Test Dyzmana na łowce

Dyzman

Była północ a księżyc był w pełni. Trawa była wysoka. Drzewa martwe szare bez ani jednego listka. W krzakach było słychać szelest. Woda była cała brudna, bez ryb.
_______________________________________________________________
Dyzman przeszedł tu żeby przejść test na łowce. Lubił tropić zwierzęta. Lubił to i umiał także pary mu nie brakowało potrafił ścigać najszybsze zwierzęta i dlatego uważał że będzie dobrym łowcom.

Athoria

//Łowcą. Końcówka ,,om" jest do liczby mnogiej. Uważaj też bardziej na przecinki.//

Cisza. Najpierw z mroku nocy wyłoniły się jej wielkie, jaskrawe oczy. Dopiero potem można było ujrzeć całą sylwetkę wilczycy. Wysoka, smukła postać przyszła tu wręcz bezszelestnym, kocim krokiem. Na głowie niewielka rogatywka. -Witam. -Zaczęła. -Dyzman, mam rację? -Spytała po chwili wilka, lustrując go swoim uważnym wzrokiem. Usiadła spokojnie obok niego nadal bacznie się mu przyglądając. Uśmiechnęła się lekko kącikiem pyska.

Dyzman

Dyzman schylił głowę nisko i się przywitał -Witam szanowną wilczyce. Co mogę dla ciebie zrobić?- Spytał i oczekiwał na odpowiedź.

Athoria

//Jeśli chcesz zdać, staraj się pisać naprawdę długie, ciekawe i wyczerpujące posty.//

-Nazywam się Athoria. -Przedstawiła się wilkowi. Jej ślepia wyglądały uważnie spod ciemnej, rozczochranej grzywki. -Tak. Jak już zauważyłeś, to ja będę twoim egzaminatorem. -Znów uśmiechnęła się tajemniczo. -Na razie jednak powiedz proszę, czy jesteś zdecydowany co do tej rangi? Czy naprawdę chcesz zostać łowcą? To wiąże się z wielkim zobowiązaniem wobec swojej watahy. -Spytała nagle wilka, przyglądając mu tajemniczo. Oczekiwała teraz długiej i wyczerpującej wypowiedzi. Postawiła swoje uszy. Chciała wyczuć, wyłapać choć jedną iskierkę niepewności w jego głosie.

Dyzman

Podniósł głowę wysoko do góry i wykrzyczał -Jestem pewny tej rangi. Watacha jak mnie będzie potrzebować to się stawie.- Popatrzył w oczy Athoriy i zaczął szeptać - Jestem pewny.- Spojrzał na jezioro uważając ,że zobaczy swoje odbicie ,ale go nie ujrzał ,gdyż woda zniekształcał jego odbicie z powodu deszczu.

Athoria

-A więc dlaczego akurat łowca, a nie wojownik czy tropiciel... Dlaczego chcesz podążać właśnie tą ścieżką? I jak według ciebie powinien zachowywać się łowca? Co należy do jego obowiązków? -Wilczyca rzuciła w stronę wilka kolejnych parę pytań uważnie obserwując jego wyraz pyska i wsłuchując się w barwę jego wypowiedzi. Zamiotła ogonem podłoże. -Proszę, byś wyjaśnił mi to jak najbardziej szczegółowo. -Dodała po chwili udając zamyśloną. Jej wielkie ślepia o zielonkawym odcieniu wciąż wirowały. Jej głos był niewinny, ale zdecydowany, stanowczy i stosowny.

Dyzman

Dyzman po paczył w zielone ślepia Athoriy i rzekł -Wojownik to nie dla mnie ,ponieważ stanie w szeregu na baczność gdzieś w dalszych rzędach i paczenie jak ludzie ,których znam giną. Tropiciel bieganie za innym wilkiem ,który myśli że jest sprytniejszy niż ja ,ale tak nie jest. -Dyzman się uśmiechał mówiąc te słowa. Znowu spojrzał na jezioro i powiedział -Spójrz na to jezioro. Ludzie potrzebują wody do użyźniania gleby i picia jej.
Tak samo jest z watahą wataha bez łowcy ,albo innej funkcji nie jest w 100% osiągalna. Dlatego uważam że będę dobrym łowcą.- Dyzman patrzył na Athorie uważnie czekając na jej odpowiedź.

Athoria

// Popatrzył, patrzenie.//

-Tropiciele współpracują z łowcami. Oni tropią zwierzynę, my ją chwytamy... A więc dlaczego uważasz, że będziesz dobrym łowcą? Znasz się na tym fachu? Polowałeś już z tropicielami, bądź innymi wilkami? Czy poradziłbyś sobie z upolowaniem większego zwierzęcia? -Spytała znów. Tym razem w jej głosie czaiła się prowokacja, wyraz zwątpienia.

Dyzman

Dyzman się uśmiechnął gdy Athoria mówiła i na jej słowa odpowiedział -Mówiłem na przykładzie jeziora a teraz powiem na przykładzie ciała. Ciało bez jakiegoś elementu jest okaleczone. Łowca bez tropiciela nie jest łowcą tylko zwykłym wilkiem , nauczyciel bez uczniów nie jest nauczycielem....... -Dyzman wymieniał tak długo. Jak skończył powiedział -Łowcą będę dobrym ,ponieważ szybko biegam, upolowałem królika, umiem się dogadać ze wszystkimi, upolować większe zwierze nie problem wystarcz zadać jeden celny cios w żyłę lub w szyje a wykrwawienie zrobi resztę.- widać było ,że Dyzman był dumny z tego co powiedział.

Athoria

Patrzyła na wilka bez jakiegokolwiek wyrazu na pysku. Jak do tej pory niezbyt podobały jej się jego wypowiedzi. Po chwili jednak wilczyca uśmiechnęła się zagadkowo... -Chciałabym usłyszeć więcej konkretów. -Powiedziała nagle, machając leniwie ogonem na boki. -Na razie nie przekonałaś mnie, co do tego, że będzie z ciebie dobry łowca... Ale zobaczymy. Może dalej pójdzie ci lepiej. -Ciągnęła. -Łowca może działać w pojedynkę, lecz musi umieć polować w grupie, a każdy dorosły wilk w swojej karierze zapewne upolował królika... -Westchnęła. -Nie wystarczy zadać jednego celnego ciosu. Trzeba mieć odpowiednią taktykę. -Stwierdziła. Wstała i przeszła spacerkiem parę kroków w bok. Krokiem spokojnym, pełnym gracji. Po chwili zatrzymała się i spojrzała badawczo na wilka. -Co czujesz podczas polowania? -Spytała niespodziewanie.

Dyzman

Dyzman odpowiedział -Taktyka to rzecz zbędna. Ja robię to od czego jest zależna sytuacja np. kiedy lew goni za ofiarą. Ja to wykorzystam i rzucę się na niego kiedy ją złapie będzie zmęczony i nie będzie miał się jak bronić ,bo pysk będzie miał zajęty i będzie zmęczony pogoniom. -Dyzman od razu wyczuł że wilczyca podsuwa mu strategi żeby zaczął kłamać ,że ją ma. A na pytanie "Co czujesz podczas polowania?,, odpowiedział -Spokój i satysfakcje z upolowanego stworzenia.- Dyzman patrzył na usta Athori co odpowie.

Athoria

//Pogonią!//

-A czy to nie nazywa się właśnie strategią? -Pytanie retoryczne. Uśmiechnęła się przesympatycznie. -A jak zapolowałbyś np. na łosia? -Zapytała po chwili. Tak. Machnęła elegancko ogonem wzbijając w górę mały obłoczek kurzu. Wciąż uważała, że ten wilk jest jednak jeszcze za młody na rangę.

Dyzman

Dyzman się uśmiechną i odpowiedział -Łoś? Trzeba pierw rozważyć sytuację. Łoś ma twarde kopyta i rogi wyrastające z czaszki, więc od dołu się do niego nie dobiorę. Skocze na niego od boku powalając go na ziemie a wtedy zadał bym mu para ciosów w brzuch rozpruwając go. Dyzman zaciekawił się co mu odpowie Athoria.

Athoria

-A jeśli łoś nie da się tak łatwo podejść? Jego masa ciała jest przecież o wiele większa od twojej... Jeśli zwierzę samo spróbuje cię zaatakować i nabić na swoje poroże? -Spytała znów, akcentując wyraźnie każdy wypowiedziany wyraz.

Dyzman

Dyzman się zastanowił i odpowiedział -Jak łoś będzie na mnie biegną i próbował nabić na swoje rogi to na pewno to usłyszę. Sama wcześniej wspomniałaś ,że jego masa jest duża. A jak łoś będzie biegnąć na mnie to odskoczę. Jak wcześniej wspomniałem jestem szybki - Dyzman wykorzystywał uwagi Athori o ciężarze łosia i ją wykorzystał. Zastanawiał się co mu odpowie na ten fakt.

Athoria

//Biegnął! I w wielu twoich postach widzę, że zamiast po, stawiasz spację przed przecinkiem. Tak. Będę się czepiała ;] Popracuj nad składniami zdań, bo w wielu przypadkach twoich wypowiedzi nie czyta się płynnie.//

-To, że zwierzę jest ciężkie, nie znaczy, że jest wolne i głupie. -Stwierdziła, będąc już zmęczona tymi pytaniami. Jednak nie dała tego po sobie poznać. W jej oczach wciąż odbijała się tylko pustka. Chyba nie ma sensu dalej tego ciągnąć... Myślała. Grzywka wciąż nieznośnie opadała jej na czoło. -No dobrze. W takim razie pokaż mi, co potrafisz. Upoluj skoczną sarenkę. -Powiedziała nadzwyczaj miłym głosem.

Dyzman

//Mam pytanie bo Athori to wyraz obcy. To czy nie powinno się go pisać przez dwa ii\\

Jak łoś jest ciężki i ma kopyta to na pewno tymi kopytami będzie uderzał o ziemie.-Dyzman się uśmiechnął i na następne pytania odpowiadał z takim zapałem
-Sarnę?-Zdziwił się Dyzman- Dobrze.- Dyzman się zaczaił na kolumnę sarn. Szedł za nią czekając na błąd sarny. Ostatnia sarna oddzieliła się od stada. Ją zaatakował ,ponieważ był najsłabsza i się oddzieliła. Dyzman wybiegł w zabójczym tępię ,ale jej nie zabił od razu wiedział ,że sarny mają oczy z boku. Sarna się wywaliła na ziemie. Dyzman ją dobił gryząc w szyje. Podszedł do Athori i rzekł -wystarczy?

Athoria

//Można pisać tak, jak się uważa xD Nick sama wymyślałam, więc nie będę czepiała się nikogo, kto napisze go niezgodnie z moimi oczekiwaniami. Oczywiście właścicielka tego nicku preferuje odmianę przed dwa ,,i" na końcu. Ale takie pytania, to na pw ;)//

Spojrzała na Dyzmana uważnym wzrokiem. Podczas jego polowania, cały czas śledziła go z tyłu, bacznie obserwując jego poczynania. Westchnęła... -Osobiście uważam, że jesteś jeszcze za młody na rangę. -Powiedziała w końcu. -Twoja technika polowania nie jest jeszcze w pełni dopracowana. A sam, musisz się jeszcze wiele nauczyć. -Stwierdziła. -Czasami wydaje mi się, że działasz zbyt gwałtownie i czasami nawet za bardzo polegasz na swojej szybkości i sile. Chyba brakuje ci jeszcze doświadczenia. -Uśmiechnęła się do niego. -Cóż... Łowcą na razie nie zostaniesz, ale za jakiś czas może nabierzesz większego doświadczenia i wtedy zmierzysz się z wyzwaniem. -Mówiła spokojnym, opanowanym tonem. -Tak. Jak poczujesz, że naprawdę jesteś gotowy, lub sama zauważę, że dużo polujesz i się starasz, wtedy dostaniesz kolejną szansę. -Ciągnęła dalej. Może zmobilizuje go to choć trochę? Czekała jego reakcji.

Dyzman

Westchną i powiedział spokojnie -Dobrze spróbuje jeszcze raz a puki co posłucham twojej rady i pójdę polować. -Dyzman zrobił zwrot w tył i poszedł ale to go nie zniechęciło tylko jeszcze bardziej zmotywowało.

Athoria

Wilczyca poprawiła swoją rogatywkę, znajdującą się na czubku jej głowy. Spojrzała jeszcze raz za odchodzącym wilkiem, po czym sama wstała i zniknęła gdzieś w oddali. Tak. Poszła dalej...