Biblioteka - Parter i Pierwsze Piętro Skrzydła Zachodniego

Atrita

Jest to ogromne, rozciągające się od parteru po pierwsze piętro pomieszczenie, które wypełnione jest setkami tysięcy starych, podniszczonych już ksiąg. Większość z nich kruszy się zaraz po tym, gdy chwyci się je w łapy, jednakże ostały się również i takie, które spokojnie można wziąć i przeczytać. Jeżeli zna się oczywiście Stary Język Krainy - dialekt, który został już niestety zapomniany przez współczesne pokolenia.
Na środku biblioteki jest owalna, pusta od regałów przestrzeń, w której umiejscowiono okrągłe stoliki oraz poustawiane naokoło nich wygodne krzesła.
Bordowe ściany ozdobione zostały porwanymi gobelinami oraz niezidentyfikowanymi obrazami, natomiast wielkie, przejrzyste okna nie posiadają niczego, co by je upiększało. Miały przecież wpuszczać do środka jak najwięcej światła, aby wilki mogły zapoznać się z jak największą ilością tekstu, a nie stanowić element dekoracyjny.
Można bez problemu przybyć tutaj i zrelaksować się, posiedzieć w przyjemnej, tajemniczej ciszy pośród wielu wiekowych woluminów.

Caro

Ledwo dosłyszalne szczękanie desek, jasno brązowa postać o pięknych szarych oczach i ciemnobrązowej grzywie. Caro. Wilczyca podeszła do jednej z półek ku celu odnalezienia odpowiedniej lektury do czytania. Po chwili szukania ją odnalazła. Skierowała się ku ciemno brązowemu fotelowi zaraz obok rządu ogromnych okien i po chwili siedziała już w nim z zamkniętymi oczami i zamkniętą książką. Uroniła łzę, która niby w spowolnionym tępie spłynęła po jej policzku a następnie spadła na książkę. Wtedy wadera otworzyła książkę i zatopiła się w lekturze, niczym ogromna łódź podwodna w srebrzystym oceanie.

***
Jednak czytanie nie trwało zbyt długo, bowiem wilczyca przypomniała sobie o ważnych sprawach. Odłożyła więc książkę spowrotem na półkę i... wyszła. Ot tak, wyszła...

Elizabeth Angeline

Shaunee weszła do środka. Szukała tylko jednego, tak istotnego dla niej tytułu. Tak! Chwyciła słownik polsko-angielski i usiadła. Zmarszczyła delikatnie czoło, czytając pierwsze strony. Wiele przed nią nauki. Chyba nikt się nie zdenerwuje jak to stąd weźmie, co? Wyszła powoli z książką w łapie. Ale jednak tu wróciła i usiadła na jedny z foteli.

Eskarina

Eskarina powolnie, co wydawało się dość dziwne, kroczyła korytarzem. Po paru minutach wędrówki natrafiła na swój cel - bibliotekę. Wśliznęła się do pomieszczenia i zaczęła wodzić wzrokiem po książkach.
~ Magia, magia, magia! Gdzie ta książka może być, do stu tysięcy beczek! ~ wrzeszczała w swoim umyśle.
Czego szukała? Jakiejś książki związanej z magiczną sztuką, w końcu Kaji była zbyt zajęta aby ją uczyć - poczyta trochę, będzie wiedzieć więcej. Zaczęła przebierać wszystkie książki i nareszcie coś znalazła. Rozejrzała się po czym w spokoju, zaczęła czytać i przewlekać pożółkłe kartki.

Anexia

Przyszła tu i Is. Miała mętlik w głowie, musiała wziąć się za naukę. Przechodząc między regałami, zauważyła Eskę. - Hei! - Rzekła wesoło, witając się ze znajomą. Doszła do wniosku, że jej poprzednie zachowanie było głupie, nie chce mieć wrogów. - Widziałaś może dział z książkami o magii? - Spytała po chwili, nadal uśmiechając się szeroko.

Elizabeth Angeline

Shaunne wysunęła pysk zza książki i badawczo spojrzała na wadery. "Witaj"... Szybko przekartkowała książkę, znajdując upragniony cel. Witaj... Czyli Hello z angielskiego.
-Wi-i-itaj.-wyjąkała cicho. Przyjrzała się wyrazowi. Ćwiczyła, tylko ciszej.

Eskarina

- Wybaczcie, muszę lecieć! - krzyknęła.
Porwała dwie książki o magii i nim się wilk obejrzał już jej nie było. Za to pojawił się siwo szary dym, który w prawdzie był kurzem. Kolejny raz zadać można pytanie, jak Eska to robi? Cóż, siła przednich kończyn...
z.t