Test na Dowódcę Tropicieli. {Dermanotta}

Dermanotta

Zwykła polanka, ale pokryta wieloma ciekawymi rzeczami. Można tu znaleźć ślady zajęcy, pióra ptaków. W sam raz, jak na test na Dowódcę Tropicieli.

Dermanotta powoli przyszła na polankę. Odgarnęła z oczu niesforny kosmyk włosów. Usiadła pod rozłożystym dębem, czekając na swojego egzaminatora.

Karenaj

Wilczyca wkroczyła raźno na polankę. Spojrzała na wilczycę i przypomniała sobie, jak jeszcze niedawno pomogła jej i jej córce. czy raczej, jak wykorzystała jej test. Ale to mało istotne. Uśmiechnęła się do niej szeroko.
- Witaj Dermi! Widzę, że ambicyjka jest! Jak się masz?

Dermanotta

Demi odwróciła się do egzaminatorki. To Karenaj!
-Oh, dziękuje. Ja czuję się w miarę dobrze. A jak się czujesz ty?-spytała uśmiechnięta Dermanotta.-Chciałam powiedzieć, że dzisiaj zdaje na Dowódcę. Dowódcę Tropicieli.

Karenaj

- Wiem Skarbie - uśmiechnęła się szczerze. Zmrużyła oczy i skinęła lekko głową.
- I dziękuję bardzo, czuję się świetnie. A teraz... Powiedz mi czemu chcesz być nie tylko tropicielem, ale i przywódcą.

Dermanotta

-Między innymi dlatego, że w krainie nie ma chyba Dowódcy Tropicieli. Ostatnio widziałam trójkę Tropicieli, któży się w niczym nie zgadzali. Kłócili się o to, gdzie pójdą i kiedy. Dlatego sądze, że przyda się im Dowódca, który poprowadzi ich na polowanie. Poza tym jestem opanowana i szybko umiem podejmować decyzję, a także nie jestem przekupna. Sądze, że nadaję się na Dowódcę.-powiedziała spokojnie.

Karenaj

- Rozumiem te powody, jednak są raczej... ideologiczne. Czemu TY chcesz nim zostać. Powodem nie może być ogólna potrzeba i niezadowolenie. Dowódca musi sprecyzować swoje myśli. Dlaczego?

Dermanotta

-Dlaczego? Szczerze... Chcę pomagać innym. Jako iż sądze, że moje zmysły są bardziej wyostrzone niż u innych noramlnych Tropicieli, chcę zostać ich Dowódcą. Wiele to już w życiu przeżyłam i wiem, że każdej grupie jest potrzebny ktoś mądry i odważny, kto ją poprowadzi.-Demi cicho westchnęła i spojrzała na Kar.

Karenaj

- Hymmmm. Dobrze. - Wilczyca rozejrzała się po okolicy, jakby szukając natchnienia.
- Czemu sądzisz, że to właśnie Ty jesteś osobą, która powinna przewodzić innym? Tak, takie osoby są potrzebne, ale... Dlaczego akurat Ty?

Dermanotta

-Posiadam wiele ważnych dla Dowódcy cech. Jestem rozsądna, nie przekupna, potrafię panować nad grupą wilków, zachować zimną krew w każdej sytuacji.-wyrecytowała Dermanotta z uśmiechem.

Karenaj

- Tak, tak, to już słyszałam. Echhh, czy nie umiesz mnie przekonać inaczej, niż wymieniając cechy swojego charakteru?

Dermanotta

-Jako przywódca ponosiłabym wszystkie konsekwencje związane z zachowaniem Tropicieli z Wiatru, zawsze im pomagała i mądrze nimi dowodziła. W obronie Tropiciela z Wiatru oddałabym życie.-powiedziała.

Karenaj

- No dobrze... - wilczyca spojrzała w niebo. Pokręciła krótko, niemalże niedostrzegalnie, głową. Po chwilce znów spojrzała na wilczycę.
- Pomijając fakt, że wszyscy powinniśmy się bronić i być gotowi oddać za siebie życia... Czy mogłabyś mi powiedzieć jaki masz pomysł na rozwijanie tej profesji? Być może twojej przyszłej grupy?

Dermanotta

-Chcę założyć grupę, by uczyć szczeniaki i dojrzewające wilki jak być Tropicielem. Douczać młode pokolenia. Chciałabym także organizować jakieś zbiórki Tropicieli, rozmawiać na temat jakichś zbiorowych polowań z łowcami. Dzięki takim polowaniom spiżarnia zawsze byłaby pełna.-wyrecytowała.

Karenaj

-I to wszystko? To, dość mało. Żadnych konkretów... No nie wiem. W sumie, jak na razie nie wykazałaś się w żadnej kwestii jako ktoś, kto mógłby być dobrym przywódcą...

Dermanotta

-Ogólnie chcę poprawić sytuację Tropicieli w watasze Wiatru. Jak widzę, wiele Tropicieli nic nie robi dla watahy. Nie robią tego, co obiecują na testach Alfie. Ja zawsze staram się dotrzymać słowa. Chcę, by Tropiciele zaczęli coś robić. Chełpią się jedynie swoją rangą, a ogólnie nawet nie raczą przyjść do Alfy. Chcę to zmienić.-powiedziała.

Karenaj

- Nooo, okej. Okej, zgadzam się. Zostaniesz Dowódcą, ale ja zapamiętam co obiecałaś. Pamiętaj. Jeśli nie dotrzymasz słowa, lub nie poradzisz sobie, zdejmę z Ciebie tą rangę. Pamiętaj! - powiedziała, uśmiechając się lekko i machnęła ogonem. No cóż, może jej się uda, nie? Zawsze warto dać szansę!

Dermanotta

Dermanotta uśmiechnęła się wesoło do Karenaj.
-Czyli zdałam? Bardzo dziękuje! Obiecuję dotrzymać danego słowa!-powiedziała, uśmiechając się szeroko.-Dowidzenia Alfo Wiatru!-powiedziała, idąc sobie.

zt.

Karenaj

- Nie jestem alfą! - krzyknęła a nią pokręciła z rozbawieniem głową. Nie, nie alfą. A może? Wszyscy tego ode niej oczekują. Może... odeszła powoli, rozmyślając. Odeszła w stronę zachodzącego słońca.

[z/t]