Znaleziono 31 wyników

Pomyślałam: ,,Na mnie chyba już czas..."
Wstałam rozłożyłam skrzydła i powiedziałam:
Bywajcie!- Zgrabnie odbiłam się i uniosłam się w przestworza, powoli znikałam z pola widzenia wilków.

Oglądając całe zajście potrząsnęłam głową i wypadła mi jedna łuska wielkości młodego wilka, spojrzałam na nią, a zaraz potem na Jainę...

Spojrzałam na każdego wilka z osobna. Poczułam ulgę, że nikt już się mną tak nie zachwyca. Podeszłam do wodospadu i zaczęłam się w niego wpatrywać, przypomniałam sobie Beherita, który szukał swojej pr ...

Spojrzałam na Yumi.
Rzeczywiście, ładnie tu...- Sama nie wiedziałam już co robić, czy położyć się i zasnąć, a może polecieć gdzieś indziej...

Hmm... Co mnie tu sprowadza? W sumie to nic, przyleciałam tu tak sobie- z nudów...- Odpowiedziałam pewnie patrząc na wilczycę.

Wysunęłam swoje pazury i zaczęłam się im przyglądać, potem spojrzałam na wodospad, myślałam o tym jak te wszystkie wilki się mną zadziwiały, byłam trochę zdziwiona, że moja osoba jest aż tak ciekawa.. ...

Nie, wilk raczej nie dałby mi rady...- Wstałam na chwilę aby napić się wody ,przy tym rozłożyłam skrzydła żeby je nieco rozprostować, napiłam się i usiadłam.

Hm... ty mnie raczej nie zranisz ale inny smok z łatwością mógłby mnie zabić, wiesz dopiero niedawno stałam się dorosła, będę rosnąć jeszcze przez jakieś 2000 lat...- Uśmiechnęłam się.

Hmm... możliwe, że ją kiedyś może widziałam... ale nie chyba... ale gdybym ją tylko zobaczyła, od razu wspomnę jej że jej szukasz... Wiem! Pomogę Ci, w nocy polatam po krainie i będę pytać każdego smo ...

Wydaje mi się, że albo masz jakiś kłopot, albo kogoś szukasz Beherit... Może Ci pomóc?- Zapytałam i pochyliłam się nad nim.

Ne, nie sądzę, żebyśmy się znali...
Po chwili spojrzałam na małego wilczka.
Cześć mały!- Powiedziałam z uśmiechem na twarzy.

Zwróciłam się zmieszana w stronę Beherita.
Ja was wilki nie rozumiem, co we mnie jest takiego nadzwyczajnego?-Powiedziałam ze śmiechem pokazując swoje wielkie kły.

Spojrzałam na niebo, potem zauważyłam Beherita.
Spojrzałam na swoje pazury, a potem położyłam se żeby odpocząć.

Podeszłam do wodospadu aby napić się wody, napiłam się, rozłożyłam skrzydła i przeleciałam przez wodospad, a potem znowu wylądowałam.
Szybki prysznic!- Powiedziałam ucieszona do siebie.

Nawet gdyby tu przyszli, nie wahałabym się ich wszystkich pozabijać, co się stało nigdy się już nie odstanie...- Rozchmurzyłam się.

Moja mama nie zginęła normalnie... Pewnego dnia ja, moja siostra Tamiza i moja mama bawiłyśmy się na pewnej polanie, nagle ze wszystkich stron otoczyli nas LUDZIE, moją mamę zadźgali jakimiś dzidami, ...

Zauważyłam też, że jesteś bardzo odważna... Pamiętaj, do odważnych świat należy! Moja mama zawsze mi to mówiła...- Po tych słowach posmutniałam.

To może mi coś o sobie opowiesz?- Zapytałam z serdecznym uśmiechem na twarzy i spojrzałam na małą.

Wiem, że to może wydawać Ci się dziwne ale cóż... Tak stworzyła nas natura, ty jesteś wilkiem, ja smokiem...
Rozłożyłam swoje ogromne skrzydła aby je rozprostować.

No nie pamiętam czy 200, może 230... Naprawdę, nie pamiętam... U mnie 250 lat to tak jak wilk, który dopiero stał się dorosły, stary smok to smok, który ma 3000 lat...- uśmiech.