Zakątek Lunatrii

Lunatria

W środku lasu, pod osłoną drzew, mieści się niewielkich rozmiarów jaskinia. Na zewnątrz zarośnięta bluszczem i mchem, skrywa się wśród zieleni lasu. Wejście zarosły krzewy, dzięki czemu jest niewidoczne. W środku jest przytulnie: specjalnie przyniesiony pniak pełni funkcję stolika. Po prawej stronie leży posłanie, przypominające duże gniazdo ptaka. Przez przeciwległą ścianę przepływa strumyczek wody. Nie rozlewa się on po wnętrzu dzięki wyrzeźbionej w podłodze kanaliku odprowadzającym strumyczek na zewnątrz.

Do tego miejsca przybyła Lunatria.
"Dokładnie tego szukałam" - stwierdziła. I od tej pory wilczyca zamieszkała w tej uroczej, odizolowanej jaskini.

***
Wadera weszła do środka. Ułożyła się wygodnie w "gnieździe", po czym zasnęła.

***
Wilczyca otworzyła zaspane ślepia. Wyszła z posłania i przeciągnęła się. Podeszła do strumyczka, po czym napiła się. Truchcikiem wyszła z jaskini i udała się w swoją stronę.

***
Wadera znów tu przybyła. Weszła do jaskini, usiadła obok "stolika" i położyła na nim pakunek. Z zaciekawieniem otworzyła prezent. W środku był duży, purpurowy koc z pięknie zdobionymi brzegami. Wilczyca chwyciła koc lekko zębami i przeniosła na posłanie. Położyła się w nim, a następnie okryła się kocem. Chwilę potem już spała.

***
Nazajutrz wilczyca obudziła się pełna sił, czego nie spodziewała się po ostatnich wydarzeniach. Wygramoliła się z posłania, a potem dokładnie złożyła koc. Pora wybrać się po nowego przyjaciela. Była to decyzja natychmiastowa. Przeciągnęła się leniwie, po czym opuściła swój teren w poszukiwaniu towarzysza.