Jaskinia Seleny

Legenda

Legenda najwyraźniej znów zasnęła. Gdy się obudziła ujrzała, że oprócz niej i Seleny w jaskini jest jeszcze jeden, dwa może trzy wilki. Przeciągnęła się leniwie i spojrzała na 'gospodynię'.
- Na mnie już czas - powiedziała wolno podnosząc swoje wielkie dupsko.
End zniknęła tak szybko jak się pojawiła.

Selena

Selena tylko kiwnęła w jej stronę na pożegnanie. Zamachała kilkukrotnie ogonem ale przestała tak robić ponieważ zbierały się na nim różne paprochy. Przeciągnęła się dwa może trzy razy i czekała na odpowiedz pozostałych.

Finally

Spojrzała tylko za Legendą.
-Nie trzeba-powiedziała, gdy ta wyszła. Położyła się na grzbiecie i z nudów zaczęła wymachiwać łapami w powietrzu. Co ma robić takie znudzone szczenię?

Selena

Selena się przeciągnęła i się zapytała.
-A co powiesz na zabawę w berka?-Zapytała się jej łaskocząc ją po brzuchu.
Wilczyca nie przepadała może za szczeniakami ale jednak zawsze się z nimi bawiła.

Finally

Zaczęła chichotać i się wyrywać.
-Mo...że być-powiedziała przez śmiech.
-A pójdziemy gdzieś?-spytała chętna na odkrywanie wielkiego świata.

Selena

-No możemy a gdzie?-Zapytała się Wiecznego dzieciaka. Wstała przeciągnęła się i spojrzała na nią pytająco.

Helmi

Helmi pojawiła się wreszcie w wejściu do legowiska Seleny, trzymając skaleczoną łapkę w górze. Ze zranienia co chwila skapywały maleńkie kropelki krwi. Mała zajrzała do środka i ujrzawszy całkiem sporo wilków, cofnęła się mimowolnie o dwa kroki. Nie czuła się najlepiej wśród takich tłumów, a już w szczególności, kiedy odwiedzała czyjeś legowisko. Nie kojarzyło jej się to najlepiej - ostatnio, gdy znajdowała się w podobnej sytuacji, była pośród wilczego tłumu w legowisku Vedette, podczas całkiem ostrej rodzinnej kłótni. Przypatrywała się wtedy wszystkiemu z boku i... drżała, żeby nikt nie zrobił jej krzywdy. Co prawda, atmosfera u Seleny była zgoła odmienna, ale mała i tak się zlękła. Cofnęła się jeszcze o kilka kroków z zamiarem odejścia stąd. A nuż nikt jej nie zauważył?

Selena

-O Helmi.-Powiedziała Selena słysząc jej ciche szuranie i jej zapach.
-Chodź wejdź nic ci się tu nie stanie.-Powiedziała do małej.
Końcówka ogona wykonała gest zapraszający do środka.

Helmi

- Ale ja nie chcę przeszkadzać - odpowiedziała, z daleka zaglądając do legowiska Seleny. Nie znała tu nikogo poza nią i Miyu, co tym bardziej kazało jej stąd uciekać. Jednak by nie sprawić przykrości gospodyni, wciąż stała jeszcze przed wejściem.

Selena

-Chodzi co to za kłopot.-Powiedziała do niej Selena.
Wyczekująco spojrzała na małą. W tym czasie słuchała co robią pozostałe osoby w jej legowisku. Sama wolała mieć wszystko pod kontrolą.

Helmi

Wreszcie postanowiła wejść do legowiska Seleny, rozglądając się przy tym z uwagą po zgromadzonych. Ona sama nie posiadała własnego kącika mieszkalnego, ale wydawało jej się, że gdyby taki miała, to nie chciałaby wilczego tłumu kręcącego się wewnątrz. Legowisko byłoby dla niej miejscem, w którym mogłaby czuć się w pełni swobodnie, wytchnąć po męczącym dniu...

Selena

-Usiądź proszę.-Powiedziała do niej wskazując na kanapę.
-Masz może na coś ochotę? Może coś do picia?-Zapytała się jej.
Wilczyca zastrzygła uszami i zamachała delikatnie ogonem.

Miyu

Miyu ziewnęła. - Przepraszam Was ale ja już muszę iść. - Powiedziała z uśmiechem. Kiwnęła wszystkim głową, wliczając we "wszystkich" także sokoła i feniksa (nie wiem czy jest tu xd). Powolnie wstała na cztery łapy i skierowała się do wyjścia machając ogonem. - Do widzenia! - Krzyknęła jeszcze na końcu jaskini, a jej głos niósł się od miejsca w którym się znajdowała, do legowiska Seleny.

zt.

Helmi

- Nie... nie bardzo... - odpowiedziała i, jak to ciekawskie szczenię, rozejrzała się z uwagą po legowisku Seleny. Nie była w swoim życiu w zbyt wielu wilczych mieszkaniach, więc musiała zapoznać się dokładnie z każdym odwiedzonym. Na pożegnanie kiwnęła łebkiem do Miyu i spytała gospodyni:
- Lubisz, gdy jest u ciebie wielu gości?

Selena

-Nie przeszkadzają mi oni.-Powiedziała Selena. Wilczyca przeciągnęła się i zastrzygła uszami. Końcówka ogona poruszała sie raz na prawo raz na lewo i tak przez kilka minut. Po chwili wstała i powiedziała.
-Przepraszam was bardzo ale muszę wyjść na chwilę.-I opuściła swoje legowisko.

Helmi

Gdy Selena wyszła z własnego legowiska, zostawiając w nim obce wilki, żarzące się niebieskie oczka Helmi rozszerzyły się tak, że zyskały idealne okrągły kształt, niczym dwie monety. W główce małej nie mieściło się, że można zostawić kogoś samego we własnym legowisku, a już szczególnie taki wilczy tłum! Bez namysłu wybiegła z jaskini wilczycy, bo co by było, gdyby coś się stało i ją by o to oskarżono?

zt

Finally

Otwarła oczy i zorientowała się, że nikogo już tutaj nie ma. No cóż, trudno, rozejrzała się starając sobie przypomnieć co się tutaj działo. Po chwili zastanowienia, wyszła w zamyśleniu.

[z.t]