| Zobacz poprzedni temat :: Zobacz następny temat |
| Autor |
Wiadomość |
Ayakashi
Młode
Dołączył: 26 Gru 2012
Posty: 78
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Płeć: 
|
 Wysłany: Śro 18:42, 26 Gru 2012 Temat postu: Ayakashi |
|
Imię: Ayakashi. Taki to mały potwór, na którego widok zląkł się poważnie ojciec wadery, nadając jej to właśnie imię. Matka natomiast nie miała nic do gadania, bo była niemową.
Rasa: Szary morski potwór o wilczej powłoce, odmiana z wyjątkowo parszywym charakterkiem. Niemniej o dziwo, nie ma o podobnej rasie wzmianki w żadnej książce, na jakie napatoczyła się Ayakashi. Możliwe, że dlatego, iż nie przepada za książkami i nie przeczytała żadnej prócz "Harry'ego Pottera".
Wiek: Niedawno udało jej się skończyć cały rok, z czego jest bardzo dumna, bo to oznacza, że ma niesamowite doświadczenie życiowe i teraz wszyscy będą mówić do niej Ayakashi-sensei.
Proponowana ranga: Ona ma zamiar zostać pierwszym wilkiem tej krainy, który zdobędzie wszystkie możliwe rangi i jeszcze więcej! Planuje jednak na początek poprzestać na Wojowniku. Może Magu. No ewentualnie Lekarzu.
Ranga: Póki nie nauczy się idealnie posługiwać swoim samurajskim mieczem, który musi najpierw zdobyć, jest zmuszona pogodzić się, że dzierży jedynie rangę młodego, nieodznaczonego osobnika.
Historia: Kiedy ojciec Ayakashi - młody i narwany wojownik sztuk samurajskich dowiedział się, że poznana niedawno na jednej z imprez urocza wilczyca wróciła do domu z rozwijającym się w jej łonie zarodku, zmuszony był zakończyć życie balangowicza i pojąć wilczycę za żonę, żeby nie zrobiła się z tego grubsza afera. No, i dlatego, że nagle okazało się, iż ojcem matki Ayakashi jest przełożony wojownika, co nie wpłynęłoby pozytywnie na jego rozwijającą się karierę. Młody wojownik miał dość wyrośnięte ambicje dotyczące swojego dziecka, szczególnie miał nadzieję, że będzie to syn. Niestety, kiedy potomek okazał się samicą, ojcu nie pozostało nic innego, jak zabrać córkę w daleką podróż w nieznane i wychować na honorowego samuraja. Problemem było tylko to, że szczeniak nie umiał porządnie trzymać miecza, więc zanim rozpoczęło się prawdziwe szkolenie, wojownik oddał swoje dziecko pod opiekę zaufanym przyjaciołom, poznanym niegdyś na melanżu. Przyjaciele okazali się łowcami potworów morskich i z radością przyjęli Ayakashi do siebie. Pierwsze miesiące dzieciństwa wadera spędziła więc na statku, ucząc się marynarskiego żargonu, rozpoznając gatunki bestii, żyjących na dnie oceanów i zapamiętując (ku późniejszej zgrozie rodziców) wszystkie sprośne szanty śpiewane co wieczór przez dzielnych łowców. W końcu jednak potwory skończyły się (przynajmniej w bajorze, gdzie zwykle łowili) i nadszedł czas na powrót do domu. Wilczyca jednak nadal nie umiała porządnie trzymać tego parszywego miecza, umiała za to miotać harpunem w bestie morskie. Ojciec, chcąc spędzić trochę czasu z własnym dzieckiem (matka nie była ważna, głównie siedziała w kuchni i gotowała rosół), zabrał ją w podróż do górskich dolin. Tam spotkali grupę sympatycznych pustelników i plemię zagrożonych wyginięciem wilków. Ich szaman zgodził się przyjąć Ayakashi na nauki i kolejne trzy miesiące spędziła w prymitywnych warunkach, warząc zioła, gotując tajemnicze substancje i biorąc magiczne proszki, po których mogła nawet wywoływać duchy i kontaktować się z kosmitami. Kiedy ojciec przybył zabrać ją z powrotem do wioski samurajów, z niewiadomych przyczyn zganił poważnie szamana, krzycząc coś o ćpunach podtruwających jego dziecko i wrócili do domu. Przez następne kilka tygodni Ayakashi była na odwyku, potem zaś ojciec był mniej skłonny do oddawania swojego potomka w obce łapy. Wtem jednak pojawiła się jego miłość z dzieciństwa, która zaoferowała, że podszkoli jego córkę w grach planszowych, z których żyła. Tak oto Ayakashi stała się mistrzynią shōgi i w krótkim czasie zarobiła więcej pieniędzy, niż jej ojciec w miesiąc pracy jako samuraj. Wojownik nie był tym zachwycony, toteż odebrał córce jej majątek, tłumacząc, że dostanie to z powrotem jak skończy osiemnaście lat i stwierdził, iż hazard nie jest dla dzieci. Wtem wadera skończyła dziesięć miesięcy i stała się wystarczająco dorosła, aby rozpocząć szkolenie na samuraja. Nagle jednak, do rodzinnego domu powrócił brat jej ojca, który wyjechał niegdyś, aby zrobić karierę jako prostytutka. Niemniej jego plany nie powiodły się i wilk został wojownikiem ninja, więc zgodził się podszkolić nieco Ayakashi w sztukach walki. Tak też wadera stała się użytkownikiem tajemniczych technik, których jednak nigdy nie wykorzystała. Ojciec wadery stwierdził, że czas na szkolenie samurajskie - przygotowania do niego zajęły waderze okrągły rok (więcej, niż gdyby miał syna, ale w końcu się udało). Kiedy młodej udało się w końcu utrzymać miecz (model treningowy z sosny, rozmiar dziecięcy), jej ojciec dostał tajemniczą misję gdzieś bardzo daleko. Nie chcąc, aby przez ten czas potencjał córki się zmarnował, wysłał ją na podróż w nieznane ze swoim drewnianym mieczem i nakazał codzienne treningi i zdobywanie doświadczenia. Posłuszna rozkazom ojca Ayakashi, wyruszyła przed siebie i wtem trafiła do krainy. KONIEC.
Charakter: Wilczyca ta jest lekko... chora? Nienormalna? Dziwna? Wychowana w dość specyficznych miejscach, nabywała charakteru stopniowo, pobierając po części zwyczajów od każdego z opiekunów, z którymi mieszkała. Jak na szczeniaka całkiem nieźle radzi sobie z mówieniem, jest bystra i szybko się uczy, co nie zmienia faktu, że jej największym marzeniem jest zawładnięcie sztuką płonącego miecza, a śpiąc, trzyma pod poduszką gaz pieprzowy, żeby komuś nie przyszło do głowy wkraść się do jej legowiska i zabrać jej zdolności do gry w shōgi za pomocą nasienia dwóch wysp i zawładnięcie światem Ying i Yang poprzez zmieszanie zielonej herbaty i krwi młodego krakena. Poza tym jest ostrożna, niemniej przyjacielska i wierna, jeżeli już znajdzie sobie kogoś, kto będzie w stanie przejść wszystkie siedem prób ziemniaczanego ciasta i zdobyć jej zaufanie.
Ekwipunek: Drewniany miecz samurajski, który dzielnie nosi przy pasie, powiewająca na wietrze opaska na czoło z napisem kamikaze i kości (ojciec wydał trochę z tego, co zarobiła na grze w shōgi).
Coś więcej: -
Atrybut:
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Ayakashi dnia Śro 19:02, 26 Gru 2012, w całości zmieniany 2 razy
|
|
| Powrót do góry |
|
 |
|
|
 |
Zed
Upiór
Dołączył: 23 Kwi 2012
Posty: 1540
Przeczytał: 0 tematów
Ostrzeżeń: 0/5
Skąd: dGr
Płeć: 
|
| Wysłany: Śro 22:09, 26 Gru 2012 Temat postu: |
|
Nawet ja bym tyle nie stworzył w KP ;o
Akcepcik, hyah ;3
Post został pochwalony 0 razy
Ostatnio zmieniony przez Zed dnia Śro 22:09, 26 Gru 2012, w całości zmieniany 1 raz
|
|
| Powrót do góry |
|
|
|
|
Nie możesz pisać nowych tematów
Nie możesz odpowiadać w tematach
Nie możesz zmieniać swoich postów
Nie możesz usuwać swoich postów
Nie możesz głosować w ankietach
|
|
