielkiego jaszczura. Długi. Syknął w jego strone mówiąc - Zaczniesz?

Szasta

Wyłonił się z cienia a promienie zachodzącego słońca oświetlały jego posturę.Jego ślepia się zwęziły, pochylił się do przodu, ogon trzymał nisko żeby mieć lepszą równowagę.Wszystkie jego zmysły wyostrzyły się do maksimum, ale i tak były dwa razy czulsze niż u innego wilka.-Nigdy od tamtego dnia nie zaczynam walki-parsknął i wbił wzrok w swój cel, czekał.

Mack

Pokiwał głową przecząco, ale nie będzie odbierał sobie okazji. Niespodziewanie zniknął. Obserwował wilka, lecz wilk nie mógł go ujrzeć. Zaśmiał się szyderczo, głośno by basior mógł to usłyszeć. Nagle pojawił się blisko basiora pozostawił my głęboką oraz długa ranę na grzbiecie. Widniała tam kość grzbietowa. Uśmiechnął się lekko. Po czym jednym szybkim ruchem zagryzł swe szczęki na karku wilka.

Szasta

Obrócił się na grzbiet i kopnął Macka tylnymi łapami.Podniósł się już wolny i wyskoczył w górę przeskoczył nad nim chwytając kłami skrzydło i ciągnąc je z całej siły do tyłu.

Desmond

Rana którą zrobił Ci Mack była głęboka i bolała. Ale gdy przewróciłes się na grzbiet Mack puścił twój kark, ale rana zabolała. Wieć kopnołes go lekko, tak że Mack ledwo cofnął sie do tyłu. Szasta chwyciłeś go mocno za skrzydło, ale Mack jest wiekszy i ciężejszy, wiec nic mu nie zrobiłeś.

Szasta

///Mogę zadać pytanie...po czym oceniasz Des, że on jest większy?///

Kain

przybiegł truchtem po kilku dniach swojej nieobecności. musiał opowiedzieć ojcu o swoim nowym rodzaju treningu i tym, co przeżył..narazie jednak warknął na wilka, z którym walczył i usiadł z boku.

Mack

Warknął w stronę basiora. Chciał użyć skrzydeł, lecz coś go powstrzymało. Wziął wielki rozbieg, 'staranował' Szastę. Wbił swe pazury w jego klatkę. Słychać było niewielkie chrupnięcie małe kości.

Szasta

-Tego za wiele-warknął i wbił długie kły w jego szczękę.Kły po mutacji były kilka razy dłuższe niż u zwykłego wilka i zadarte do tyłu.(Za zgodą admina)Naciskał mocniej i mocniej chciał uszkodzić jego długi pysk.Dzięki swoim kłom rozdzierał jego szczękę.

Kain

odchylił uszy do tyłu. myśl, że być może stoczy taką, podobną, walkę z innym wilkiem drażniła go.