Las [Wataha Wiatru]

Shanti

no co ty nie powiesz... :>

Jaina

Nie...to nie może być prawda- szlochałam.

Rex

Przyszedlem i usiadlem . Zaczalem sie wdrapywac na drzewo .

Jaina

Bałam się wdrapać na drzewo.

Rex

Zeskoczylem i powiedzialem :
- Pomoge Ci wejsc kochanie .

Jaina

Nie chodzi mi o to ,że ja nie dam rady, boję się o skrzyd lo -powiedziąłam;

Mati

Przyszłem i powiedziałem do Jainy czesc

Zimbo

Witajcie -rzekłem siadając

Imię: Zimbo
Wataha:Ognia
Kocham: Hischiro
Partner: Hischiro
Podoba mi sie : Hishiro
Przyjaciele: Wszyscy
Marzenie: Założyć rodzinę i mieć szczeniaki

Asha

Przyszła, rozglądając się dookoła. Następnie zaczęła bieg między drzewami.

Wilczyca

Stanęłam przed wejściem.Można wejść- krzyknęłam na całe gardło(tak że zaczęło mnie boleć).Położyłam się i czekałam na odpowiedź.

Ariana

Przyszła i zaczęła tańczyć pod drzewami jak zaczarowana, i pochwili zaczęła też śpiewać pieśnią wiatru. A wiatr pomagał jej w nucie i w rytmie śpiewu.

Crystal

Crystal weszła do lasu.
-Jak tu pięknie! - powiedziała. Z resztą miała rację. Niewielkie wzniesienia tu i ówdzie, wszytko zsypane śniegiem i lekki, przyjemny wiatr... To dla wilka z Watahy Wiatru jedno z najprzyjemniejszych możliwych rzeczy. Położyła się na ziemi i zaczęła wdychać świeże powietrze. Przymknęła oczy i postanowiła odpocząć.
Jednak zaraz potem wróciła do swojej jaskini...

Natja · Wysłany: Nie 15:20, 13 Mar 2011 Temat postu:

Przyszła do lasu. Skierowała się ku wielkiemu drzewu pod, którym zaraz się położyła. Zauważyła Cristal w jaskini i uśmiechnęła się do niej. Wiatr lekko muskał jej sierść a Natja roskoszywała się tym. Czuła się tu bezpiecznie i swobodnie. Wilczyca położyła się na bok i podniósłszy głowę zaczęła podskubywać korę.

Nemera

Przyszła do lasu wolnym krokiem, machając przy tym lekko ogonem. Po chwili położyła się pod drzewem i powiedziała- Jak tu ładnie.

Karenaj

Karenaj prowadziła wilka przy górze i przez las. Szła spory kawałek, okrężną drogą starając się sprawić, by wilk dosłownie "stracił głowę" i nie zapamiętał drogi jaka musiał przebyć.
- To najkrótsza droga, by wyjść najbliżej terenów twojej watahy, mój drogi.

Samuerian

- Yhym... - rzekł Samuel, rozglądając się z zainteresowaniem. I jemu nie były obce sztuczki, wiedział, że Karenaj nie narazi swojej Watahy na odkrycie drogi przed kimś obcym. Przecież umiała ją ochronić, a jak na teście się dowiedział była też dość inteligentna. Jednak nie dawał po sobie poznać, że może cokolwiek podejrzewać, tylko posłusznie podążał za waderą.

Karenaj

Wilczyca nie była głupia i wiedziała, że on wie, jak głupio to zdanie by nie brzmiało. Jednak trzymała się roli - czy oboje nie grali od początku tego spotkania? Miała dość. Była przemoczona i zmęczona. Chciała gdzieś pójść, najlepiej spać, ale najpierw musiała załatwić tę sprawę.
- A więc tu się rozstajemy - powiedziała po długiej chwili milczenia, gdy doszła do granic lasu. Przed nimi rozciągała się polana, przez którą płynęła rzeka.
- Idąc wzdłuż tej rzeki szybko dojdziesz do Wodospadu Szeptów. O ile wiem, niedaleko stamtąd trafisz do własnych ziem. Życzę bezpiecznej drogi.

Samuerian

- A nie chciałabyś dotrzeć ze mną do wodospadu i omówić pewnej sprawy? - spytał Samuel, a jego ton się nieco zaostrzył. Wadera mogła się domyślić, o co mu chodzi, w końcu o czym innym mógłby chcieć rozmawiać? Mag wbił w Karenaj wyczekujące spojrzenie, jednak nie okazywał żadnych oznak agresji. To nie było w jego stylu.

Karenaj

Wilczyca westchnęła. Teraz? Na Heni... Ale niech będzie, lepiej mieć to za sobą.
- Dobrze, a więc chodźmy. - Tak więc kontynuowała wędrówkę, wychodząc poza tereny watahy. Szła przed siebie, czekając aż wilk rozpocznie temat. Wiatr rozwiewał jej mokrą sierść, a rzeka, szeroka na takie dwie Karenajki, szemrała cicho.

Samuerian

Samuel ruszył za Karenaj i rozpoczął, kiedy tylko wyszli z terenów Watahy Wiatru. On również był zmęczony, więc miał nadzieję szybko zakończyć tę rozmowę.
- Z tego co się ostatnio dowiedziałem, Dowódca Wojowników z twojej Watahy poważnie zranił moją podopieczną, bądź co bądź waderę bez żadnej profesji. Czy nie chciałabyś mi powiedzieć, dlaczego to w ogóle miało miejsce?