Trina~

Trina

Imię: Trina

Wiek: 1 rok

Proponowana ranga: Mhm... Zastanowię się.

Ranga: Dorosły

Historia: Trina przyszła na świat w pięknej, zielonej krainie. Rosło tam mnóstwo kwiatów i różnego rodzaju traw. Ale nie była ona piękna tylko dlatego. Było tam również mnóstwo wody, wręcz czysto niebieskiej. Żadnych śmieci, po prostu.. Cudo. W tejże Krainie panowały dwie watahy. Klan Potępionych i Wataha Srebrzystej wody, do której też należała Trina. Kiedyś, dawno, dawno temu te obie watahy były złączone. Wilki z obu watah się ze sobą dogadywały, tak właśnie było za panowania dziadka Triny, który miał wszystko pod kontrolą. Zawsze łagodził konflikty i tak dalej... Lecz gdy Vajane się zakochał w pewnej wilczycy - przybłędy po prostu nie mógł bez niej żyć. Tak więc po jakimś czasie zostali parą. Po jakimś czasie wataha po Krainie rozniosła się dobra wiadomość - Władza, wraz z partnerką spodziewają się dzieci! Wszystko było dobrze, aż w końcu na świat przyszło dwojga szczeniąt, byli to dwaj bracia. Jeden był miły, uprzejmy, odpowiedzialny i tak dalej, wręcz idealny władca, który dostał imię Sibrian -był to właśnie ojciec Triny, natomiast drugi był raczej czarnym charakterem, a miał na imię Natanael... Czyli jej wujek (w sensie Triny). Dokuczał bratu i tak dalej, rodzice sobie z Nim nie radzili. Natanael od małego był traktowany zupełnie inaczej, niż Sibrian. Był raczej poniżany i zawsze porównywany do brata. I takie było jego dzieciństwo. Gdy dorósł postanowił pozbyć się swojego brata. Chciał go otruć, lecz nie udało mu się to. Gdy wilki dowiedziały się o zbrodni, którą chciał popełnić po prostu został wygnany. Błądził tak po krainie, w poszukiwaniu zrozumienia. Aż napotkał stado, bo nie można tego było nazwać watahą - wyrzutków. W tym samym czasie rodzice Sibriana i Natanaela zmarli, a władzę objął Sibrian, wraz ze swoją partnerką - Nariettą. Jeszcze przed narodzinami Triny doszło do wojny pomiędzy Watahą Srebrnej Wody, a Klanem Potępionych. Oczywiście, Sibrian wraz ze swoją watahą nie był na to przygotowany, Natanael i jego klan napadli na ziemię SW w niespodziewanym czasie. Lecz tak czy siak, Srebrna Woda wygrała z Potępionymi. Był to wesoły czas dla tej watahy, a jakiś czas po wojnie zostało oznajmione, że Narietta i Sibrian spodziewają się dziecka! Wszyscy z watahy bardzo się cieszyli, lecz gdy te wieści doszły do wujka Triny, postanowił, że pozbędzie się tego wilczątka szybciej, niż przyszło na świat. No i nadszedł ten dzień, Narietta leżała w jaskini, rodząc szczenięta. No i po godzinie, czy dwóch urodziły się szczenięta, które były słabe, więc po prostu umarły przy porodzie, w pełni na świat przyszła wadera. A była nią Trina, która od małego była wesołym szczenięciem, lubiącym dawać się we znak i flirtować. Lecz była również stanowcza, wręcz idealna na kandydatkę do panowania nad watahą i w krainie. Wilczyca rosła i z dnia na dzień była coraz ładniejsza. Szczerze, to nawet nie wiedziała skąd wzięło się jej imię. Młoda wadera również była coraz bardziej stanowcza i władcza. Dzień w dzień coraz bardziej pokazywała jaka jest. Nie poszła jednak w swojego wujka, który w tym czasie planował jak pozbyć się dziecka Sibriana. Wszystko było dobrze, dopóki wilczyca nie skończyła roku. Doszło wtedy do kolejnej wojny, tym razem w watahach było po więcej członków. Noo więc... Wojna zakończyła się po czterech miesiącach, lecz znów skończyła się ona niepowodzeniem Potępionych. Natomiast miesiąc później zmarła mama Triny, której śmierć była z niewiadomych przyczyn. Trina była pogrążona, tak samo jak członkowie watahy. Ojciec był już stary, więc był coraz słabszy. Aż w końcu poprosił Trine o przejęcie władzy nad watahą. Trina się nie zgodziła, twierdząc iż nie ma takiego doświadczenia. Więc ojciec musiał szukać kogoś innego na jej miejsce. I stwierdził również, że skoro ostatnia wojna, wybuchła prawie, że przez nią to powinna odejść. No... I odeszła, szwendała się tak trochę czasu aż znalazła się w tej krainie.

Charakter: Trina jest wilczycą o dość nietypowym charakterze, tak mi się bynajmniej wydaje. Za nią jest naprawdę trudno nadążyć, ma zupełnie inny tok myślenia, różniący się prawie wszystkim od innych. A czemu? Ona najpierw analizuje sytuację, później się zastanawia czemu, jak i dlaczego. I to po kilku razach, ale robi to naprawdę szybko. Jest to wilczyca uprzejma i kulturalna, aczkolwiek troszkę leniwa. Czasami złośliwa, ale to każdemu się zdarza. Ale nawet jeśli to nadrabia to swoim urokiem, którego jej nie brakuje. Jest wręcz idealną panienką. Opiekuńcza, miła, uprzejma i... Delikatna niczym kwiat. Czasami uroku dodaje jej niepewność i wstydliwość. Ale najczęściej są to zgrywy, czy jak kto woli... Wstępny flirt. No tak, ona bardzo lubi kusić i flirtować. Co szczerze mówiąc, dobrze jej wychodzi. Lecz zdarza się również, że nie ma na to najmniejszej ochoty.

Ekwipunek: Kilka kości i mały naszyjnik z klejnotem.

Coś więcej: Hmm... Nic.

Atrybut: Zręczność.

Carly

Akcept.