Maschio

Maschio

Imię: Maschio
Rasa: Wilk
Wiek: 4 lata
Proponowana ranga: Tropiciel
Ranga: Dojrzewający
Historia:
Maschio urodził się jako jedno z piątki szczeniąt, posiadał dużą, kochająca rodzinę. Żył szczęśliwie i beztrosko, niczego mu nie brakowało. Całe dnie tropił zwierzynę, nie bawił się, woli samotność. Wtedy jeszcze nie nazywał się Maschio. Sam nie wie jak, dopiero Pan zaczął tak na niego mówić. Niewiele pamięta że swojego poprzedniego życia. Właściwie to nic. Czy ono w ogóle istniało? Zawsze był tylko czarny pokój i miska z wodą pod ścianą. Nie było nic przed tym i nie będzie nic po tym. Kiedy Maschio skończył rok, jego życie przewróciło się do góry nogami. Jak to się właściwie stało? Pewnego dnia do jego rodzinnej nory przyszedł Pan. Nie potrafię opisać tej istoty, ktoś doświadczony nazwałby ją demonem, chociaż... Nie do końca. Jego tożsamość i tak nie ma tu znaczenia. Zabrał Maschia rodzinie. Nie. Oni go oddali. Mówili coś o jakimś długu, nie reagowali na rozpaczliwe krzyki i płacze szczenięcia. Wcisnęli w łapy owalny, gruby medalik i zostawili na pastwę obcego. Po paru godzinach Maschio został zamknięty w ciemnej celi, nałożono mu obroże i zostawiono samego, głodnego i obolałego. Zaczęło się pranie mózgu szczenięcia. I tak żył trzy lata, aż do momentu gdy pewnego razu jego Pan nie wrócił do jego jamy. Maschio wiernie czekał w norze dopóki głód i pragnienie nie sprawiły, że wyjrzał na zewnątrz. Nawet nie był zamykany - był tak zmanipulowany, że nawet nigdy nie chciał próbować wolności. Wyszedł tylko na chwilę i... Tak po prostu się zgubił, wędrując nocą po nieznanych terenach. Trafił na tereny krainy. Czy to dobrze czy źle - czas pokaże.

Charakter: Samotnik, zawsze stoi na uboczu. Rzadko kiedy wchodzi w jakąś konwersacje. Spokojny lecz zmuszony może zabić. Jest bardo mściwy i uczulony na punkcie ludzi. Z powodu swojej przeszłości jest wierny ludziom i wiecznie wzrokiem poszukuje swojego Pana. Zwinny i wytrzymały umiejący poradzić sobie w każdej sytuacji.

Ekwipunek: Medalik
Coś więcej: -

Atrybut: Zwinność

Kalina

Ciekawie, acz kilka błędów jest.

Akcept.