Test na Łowcę [Setha]

Setha

Jest to mała polana w środku lasu. Na środku polany leży powalone drzewo. Setha przybyła tutaj i postanowiła poczekać na swą egzaminatorkę. Była ciekawa jak ten test się odbędzie. Wilczyca rozejrzała se i usiadła koło powalonego drzewa. Będzie czekać i zda, by Siomh mogła być dumna ze swej córki.

Karenaj

Wilczyca wleciała na polankę zasnuta mgłą. Zakołowała kilka razy nad nią, po czym z gracją wylądowała na pniu drzewa, kładąc się na nim. Jedną łapę swobodnie zwiesiła wzdłuż omszałego konara.
-Witaj, młoda wilczyco. Jestem Twoja egzaminatorką.-perlisty głos rozległ się pośrodku lasu.

Setha

Setha spojrzała na Karenaj.
- Witaj. - Powiedziała i skinęła jej głową. - Na czym będzie polegać mój test? - Spytała i delikatnie się zamyśliła. Szczerze mówiąc Setha była bardzo podniecona myślą, że może zostać Łowcą. Z wyglądu była tylko poważną wilczycą. Chciała bardzo przysłużyć się watasze. I teraz mogła to zrobić. Przez chwilę patrzyła na swą egzaminatorkę oczyma pełnymi nadziei. Lecz po chwili znowuż były poważne.

Karenaj

-Po pierwsze musisz powiedzieć mi czemu chcesz być właśnie łowcą?-Powiedziała, spokojnie uśmiechając się w jej kierunku.

Setha

Setha przełamała swoje wewnętrzne bariery i też się uśmiechnęła. Lubiła Karenaj, ale miała do niej ogromny szacunek.
- Chcę być łowcą, bo dobrze czuje się w lesie tropiąc zwierzynę, i dlatego, że chcę pomóc watasze. - Powiedziała nieśmiało. Setha nie wiedziała czy dobrze odpowiedziała. Bała się, że jednak nie zostanie łowcą. A tylko w czymś takim siebie widziała. Jeszcze raz się do Bety stada uśmiechnęła.

Karenaj

Zmrużyła oczy. Wilczyca zdawała się być zdeterminowana.-To dobrze-pomyślała-potrzeba nam osób, które wiedzą czego chcą.-Spojrzała na nią uważnie, zmrużyła oczy. Nagle niemalże podskoczyła i już stała na czterech łapach uśmiechając się. W jej oczach igrały wesołe ogniki.
-A więc kochana poprowadzisz teraz nas dwie na polowanie. Twoim celem będzie..-zamyśliła się chwilę i podniosła wzrok ku niebu, wydając z siebie ciche "hymm". Potem znów przekrzywiła niespodziewanie głowę, wwiercając się w wilczyce wzrokiem.
-Na co masz ochotę?

Setha

Wilczyca bez myślenia spojrzała w górę i zamyśliła się. Na co miała ochotę...?? Hymm... Każde zwierzę potrafi wytropić, ale na co w tej chwili miała ochotę???
- Może to być stado jeleni... - Setha cicho sobie przypominała ślady zwierząt, które widziała. - Może to być samotna sarna z dzieckiem... - przypomniała sobie samotne ślady, jednak po chwili potrząsnęła łbem. - Nie... Sarna odpada. - Stanowczo mruknęła. Spojrzała na Karenaj. - Jestem pewna, że nie dawno przez tą polanę przeszedł niedawno samotny łoś. - Oznajmiła. - Mogłabym ci go wytropić. - Powiedziała i spojrzała wyczekująco na swą egzaminatorkę.

Karenaj

-Dobrze.-Powiedziała, a w oczach zabłysły jej wesołe ogniki.-Ale nie tylko wytropisz, a poprowadzisz polowanie. Ty decydujesz "co i jak".-Powiedziała i usiadła obok niej, czekając.

Ps. Sasori będzie MG

Sasori

Delikatny, aczkolwiek chłodny wiatr począł muskać futra wader, rozpraszając ich idealne ułożenie. Polana była wyjątkowo opustoszała, a sam las niezwykle cichy. Cisza ta mogła być nawet nieco irytująca, dzień nie był zbyt urodziwy. Wysoka trawa na polanie zasłaniała większość powierzchni. Korony drzew coraz to bardziej ukazywały swą nagość. Nie było rady, nadchodziła najgorsza pora roku.

Setha

Setha podniosła swój pysk do góry, zamknęła oczy i zaczęła węszyć. Poczuła na sobie lekki podmuch wiatru. Nie lubiła jesieni. Dla niej była to pora umierania... Otworzyła oczy a one lekko się zaświeciły... Spojrzała na korony drzew... Cicho parsknęła i wstała. Spojrzała na ziemię. Wysoka trawa czasami może pomóc w polowaniu, ale czasami może przeszkodzić... No ale cóż... Wilczyca podeszła do miejsca gdzie wyczuła tego łosia. Przytknęła nos do ziemi i zaczęła wąchać... żeby dobrze złapać trop Setha jeszcze dotknęła językiem tego śladu. Teraz była pewna, że znajdzie go z łatwością... Delikatnie podniosła kufę do góry, obniżyła delikatnie swe barki i swobodnymi ruchami zaczęła iść na północny zachód... Tam była jej zwierzyna...

Karenaj

Wilczyca ruszyła za nią, delikatnie stawiając łapy na ziemi. Wilczyca, zdawało się, miała zamiar polować sama, gdy miał przewodzić dwójce.

Sasori

Wokół zaczął świszczeć wiatr, a korony drzew poczęły gwałtownie zrzucać swe ostatnie liście. Owy podmuch rozsiewał często złudne zapachy, rozpraszał je i mylił bystre nosy wilków. Póki co, okolica była spokojna.. Jednak coś dziwnego, wisiało w powietrzu.

Setha

Setha trzepnęła uszami. Była bardzo zła, ale nie dała tego po sobie poznać. Skierowała swe ślepia na ziemię i jeszcze raz przywarła do niej. W powietrzu mógł zniknąć ślad zwierzyny lecz przy ziemi Setha znalazła jeszcze dość wyraźny trop by mogła nim podążać. Ruszyła dalej. Teraz trochę przyspieszyła. A jej oczy ciągle dziwnie lekko świeciły... Wilczyca ciągle kierowała się na północny zachód...

Karenaj

Ps. Z tego, co wiem, to MG decyduje o tym, czy zapach wyczułaś. I niby czemu nic nie wiem o świecących oczach?

Wilczyca, tak jak jej towarzyszka, przywarła do ziemi. Jednak ona nie tropiła, nie było to jej zadaniem. Czekała, ciekawa, na rozwój wydarzeń.

Sasori

Wybaczcie, nie miałem kompa ;/ Dopiero dziś dostałem z powrotem..

Wiatr świszczał między sylwetkami wilczyc, przeczesując ich sierści. Stawał się coraz bardziej nachalny. Kiedy wadery ruszył przed siebie, rzeczywiście znalazły ślady, jednak były one bliżej nie zidentyfikowane i nie dało się zbyt poznać, które z leśnych zwierząt pozostawiło je na glebie. Prowadziły do zarośli, coraz bliżej kumulacji gęstszych drzew.. Można było dostrzec jak stają się nieco wyraźniejsze, w części lasu.

Setha

Setha podniosła pysk i delikatnie potrząsnęła nim. Znów przywarła nosem do ziemi w poszukiwaniu śladu wcześniej wypatrzonej zwierzyny. Pamiętała, że zapach prowadził na północny zachód. Więc tam skierowała swe kroki. Trochę niepewnie, ale miała nadzieję, że wszystko pójdzie po jej myśli i złapie to zwierzę.