Test Retesa na Wojownika

Retes

Polana pośrodku lasu, ukazuje mroczny nastój tego miejsca. W jej centrum leży powalone przez burzę i zniszczone przez siły natury drzewo, właściwie tylko kawał spróchniałego dawno pnia. Trawa w tym miejscu jest gęsta, deptana jedynie przez nogi dzikich zwierząt, które przychodzą napić się z płytkiego jeziorka położonego koło pniaczka. Właśnie tutaj miał odbyć się test Retesa na Wojownika - rangę, o której marzył od dziecka... Czyli stosunkowo od niedawna. Ledwie z pieluch wyrósł, już go ciągnie w świat wojen...

Młody wilczek pojawił się na polanie. Owszem, uznał, że to miejsce nada się na test. Czy był odpowiednio przygotowany? Czy miał jakiś szanse na zdanie tego egzaminu? W końcu od kiedy pamięta chciał być Wojownikiem. Retes napił się wody z jeziorka, aby nieco otrzeźwić umysł i przysiadł przy pniaku w oczekiwaniu na egzaminatora.

Renna

Huh, to juz drugi test. Wadera powolnym krokiem przechadzała się po terenach jej watahy, poszukując miejsca, w którym ma przeprowadzić komuś test. Spostrzegła młodego basiora i skinęła mu łbem.
- Dobry. - zmrużyła oczy.- Nie widziałam cię juz? Mniejsza o to. Chcesz być Wojownikiem, tak? Dlaczego?

Retes

- Witaj, Beto. - Retes skłonił głowę, gdy ujrzał Rennę. - Nazywam się Retes i tak, chciałbym zdawać na Wojownika. Dlaczego? Już od dziecka interesowałem się tą właśnie dziedziną i dążyłem do tego, aby w przyszłości osiągnąć swój cel. Ćwiczyłem wraz z Dowódczynią Wojowników Ognia - Eleną, szkoliła mnie przez pewien czas. Chciałbym się kształcić, rzecz jasna dalej, bowiem uczymy się przez całe życie. Zostając Wojownikiem pragnę pomóc Watasze Nocy, jak również Ognia, z którym łączy nas sojusz, jeśli tylko zdołam. Chciałbym także w przyszłości móc przekazać swoją wiedzę kolejnym pokoleniom, aby profesja Wojownika nie upadła i nie straciła na znaczeniu. - powiedział spokojnie obserwując Betę Nocy.

Renna

Pokiwała głową.
- Dlaczego Wojownik? Dlaczego nie Szpieg, Trocipiel, Szaman czy mag? Dlaczego akurat ta ranga i dlaczego akurat ty powinieneś ją dostać? - spytała, wbijając wzrok w samca.
No, chyba go gdzieś widziała. Ale wtedy był mniejszy. O wiele mniejszy.

Retes

- Tak jak już wcześniej wspomniałem, to ranga Wojownika interesuje mnie najbardziej od wczesnego okresu dzieciństwa... - powiedział Retes z nikłym uśmiechem na pysku. - A dlaczego... Nad tym się nie zastanawiałem, jednak mam teraz szansę. To właśnie w taki sposób pragnę pomóc Watasze - w walce, w obronie, nauce tego wszystkiego. Ćwiczyłem sporo, więc jestem wysportowany, a i sama walka nie jest mi obca. Tak jak już mówiłem, Elena nauczyła mnie wielu interesujących rzeczy z tej dziedziny, więc czuję się przygotowany do zawodu Wojownika. Nie żadnego innego.

Renna

Skinęła łbem.
- Jakie cechy powinien posiadać dobry Wojownik? A jakie ty z nich masz? - spytała spokojnym tonem.
No proszę, proszę. Oto przyszłość Watahy Nocy. Jego pokolenie i te młodsze. Oj Reniu, gdzie ty żyjesz, starzejesz się, kobieto. Korzystaj z życia, póki masz czas.
A gdzie Shire?

Retes

- Wojownik powinien odznaczać się wolą walki, chęcią obrony swej Watahy za każdą cenę, jak również reprezentować ją jak najlepiej. Taka osoba musi być odważna, silna i inteligentna, jak również umieć poradzić sobie w każdej sytuacji, nie tylko za pomocą siły, lecz także intelektu, choć zdolność walki jest tu niewątpliwie ważna. Wojownik musi być oddany swej Watasze, swojemu Dowódcy i być świadomy tego, że podejmując się przyjęcia tej posady decyduje się oddać całe swoje życie na rzecz walki w imieniu swojej Watahy. - powiedział Retes powoli, spokojnie dobierając każde słowo do wypowiedzi.

Renna

- Hm...Powinien też być wytrwały, czujny, opanowany, w końcu nie chcemy, aby rządza walki przysłoniła rozsądek. Musi być o każdej porze dnia i nocy gotowy do walki - mówiła spokojnie, po czym owinęła się puszystym ogonem.
- Byłbyś zdlony poświęcić swoje życie i życie twoich bliskich dla watahy? Dla jej ochrony?

Retes

- Chcąc zdawać na to stanowisko, jestem świadom, że moje życie jest teraz w rękach Watahy. - powiedział mrużąc oczy. - I jestem gotów poświęcić je w walce za najbliższych, jak i całą Watahę Nocy. Gotów jestem także walczyć w imię sojuszu z Watahą Ognia. Jednak życia moich bliskich nie jestem, i nigdy nie byłbym w stanie poświęcić z taką łatwością, jak swojego. - rzekł z pełną powagą, a jego głos nie zadrżał ani razu podczas żadnej wypowiedzi.

Renna

- Dobrze - mówiąc to, kiwała głową.
- Czy jesteś pewien swoich możliwości? Czy jesteś pewien, że jesteś gotowy na poświęcenia dla watahy? Jesteś jeszcze młody. Czy tego naprawdę chcesz - spytała, wlepiając wzrok w Retesa.
Zmrużyła oczy.

Retes

- Moje cele i pragnienia mogą być postrzegane jako zwykłe kaprysy młodości... Jednak od kiedy pamiętam chcę być właśnie Wojownikiem i to nie zmieniło się jeszcze nigdy. Mimo młodego wieku, jestem wystarczająco dorosły, aby powiedzieć, że uważam się za godnego przyjęcia posady Wojownika i gotów do poświęcenia się na rzecz walki za Watahę. - powiedział.

Renna

- Rozumiem...Czy masz za sobą jakieś...nie wiem, dramatyczne przeżycia z przeszłości? - spytała delikatnym tonem.
Wścibska Renia. Nie powinno jej to obchodzić. Nie powinno. Ale zapytała delikatnie. Nie chciała rozdrapywać żadnych ran. Wbiła wzrok w oczy basiora.
Zależało jej na jego reakcji.

Retes

- Dramatyczne przeżycia? - Retes zastanowił się. - Miałem kilka małych problemów z matką... Jednak co było, minęło. Teraz wszystko jest absolutnie w porządku. Niezbyt dogaduję się też z bratem, jednak moja rodzina nie widziała go od dość długiego czasu. - dodał. Sasome. Tak bardzo za nim tęsknił...

Renna

Odwróciła wzrok i zerknęła na otaczające ich drzewa. Zmarszczyła nos.
- Jakie są słabe punkty wilka? - spytała spokojnie, nadal czujnie się rozglądając.
Lustrowała otoczenie, głeboko wdychała zapach lasu. Wróciła wzrokiem na Retesa. Znów nieugięta. Surowa. Bezuczuciowa.

Retes

- Słabe punkty... To na przykład skroń - uderzenie w dobrym wykonaniu może być nawet śmiertelne, oczy, podbródek, nos, w te miejsca uderzamy, jeżeli chcemy przeciwnikowi zadać ból. Szyja, rzecz jasna klatka piersiowa oraz krocze. Krąg szyjny, lecz tu należy uważać, jak również nogi, jeżeli oponenta chcemy tymczasowo pozbawić równowagi. - wymienił Retes spokojnie obserwując Rennę.

Renna

- Dobrze, dobrze, dobrze - mruczała pod nosem.
Zerknęła na samca i potrząsnęła lekko łbem.
- HYm....Czy łatwo...odwrócić twoją uwagę? Czy ufasz nowopoznanym osobom? - zadała mu dwa pytania.
Otuliła przednie łapy ogonem i wbiła wzrok w Retesa.

Retes

- Nikogo nowo poznanego nie darzę całkowitym zaufaniem, choćby wydawał się być najbardziej tego godny. Nawet, jeżeli mogłoby się wydawać, że jestem z taką osobą niemal zaprzyjaźniony, to nie powierzę mu żadnych tajemnic, czy też nie stracę ostrożności w stosunku do niej. - powiedział. - I nie uważam też, że łatwo odwrócić moją uwagę. Staram się zachowywać ostrożność w każdej sytuacji.

Renna

- To dobrze. Jakie masz...nastawienie do innych watah? Do Samotników, do Watahy Wody, Watahy Wiatru, czy Ognia?
Po zadanym pytaniu wstała. Zaczęła krążyć wokół jakiegoś kamyka. Myślała. Nie spuszczała jednak oczu z Retesa.

Retes

- Nie darzę specjalnym uczuciem żadnych Watah. Rzecz jasna gotów jestem walczyć w obronie Watahy Ognia, ze względu na łączący nas sojusz, jednak z żadną Watahą nie czuję się skłócony, czy też zaprzyjaźniony. I to, że posiadam przyjaciół w innych stadach nie ma na to żadnego wpływu. - powiedział spokojnie Retes. Podobał mu się ten test. Pytania były... dobre. Widocznie Atrita nie myliła się wybierając Rennę na Betę.

Renna

- Jeśli doszłoby do konfliktu między...naszą watahą i przykładowo watahą Wiatru, to czy potrafiłbyś skrzywdzić swoich przyjaciół dla dobra watahy? - spytała spokojnie.
Cóż, nie zadawała standardowych pytań. Zazwyczaj pytała o sytuacje wymagające poświęceń, utraty bliskich czy nawet konieczności walki przeciwko przyjaciołom.