Sabaku no Gaara

Gaara

A z jakiego powodu?

Savar

Westchnęła uznając, że ponownie musi wspominać tamte chwile.
Po tym jak mnie oślepiono... trafiłam do obozu bandytów, którzy zresztą mi to zrobili. Nie miałam domu, wtedy nie miałam już niczego, jak i wyboru, byłam uczona zabijać, by stać się najlepszą zabójczynią. To, że byłam ślepa wręcz mi pomagało, wyostrzone zmysły pomagały mi w szybkim znajdowaniu ofiary i jej zabijaniu. Mimo tego co zrobili mogę nazwać ich "rodziną", ponieważ nauczyli mnie żyć z kalectwem i zmienili mnie całkowicie. Gdy dorosłam wiele razy próbowałam już uciec, gdy miałam już tego dość. Pewnego dnia się udało i po dłuższym błąkaniu się dotarłam tutaj, ale i tu nie żyje mi się zbytnio dobrze... - mówiła ponuro, westchnęła. - resztę opowiem ci kiedy indziej, nie chcę teraz tego wszystkiego wspominać, gdyż to nie wszystko... - szepnęła.

P.S. - Lece już, narka i dobranoc :)

Gaara

Acha...

Dobranoc

Czarny

hejka ... jestem Czarny .. a ty ? - zapytałem

Savar

Pójdę już... - szepnęła odwracając się już na poważnie. - Cóż... przyjemnie się rozmawiało, żegnaj - dodała uśmiechając się jeszcze lekko, a po chwili znikając w cieniu prowadząc się zmysłami.