Znaleziono 169 wyników

-Tak. Polować. Idziesz? - spytała będąc pewna, że się zgodzi. Siedziała na swym dawnym miejscu oczekując odpowiedzi Abigail. Była coraz bardziej głodna, i coraz bardziej marzyła o polowaniu.

Odwróciła się w stronę wyjścia. Zauważyła tam białą wilczyce, której nie znała.
-Tak. Ja. - przyznała wpatrując się w kształt przy jaskini.

-Dobrze.. to nieważne. Nie lubię go. - uśmiechnęła się. - To... Ale jak to możliwe, że się spotkaliśmy?!- nie wychodziła z podziwu. Była zdumiona!

-Hm... - zamyśliła się. - A co polecacie? - nie była tu jeszcze i nie zbyt wiedziała co tu podają. Wiedziała jedno: Na pewno nie lubiła wilka z szalikiem. Jakiś... dziwak...

Odwróciła się od leżącego na wilka i usiadła sobie oddalona od niego. Rozglądała się. Patrzyła to tu, to tam. Była nieco znudzona i zamierzała w najbliższym czasie odejść.

Ja na przyjaciela?

-Nie mam zamiaru nic, a nic robić z mą grzywą! Nic... - powiedziała spokojnym tonem patrząc pogardliwie na wilka, który nie dawno obrażał ją na łące.

-Hm.... Dziki. To co? Idziemy? Tylko ty prowadzisz. - uśmiechnęła się i wstała. Podeszła do niej spojrzała oczekująco. Już dawno nie polowała. Ciekawe czy nadal to umie?

Spojrzała na niego jak na wariata. Potem przeniosła wzrok na Samuela.
-O co mu chodzi? - spytała wykrzywiając swoją gębę. Czekała na odpowiedź Samuela unikając wzroku Xytheriana.

Powolnym krokiem przybyła tu ona - Mara. Rozejrzała się i podeszła do Samuela.
-Witaj. - uśmiechnęła się i usiadła obok niego. - Co cię tu sprowadza? - zaśmiała się.

-Hm... Ja nie jestem tu długo. - poskarżyła się. - Jestem od niedawna i cóż... nie znam się. Może ty coś zaproponujesz? - spytała z miłym uśmiechem na pysku.

Las Roślinożerców?

Przyjaciółka?

Uśmiechnęła się do Samuela na pożegnanie i swój wzrok przeniosła na waderę, która pozostała tutaj z nią.
-To? - spytała uśmiechnięta. - Może.... zapolujemy na coś?

Ja na przyjaciela.

Spojrzała na Evanę.
-Jestem z wody, ale to chyba nie robi wielkiej różności? - spytała miło się uśmiechając.
Podeszła do niej powolnym krokiem i usiadła obok.

349 królików jadło zupę pomidorową.

Jest bardzo Sweet! Dziękuje! *Bierze.*

Wleciała do lasu i przewróciła się. Powoli podniosła się i spojrzała na nowo przybyłą wilczycę.
-Jestem Mara. - uśmiechnęła się. Podskoczyła zwinnym ruchem do Scar. - Już jestem.

Zatrzymała się. Spojrzała na basiora, a potem na Ferine. Odwróciła się i wyszeptała:
-Żegnaj. - po czym odbiegła w stronę drzew. Zanim odeszła odwróciła się i odrzekła:
-Na zawsze.... - i znikła.
[ ...