Aqua Adipiscing - Obrada V

Viktoria

W zieleni traw mgła się bieli,
czekając na dzieci swej ziemi.
Wysepka mała wodą otoczona,
w najlepszym miejscu położona.
W powietrzu rozchodzi się wilcze wycie,
Beta rozpoczyna nowe życie...

Szum drzew, plusk wody... To pierwsze rzeczy, o które słychać gdy przybędzie się w to miejsce. Później wzrok spoczywa na czterech głazach - najwyższy dla Bety zaś trzy niższe dla Radnych. Viktoria spojrzała uśmiechnięta na to wszystko. Piękne miejsce, oj piękne... Ale mniejsza o wygląd. Ważniejsze jest to o czym będzie obrada! Wpierw trzeba poczekać na wilków z Watahy... Skrzydlata podniosła się delikatnie w powietrze na 3-4 metry, zatoczyła kółko i zgrabnie wylądowała na swoim kamieniu. Tak, tym razem to ona jest głową tej obrady. Niestety, Alfa opuściła Krainę na dłuższy czas. I to właśnie jest przyczyną zorganizowania tego wszystkiego...

Eshe

Poprzez gęstą zieloną trawę, przedzierała się drobna wilczyca, była nią Eshe. Miała nadzieję, że dobrze trafiła. Było to jej pierwsze zebranie, więc nie mogła się spóźnić. Przedarła się wreszcie przez trawę. Rozejrzała się dokładnie, nikogo nie było... Ujrzawszy betę, uśmiech automatycznie pojawił się na jej pyszczku. Wilczyca podeszła pod kamień i skłoniła się Viktorii.
- Bonjour, madame! To znaczy... Witam Beto Wody.- Rzekła z uśmiechem, po czym usiadła na ziemi.

Viktoria

Wadera uśmiechnęła się na widok Francuski.
- Asake, nowa wilczyco Wody. Cieszę się, że zechciałaś przybyć na tę obradę - powiedziała wesoło i znów zaczęła wyć. Wkrótce powinno przyjść więcej wilków.

Eshe

Eshe uśmiechnęła się do wilczycy.
- Jestem z tego niezwykle rada! - Rzekła z entuzjazmem.
- A może... Mogłabyś mnie wprowadzić Beto Wody do... Życia watahy. Co powinnam o niej wiedzieć? Jeżeli oczywiście masz chwilę czasu. Zdaję sobie sprawę z tego, iż beta ma dużo obowiązków. - Dodała.

Viktoria

- Cieszę się niezmiernie, że są u nas takie wilki jak ty: pełne życia i chętne do pomocy. No cóż, co powinnaś wiedzieć… Woda jest bardzo spokojną Watahą, która nieprzepada za walkami. Nasze stado było kiedyś bardzo silne i rozbudowane, lecz teraz upadło. Jest nas na prawdę niewiele. Ale mamy ten zaszczyt, że w naszej Watasze jest Pośrednik Dusz - Zorza. No, pozostała jeszcze władza: ja w roli Bety i Carly w roli Alfy. Jednakże ona na długi okres ponownie opuściła Krainę. To o niej głownie będziemy mówić na obradzie... - rzekła z nikłym chytrym uśmieszkiem godnym opryszka. Lecz on był na chwilę i na prawdę niezauważalny pod maską.

Rarity

Wiatr przygnał tu i Rarity, nową wilczycę w krainie. Zobaczyła obydwie wilczyce i uśmiechnęła się przyjaźnie.
- Witajcie - powiedziała z uśmiechem.
Ach jak tu było pięknie! Zaraz otworzyła szkicownik i w parę minut narysowała idealnie miejsce obrady. Ciekawiło ją o czym będą rozmawiać. Niepewnie podeszła bliżej Bety i Eshe. Samica zauważyła, że na razie w tym miejscu nie ma za wielu osób...

Viktoria

Viktoria serdecznie uśmiechnęła się do nowej wilczycy.
- Asake, Rarity! Cieszę się, że postanowiłaś dołączyć do Naszej Watahy. No, poczekamy jeszcze na Radnych, Zorzę oraz chociaż ze dwa inne wilki i będziemy spokojne zacząć obradę. Czy powiedzieć Wam o czym będziemy rozmawiać? - rzekła życzliwie i spojrzała do swojej torby. Na je dnie leżało kilka wyczarowanych wcześniej monet - połowa z nich była z literą "V", a połowa z literą "C". Owe monety będą użyte w głosowaniu...

Rarity

- Tak - poprosiła. - Słyszałam o lisie grasującym w krainie i myślę, że mogłabym pomóc przy spiżarni... Widzisz, ja rysuję dość wiarygodnie i gdybym mogła zobaczyć spiżarnie to bym ją narysowała, a jakiś wojownik czy ktoś mógłby opracować miejsca obrony itp. - powiedziała nieśmiele.
Spojrzała na Betę oczekując, aż przerwie ciszę.

Viktoria

- Niepotrzeba Twoich rysunków, acz ładny to pomysł. Mamy jednak Wartowniczkę, która jest jednocześnie Wojowniczką. Dziękuję za pomysł, lecz nie skorzystam - rzekła spokojnie. Miała nadzieję, że nie zrani Rarity. Przecież tego nie chciała tym bardziej, że będą jeszcze potrzebne wilki, które są na tak do niej.

Rarity

Rarity uśmiechnęła się nie okazując, żadnych uczuć. Była najbardziej życzliwą wilczycą jaka chodziła po świecie i nie czuła urazy. Twierdziła, że dobrze iż ma wilki, które są wobec niej szczere i poprawiają jej własne błędy.
- Cóż trudno. - powiedziała krótko. - Tak więc o czym będziemy rozmawiać Beto? - zapytała.

Viktoria

Beta odchrząknęła.
- Na dzisiejszej obradzie będziemy rozmawiać o Alfie Watahy Wody. Otóż ona poraz kolejny opuściły Krainę i zostawiła wszystko w moich łapach. Wiem, że jest to moim obowiązkiem, będąc Betą, zajmować się Watahą pod nieobecność Alf, lecz jeśli zdaża się to tak często to chyba Carly nie powinna być Alfą... Jest nieodpowiedzialna i tak na prawdę nie potrafi nic wymyślić... Np.: ostatnia obrada jaka się odbyła była pierwszą, którą prowadziła ona i ja. A kto zaplanował cały jej przebieg? Ja. Carly nawet skrzydłem nie machnęła. Dlatego wpierw odbędzie się rozmowa co Wy uważacie o żądach Carly, a później odbędzie się głosowanie kto owinien być Alfą w Wodzie: ja, czy ona - rzekłą spokojnie z niezwykłą powagą wymalowaną na pysku. Przecież to nie były żarty tylko prawdziwa i szczera wypowiedź... Inaczej nie byłoby obrady.

Rarity

- Jeżeli ty wygrasz to ona zostanie Betą? - zapytała. - Muszę głosować? Je nie znam Carly i nie wiem... - powiedziała nieśmiele.
Przecież to nie ładnie, Alfa ma ważną sprawę wraca i już nie jest Alfą... Tak, jeśli będzie głosować zagłosuję na Carly, ale, ale Beta mówiła, że ona się źle sprawuję, więc zagłosuję na Viktorię... Carly czy Viktoria? Przecież wilczyca ich nie znała, a co jeśli to ona będzie musiała zdecydować? Jak zdecyduję źle? Rarity ogarnęła panika. Wzięła głęboki wdech i czekała na odpowiedź Bety.

Zorza

Zorza pojawiła się na obradzie. Nie było jej w krainie Żywych znowu, już od dość długiego czasu, jednak kiedy dowiedziała się o zebraniu Watahy, którą sama stworzyła i której żywiołem nadal była nie mogła opuścić tego wydarzenia. Skinęła głową obecnym, po czym usiadła spokojnie obserwując Betę, której wcześniej nie polubiła zbytnio. Może się zmieniła i już teraz będzie umiała dojrzeć coś więcej niż swój własny interes.

Viktoria

Viktoria uśmiechnęła się życzliwie do Rarity.
- To Twoja decyzja i Twój wybór, który dla Ciebie będzie zawsze odpowiedni - rzekła równie życzliwie, jak był jej uśmiech. Spojrzała szybko na Zorzę i jeszcze bardziej się rozpromieniła. - Ach, Asake, Zorzo! Jakże się cieszę, że przybyłaś! Jesteś jedną z tych wilków, na których przybycie oczekiwała najbardziej! - krzyknęła wesoło.

Stille

/Sorki, ale nie mam zbytnio czasu na odpowiadanie :3 /

Shinq wyczuła to miejsce. Cicho i bezszelestnie przechodziła przez krzaki, wycierając łapami rzekę łez. Usiadła i spojrzała się na Viktorię.
- Asake, Viktorio. - powiedziała głosem smutnym i nic nie znaczącym. Coś ją tak przycisnęło do ziemi, że nie miała już słów. Zamglonym wzrokiem próbowała wszystko ustatkować, lecz pod jej ślepiami było widoczne fioletowe przebarwienie.

Folle

Powolnym i nudnym krokiem zjawiła się tutaj biała wilczyca. Która nie tętniła radością.
Gdy doszła zobaczyła nieznane jej pyski wilków. O tak.. Dawno jej tutaj, jak widać nie było.
W końcu usiadła nie odzywając się.. Chociaż może..
Asake-powiedziała krótko do Viktorii, jak i do

Viktoria

Viktoria spojrzała z uśmiechem na Shinq.
- Asake, moja droga. Cieszę się, że przybyłaś. Ty również witaj, Klodi. Cieszę się, że tak dużo osób już przyszło. Jeśli do jutra nie zjawią się Radni to zaczniemy obradę bez nich - rzekła stanowczo. No, może poczeka ze dwa-trzy dni na nich, ale nie dłużej. Powinni być bardziej odpowiedzialni.

Zorza

Jutro? Więc ona ma zamiar siedzieć na tej obradzie tak długo? Ciekawe, czy w ogóle ktoś będzie chciał czekać tyle czasu. No cóż, ona w każdym razie miała wspomnianego czasu dość sporo, wręcz można by rzec wieczność.
- Więc o czym będziemy obradować tym razem, Viktorio? - spytała.

Viktoria

- O Carly - rzekła stanowczo. W ciszy odwróciła się od przybyłych wilczyc i zasiadła na swym głazie. Zamknęła oczy i spowolniła oddech. Musi być spokojna. Zero stresu. Poradzi sobie. Otworzyła jedno oko, a potem drugie. Po chwili znów je zamknęła i otworzyła. Spojrzała na zebranych. Przeszły ją ciarki. A co jeśli się tylko wygłupi? A jak ją wyśmieją? Nie byłaby wtedy z siebie zadowolona...

Zorza

- A dokładniej? - zapytała nieco niezadowolona wadera. W końcu chciała normalniej odpowiedzi. Z takiej trudno się dowiedzieć, czy mają zamiar przedyskutować co kupić Carly na urodziny, czy też coś całkiem innego. Szczegóły, szczegóły... O to zawsze chodziło.