Góra Świątyń - Wyprawa Watahy Wiatru

Crystal

- Pomóc ci? - zapytała. W prawdzie nie posiadała skrzydeł, ale mogła przynajmniej spryskać sufit jakimś płynem czy czymś takim.
Kolejna historia, aż tak nie ciekawiła Crystal. Wolała wiedzieć ile jest komnat w tej świątyni i kto ją stworzył. Nie przekonywało ją to, że wyrzeźbiła ją po prostu natura.

Hiretsuna Shinigami

Basior nie odzywał się tylko cały czas szedł obok Talii z pyskiem bez uczuć,bez emocji. Co jakiś czas kapelusz na łbie poprawiał aby ścierki nie spadły na ziemię oraz oważał na butelki z płynami które trzymal na ogonie. Czasami kątem ślepia zerkał na Talię to na Crystal po czym dalej rozglądał się po komnacie.

Akeli

/Crystal.. zaraz się pobawimy!/

Crystal rozglądając się po jaskini zauważyła pewien kont, w kącie dostrzegła zwisającą winorośl z sufitu, najwidoczniej coś zasłaniały, tylko co? Tam za winoroślą skrywała się księga, a w tej księdze przedstawiona była historia Watahy Wiatru, cała. Księga w całości była poświęcona Watasze Wiatru. Na stole nadal znajdywały się te dwa dziwne przedmioty, o których szamanka nie miała pojęcia.

__

Akeli z wesołym uśmiechem zaczęła czyścić stół. Wilczyca przypomniała sobie o przedmiotach leżących na stole. Wzięła je i podeszła do Karenaj. Pokazała je wilczycy i zapytała. -Wiesz może co to za narzędzia?- oj Akeli, ty wścibska wilczyco.

Karenaj

Słysząc słowa szamanki wilczyca zleciała na dół. Zaczęła uważnie oglądać owe przedmioty. - Nie, nie mam pojęcia. Ale... leżą w świątyni obok świątyni Kishy. Może to coś należało do... jej doradcy? -zaproponowała z zadumą i zaskoczeniem w głosie.
- Może Jaina coś wie na ten temat?

Crystal

Jak już mówiłam - MG to władza absolutna ^^. No to wkraczam do akcji.

Crystal podeszła do winorośli Tej o której mówiła Akeli jako MG i zaczęła się jej uważnie przyglądać. Chciała zobaczyć co się za nią znajduje. Odsłonęła więc 'naturalną firankę' i ujrzała dużą, starą księgę. Wyglądała co najmniej na dwa wieki. Przetarła okładkę i ujrzała złoty napis 'Wataha Wiatru'.
- Chodźcie tu! - krzyknęła do wilków. Chciała jak najszybciej pokazać im księgę - w szczególności Akeli, bo była ona przecież szamanką i na pewno będzie wiedziała co to jest.

Hiretsuna Shinigami

Basior niby od niechcenia podszedł do Crystal jako iż płynem i ścierkami mył ścianę na której były dziwne malunki. Spojrzał na księgę i tylko zagwizdał z podziwem
- Ładnie..-szepnął i spojrzał na Crystal. Czekal aż reszta sie zbliży.

Siomha Lorcan

-Sądzę, że są to te dwa przedmioty, o których mówiła Karenaj.- powiedziała podchodząc.- Te dwa święte przedmioty...- szepnęła cicho. Przyjrzała się im bliżej była niemal pewna, że ma rację. Spojrzała na innych. Wiedziała, że wilczyca już wcześniej o tym powiedziała, ale Siomha chciała dodać swoje trzy grosze.

Calep

Podszedł za Siomhą. Był ciekaw, co to takiego, co przykuło uwagę wilków.
-Co to jest?- spytał.- Oczywiście zgadzam się ze Siomhą, ale pytam o przeznaczenie tych przedmiotów. Do czego służyły?- zastanawiał się na glos.

Crystal

Crystal widząc, że nie wszyscy ją usłyszeli powtórzyła to co powiedziała jakiś czas temu:
- No chodźcie! Zobaczcie co znalazłam! - powiedziała nieco głośniej. Chciała podzielić się swoim odkryciem ze wszystkimi. Położyła księgę na ziemi i czekała, aż podejdą do niej inne wilki.

Przypominam, że nie wchodzę tym postem w drogę MG. Wystarczy przeczytać to co napisała Akeli kilka wątków powyżej. Żaby potem nie było na mnie. ^^

Siomha Lorcan

Siomha oderwała wzrok od dwóch przedmiotów i podeszła do Crystal. Uśmiechnęła się przepraszająco.
-Zapatrzyłam się na tamte przedmioty.- wytłumaczyła. Nie chciała, by poczuła się urażona.- Co to, za księga?- spytała.- Może jest tam historia watahy?- zamyśliła się. Licho wie! Całą ta świątynia była dziiiwnaaaa!

Talia

Talia patrzała na ten rozgardiasz. Westchnęła cicho i zaczęła miotełką strzepywać resztki pajęczyn. Spojrzała na resztę osób. Było tu dość głośno, więc by uciekła, gdyby była nieswoja.

Crystal

- Chyba tak. - powiedziała do Simomhy i jeszcze raz przetarła okładkę. Po chwili jednak zwróciła się do Karenaj:
- Wiesz skąd się tu wzięło? I kto to w ogóle napisał? - zapytała. Chciała otworzyć księgę ale... ale się bała. Mogła być to przecież pułapka!

Siomha Lorcan

Siomha przechyliła łeb. Była ciekawa, czemu Crystal jej nie otwiera. Wątpiła, by coś, co należy do Watahy Wiatru, mogło zrobić krzywdę komukolwiek z Watahy. Ale to były tylko jej dzikie myśli. Jednak nie mogła się powstrzymać.
-Myślisz, że może być niebezpieczna?- spytała wilczycę, patrząc na nią. Spojrzała też na inne wilki.

Calep

Pozostawiając pytanie bez odpowiedzi, podszedł do wilczyc.
-No, dziewczynki... Czemu nie otworzycie tego cuda?- spytał zaciekawiony. Widział w swoim życiu mnustwo książek i nie spotkał się nigdy jeszcze z tym, żeby jakaś książka była niebezpieczna.- To tylko papier.- wzruszył ramionami.

Crystal

- Sama nie wiem... Może być to przecież zmyła. No ale, dobrze! - powiedziała i przymrużyła jedno oko. Otworzyła księgę na pierwszej lepszej stronie. Wypadło akurat na stronę 14. Na początku napisane było dużymi niebieskimi literami: ''Legenda Pierwsza''. Wilczyca dała księgę Karenaj, by to ona ją przeczytała.

Hiretsuna Shinigami

Basior usiadł gdzieś obok Talii po czym czekał aby Karenaj przeczytała ową Legendę. Ciekawiło go kiedy ta księga została napisana i od kiedy tu teży.

Akeli

Książka potrząsnęła się w łapach wilczycy i otworzyła się na stronie dotyczącej tych przedmiotów. Ale.. kto to rozczyta? W księdze było to napisane językiem starożytnym, no i kto teraz to odczyta? Co tam pisało? Kto posługuje się językiem hebrajskim? A może gdzieś w księdze jest to przetłumaczone na język którym posługują się wilki?

Siomha Lorcan

Wilczyca wściubiła pysk nad książkę i przyjrzała się jej. Bohomazy... tylko tak to potrafiła nazwać.
-Cóż to za dziwny język.- powiedziała sama do siebie.-Jak to się czyta?- przechyliła łeb i spojrzała na innych. Ciekawiło ja to, czy ktoś da radę to rozszyfrować.

Crystal

Wilczyca spojrzała na napisy w księdze. W ogólne nie rozumiał ich treści.
- Może w tej komnacie ukryty jest gdzieś tłumacz. - pomyślała i podzieliła sie swoją myślą z innymi. No bo w końcu taka księga powinna mieć tłumaczenie. Chociaż, kto wie...

Calep

-A... może by ją tak... przekartkować?- spytał trochę zdziwiony, że nikt na to nie wpadł.- Co nam szkodzi? Może ta księga zawiera odpowiedzi w samej sobie?- spytał. Z tego, co wiedział, zwykle taki był cel pisania książek. Końcowa mądrość i takie tam...