Kącik Waspa

Wasp

Zaśmiał się i przysunął nieco do małej, wciąż nie odrywając od niej wzroku. Z powrotem oparł pysk o łapy.

Ariana

Maleństwo zapiszczało na tatusia widok. Maleństwo zapiszało - taa ja kooocha i pokazało łapką na pierś. Spojrzalo na sufit i pokazało drugą łapką- paaa i spojrzalo na tatusia Waspa. Zaśmiało się i zapiszczało jak szczenię,Spojrzało na mamę Carly i pisnęlo Maa pa puuu - i pokazywało łapką na mamę Carly .

Wasp

Lekko szturchnął Carly łapą. Zapewne ona była już wytrenowana w rozpoznawaniu, o co chodzi małej.

Ariana

Maleństwo liznęlo tatusia w łapkę. Zaśmiało się i piszczało wesoło. Kochało bardzo swoich rodziców.Kochało mamusię Carly i tatusia Wasp.

Wasp

Uśmiechnął się ciepło do Ariany i machnął ogonem. Chciał zamknąć oczy i zasnąć, odpocząć trochę, lecz boląca łapa nie pozwalała mu nawet na chwilę wytchnienia.

Ariana

Maleństwo ponownie liznęło miejsce bolące tatusia Waspa. Spojrzało w jego oczy i zapiszczało jakby współczuło.

Wasp

Uśmiechnął się do małej, ale bardzo delikatnie odsunął ją łapą od siebie. Nie lubił, gdy ktoś dotykał jego ran. Pysk ułożył na zmarzniętej ziemi i utkwił w wyjściu z legowiska tęskne spojrzenie. Z tyloma osobami w jednej norze czuł się strasznie nieswojo.

Ariana

Maleństwo zrozumiało, mimo było szczeniaczkiem spojrzalo w oczy tatusia Waspa pisnęlo i nie tknęło już łapy, zapiszało i spojrzało na Carly na jej mamusię. [color=blue] [ /color]

Amija

Amija szła wolno kuśtykając na lewą tylną łapę. Nie znała tych terenów, poprostu szła przed siebie. Wędrowała już jakiś dobry tydzień. Była strasznie zmęczona, ale nigdzie nie mogła znaleźć jakiegoś miejsca na dłuższy przystanek.

Wasp

Kolejny wilk z uszkodzoną łapą? XD

Wasp wciąż gapił się tępo przed siebie, jakby myślami był zupełnie gdzie indziej. I tak właśnie było. W umyśle pędził już przez krainę, z której niedawno wrócił, by zamknąć sprawę, ostatnio przez niego otworzoną.

Amija

No niestety x D

W oddali zobaczyła jakąś norę. " Może tam znajdę schronienie..." - pomyślała i ruszyła przed siebie.

Wasp

Ziewnął krótko, kłapiąc przy tym pyskiem i zmrużył ślepia. Uprzednio zerknął jeszcze kątem oka na Arianę. Po chwili takiego błogiego odpoczynku, z powrotem otworzył szeroko oczy, a koniec jego ogona jął poruszać się energicznie. Wzrok znów utkwił w wejściu do legowiska. Miał wrażenie, że zaraz ktoś się tu pojawi...

Amija

Powoli się zbliżała. Wsunęła łeb do nory, a tam... - Wasp ? Carly ? A ta mała to kto ? To wasza nora ? - wykrzyknęła zdziwiona.

Wasp

- Nie wrzeszcz tak, bo jeszcze je obudzisz... - mruknął i dźwignął się na łapy. Dokuśtykał do córki i przystanął tuż obok niej. Rzekł ściszonym głosem. - To moje legowisko - Tu zrobił przerwę. Spojrzał krótko na śpiącą wilczycę i z powrotem przeniósł wzrok na Amiję, dodając zbolałym tonem. - Carly przygarnęła tę małą.

Ariana

Maleństwo zmęczone całym dniem, przewaliło się na brzuch i głęboko zasnęło. Pisnęło przez sen , i poruszyło się i ponownie spokojnie oddychało.

Chris

Diana ocknęła się.
- Eeee, co się stało ? -. mruknęła i rozejrzała się. Carly ... Obecna, Ariana ... Obecna, Wasp ! ... Odnalazł się, Jakaś nowa wilczyca ... obecna.
- Wasp ! Gdzie byłeś ? I co Ci się stało ... -. powiedziała do niego cicho i spojrzała na niego. Coś Diana, jest nie w temacie. Widocznie dużo przeoczyła.

Amija

-Jasne, jasne, już jestem cicho...- ściszyła głos. - Przytulnie tu...-mruknęła. - No proszę, nie chciałeś szczeniaków, a i tak masz młode. - lekko się uśmiechnęła. Dopiero po chwili zauważyła rany Waspa. Już chciała coś powiedzieć, ale umilkła. Nie chciała się tak wypytywać. Spojżała na nieznaną wilczycę, a potem na Waspa. - Eee... kto to ? - spytała zaciekawiona i znów jej wzrok utkwił na wilczycy.

Wasp

- To, że Carly przygarnęła tę małą nie oznacza, że ja również mam to zrobić - powiedział, spoglądając na Dianę. Przez tyle czasu była tak cicho, że zupełnie zapomniał, iż ona się tutaj znajduje. Zwrócił się do obu wilczyc, wskazując najpierw jedną, potem drugą. - Właśnie, wy się nie znacie: Amija, moja córka i Diana moja siostra.

Amija

- Miło mi. - uśmiechnęła się do Diany. - Jeej, rodzinka się powiększa...- mruknęła. Powoli położyła się przy wejściu i owinęła łapy ogonem.

Carly

Przewróciłam się na grzbiet. Po chwili znów na bok, a potem na drugi. Tak się wiercąc, obudziłam się. Ziewnęłam szeroko, odchylając przy tym uszy w tył. Pomasowałam łapami zaspane oczy, po chwili się zorientowałam, gdzie jestem, co się dzieje, ile tu jest wilków.
- Cześć Ami, Dia, Waspuś... - powiedziałam zaspanym głosem, jeszcze raz ziewając - No, czas się rozbudzić... - ziewając jeszcze raz, stanęłam na nogach.
Wydawały się z waty. Czyżbym była tak zmęczona? Miękkim krokiem, wyszłam na zewnątrz. Zniknęłam z pola widzenia. Wróciłam po dłuższym czasie cała w śniegu. Wytrzepałam się przed norą i weszłam do niej.
- To już - zaśmiałam się.