Gorące Źródła

Hakuro

Znajdują sie tu gorące źródła, konkretnie dwa otoczone lekkim wzniesieniem.Woda, która w nich jest nie tylko odpręża i działa relaksująco, ale leczy.Po około trzech dniach przebywania w tych źródłach nawet głębokie rany goją się, ale także uszczerbki na psychice załagadzają się lub znikają całkowicie.Miejsce polecane dla rannych wojowników..mogą tu przebywać tylko wilki z watahy Nocy lub inne zaproszone przez nie.Całe to miejsce jest spowite gęsta mgłą...jest tu bardzo parno...
________________________________________________________________
Wbiegł tu z rannym Szastą i położył na brzegu zsuwając jego ciało do źródeł.W czasie kiedy biegli brat rozszarpał jego pierś lecz nie winił go za to.Czuł się sam winny za to co się stało...wrócę tu a ty teraz odpoczywaj.Wybiegł...

Szasta

Hakuro...wszyscy...przepraszam was-szepnął bezsilnie nie wiedząc gdzie jest, ale nie otworzył ślepi.Zsunął się bardziej do gorącej przyjemnej wody...nie miał wpływu na swoje ciało oraz to co robił...zanurzył również pysk pozostawiają tylko noc na powierzchni.Nie było go w ogóle widać z powodu mgły i barwy wody.Woda była żółta...nic w niej nie było widać nawet dna źródła.

Hakuro

Przybiegł nic nie widział...podszedł do źródła z ptakiem w pysku.-Bracie...bracie-zdębiał myśląc, że Szasta gdzieś odszedł.Wskoczył do źródła i zanurzył się szukając go,zobaczył wilka, który dryfował bezsilnie na dnie.Wpłynął pod jego ciało i uniósł na powierzchnie-Bracie-...

Szasta

Co ty robisz-wymamrotał wciąż słaby, nie otworzył ślepi stanął łapami na dnie źródła w tym miejscu było płytko.Woda sięgała do ich karków.Przecież tylko zamoczyłem się mogłem oddychać bo miałem nos na powierzchni-dodał.

Hakuro

-Żyjesz jak dobrze...przyniosłem ci jedzenie-podniósł sie i położył jastrzębia na brzegu.Spojrzał na niego jego rany powoli się goiły.W porządku?-zapytał już spokojny.

Szasta

Oczywiście, że żyje a co myślałeś-warknął i chwycił go kłami.Wyrzucił go ze źródła-Jestem Szasta wilk tora, syn lidera nigdy się nie poddam a poza tym te rany były niczym-rzekł, ale dalej nie otwierał ślepi.Powąchał zwierzę na brzegu-Dziękuje-wymamrotał i zaczął jeść ptaka.

Hakuro

Wybacz-rzekł i pochylił przed nim łeb w znaku pokory.-Nie chciałem cię obrazić...ale musisz nabrać sił...ja wiem, że to co zrobiłeś...robiłeś dla mnie i moich rodziców i jestem wdzięczny.Gdyby nie ja nic by ci się nie stało-wykrztusił i odszedł, ale nie podniósł łba ani nie otworzył ślepi.Wybiegł...

Shauni

Krocząc za zapachem wilków dotarła tutaj. Rozejrzała się w gęstej parze. Za wiele nie widziała.
- Szasta - szepnęła cicho- Jesteś tu?

Szasta

Otworzył ślepia mógł już się ruszać-Shauni-rzekł poważnym dość ciężkim głosem.Wstał i rozejrzał się wynurzył się ze źródła.Rany się zagoiły i te fizyczne i psychiczne.Zostało kilka blizn...

Shauni

Odetchnęła głęboko z ulgą. Podeszła lekkim krokiem bliżej wilka:
- Jak się czujesz? - zapytała patrząc na niego.

Szasta

Dobrze-rzekł jego głos się zmienił był dużo bardziej poważny i doniosły.Wyłonił się z mgły, potężniejszy jakby niż wcześniej.Te źródła dały mu moc i nadzieję...wyleczyły rany fizyczne, ale i psychiczny uraz...głębokie pęknięcie w czaszce zarosło się...wybiegł szybko.

Hakuro

Przybiegł wskoczył do źródła siedział dość długo po jakiś dziesięciu godzinach wyszedł.Rana była zarośnięta, ale na pewno nie do końca zagojona.Potrzebował sprawnej łapy i to szybko wybiegł na zebranie.Wrócił po 15minutach i położył Niki w źródle-Odpoczywaj-rzekł i wybiegł.Przyszedł tym razem z innym szczeniakiem i położył go obok Niki-Odpocznij tu jak poleżysz tu cały dzień rana się zagoi ponieważ nie jest głęboka.Później tu wrócę i przyniosę wam jedzenie-rzekł i odszedł.

Shauni

Nie widziała czemu, ale nadal czuła, że coś jest nie tak z jej przyjacielem. Powolnym krokiem opuściła gorące źródła, mamrocząc coś pod nosem.

Szasta

Przybył tu i jedyne co zrobił to opuścił się na dno źródeł i czekał leżał tak już dobre kilka godzin i czuł jak ból uchodzi. Jednak nie tego chciał. Jego rany powierzchowne się zagoiły ale w środku już umierał wyszedł z źródeł i miał tylko jedno wyjście.

Mika Cullen · Wysłany: Czw 10:03, 04 Mar 2010 Temat postu:

Mika weszła w sam środek gęstej mgły,prawie nic nie widziała.Po kilku chwilach doszła do celu.Jednak nikogo nie zauważyła.Wilczyca pchnięta jakąś nieznaną jej siła wzięła rozbieg i tuż przy krawędzi źródeł dała susa i wskoczyła do wody.Natychmiast ogarnęła ją ze wsząd woda.Wilczyca wynurzyła się i położyła na wodzie
-A teraz chwila relaksu.-Powiedziała na głos,zamknęła oczy i pogrążyła się w błogim otępieniu.-Po kilku godzinach odpoczynku Mika wynurzyła się z wody,otrzepała z resztek kropli i ruszyła dalej przed siebie.

Mikeyla

Mikeyla poszła w ślady Miki gdy ją zauwarzyła prędko schowała się za drzewa a,gdy zaóważyła gorące źródła weszła do niego i rana co zrobił jej jeleń gdy chciała polować zniknęła wyszła i poszła do domu