Test Kanny na szamankę

Kanna

- Pokazałabym, że jestem Watasze potrzebna. Szczególnie dlatego, że Wataha Wody ostatnio nie ma zbyt wielu członków - odpowiedziała.
W jej głosie powróciła dawna pewność. Cierpliwie oczekiwała osądzenia Bety, czy będzie szamanką, czy nie.

Qedr

- Ach... A skąd byś wiedziała, że jesteś potrzebna? - spytał Qedr uśmiechając się. Już dawno nie miał okazji się z kimś podrodroczyć xD

Kanna

- Bo, tak jak mówiłam, Wataha Wody nie ma zbyt wielu członków. A jeśli ma, niedużo z nich jest na wyższej randze. Z pewnością pomogłabym bardzo tej Watasze - lekko przymrużając ślepia, Kanna machnęła tym razem ogonem.

Qedr

- A w czym byś pomogła? - powiedział Qedr rozszerzając uśmiech. Tak dobrej zabawy już od dawna nie miał xD

Kanna

Natomiast w Kannie zanikał spokój. Spojrzała z wyrzutem na wilka przed sobą, mimo wszystko chcąc ukryć zdenerwowanie.
- W byciu Szamanem. Być duchową podporą watahy wydaje się być łatwe, jednak pełniłabym tą funkcję z największym zaangażowaniem - powiedziała.
Westchnęła.

Qedr

Qedr zastanowił się. Na chwilę uśmiech znikł mu z pyska, ale zaraz wrócił
- My się chyba jeszcze nie znamy... - oświadczył - Odpowiadasz tak, że aż na usta ciśnie mi się kolejne pytanie... No, ale niech Ci będzie... To już sama końcówka testu... Wiesz jakie jest twoje następne zadanie?

Kanna

Kanna pokiwała przecząco łbem, przymykając ślepia. Czekała w milczeniu, patrząc prosto w oczy Becie. Pewność jak ciecz w termometrze skakała w wolnym stopniu to na górę, to na dół.

Qedr

- Teraz pozostaje Ci tylko jedno - powiedział Qedr - musisz udowodnić, że potrafisz wywiązać się z obowiązków szamana, tudzież szamanki... Gotowa?

//Na czas testu i tylko w tym temacie możesz używać owych szamańskich mocy. Jeśli nie zdasz, już ich nie masz, a jak zdasz to wiadomo. Dobrze?//

Kanna

Odetchnęła, opuszczając na chwilę pysk. Po chwili znów uniosła go do poziomu.
- Jestem gotowa - powiedziała.
Wstała i czekała na rozwój wydarzeń. Ogon nie śmiał przy tym drgnąć. Ucho jedynie się poruszyło.

Qedr

- Tak więc... - Qedr zastanowił się chwilę - Rzuć jakieś zaklęcie... czy coś takiego, pomysłu nie mam...

Kanna · Wysłany: Pon 16:02, 01 Mar 2010 Temat postu:

Po tych słowach ciemna wilczyca poczuła lekką zmianę w swoim ciele. Instensywnie myśląc, poczęła szeptać słowa zaklęcia pod nosem. Pewna ilość wody ze Srebrzystej Rzeki uniosła się. Rosnąć coraz to bardziej, przemierzała pewną odległość na ziemi. Po tej krótkiej wędrówce wróciła z powrotem. Kanna była głęboko zdziwiona, że tak umie.

Qedr · Wysłany: Pon 18:19, 01 Mar 2010 Temat postu:

Qedr siedział jeszcze chwilę cicho, intensywnie myśląc. W końcu się odezwał...
- Dobrze... A teraz, moja droga, powiedz do czego przyda Ci się umiejętność wpływania na ruchy wody?

Kanna · Wysłany: Pon 18:29, 01 Mar 2010 Temat postu:

- Dzięki unoszeniu wody i przenoszeniu ją na odpowiednią rzecz, czy miejsce na ciele, moja przyjaciółka mogła wyczuć wewnętrzne objawy, czy to, jaki dokładnie magiczny płyn mógłby zadziałać. Tak właśnie pozbyła się skrzydeł raz na zawsze. Dzięki temu wiedziała, jaki eliksir przyżądzić - odpowiedziała.
Dobrze pamiętała to zajście.

Qedr · Wysłany: Pon 18:53, 01 Mar 2010 Temat postu:

- Yhyym... - mruknął. No cóż, zbytnio się uczepić czegoś nie mógł, a nie chciał, aby wilczyca się tutaj wypłakała z powodu jego złośliwości. Chociaż w zasadzie, czemu nie?
- Twoja przyjaciółka mnie mało obchodzi. Tutaj, w tym momencie i miejscu ważna jesteś tylko ty. Zdolności twoich znajomych są mało istotne. I chodzi tutaj o to, czy TY potrafiłabyś zrobić tak jak twoja przyjaciółka.

Kanna · Wysłany: Pon 19:01, 01 Mar 2010 Temat postu:

- Owszem - potwierdziła.
Przekręciła na chwilę głowę w stronę wody, a potem spowrotem na Betę. Spuściła nieco wzrok, by potem znów go podnieść.

Qedr · Wysłany: Wto 20:10, 02 Mar 2010 Temat postu:

- Ach... już mi się tego ciągnąć nie chce... - powiedział w końcu. Postanowił, że pominie parę rzeczy i przejdzie do ostatniego zadania.
- Stwórz mi eliksir usypiający, jeśli potrafisz, oczywiście... Kociołek jest tam za krzakami, a o składniki sama się zatroszcz...

Kanna · Wysłany: Nie 15:31, 07 Mar 2010 Temat postu:

Jednym susem doskoczyła kociołka. Rozglądając się bacznie za składnikami, co chwila zmieniała położenie. Wrzuciła do kociołka dziesięciokrotnie rumianek, wycisnęła sok z jagód oraz malin. Zamieszała wszystko, następnie wlewając do kubeczka (i don't know xd). Podeszła do Bety, podając mu owy eliksir. Nie mówiła nic.

Qedr · Wysłany: Nie 15:53, 07 Mar 2010 Temat postu:

- Gratuluję... Właśnie zrobiłaś coś... na niestrawność o smaku owoców leśnych... - rzekł do wilczycy z lekką irytacją w głosie. Nie zamierzał tego pić, życie mu miłe...

//Ajajaj... Gdybyś nie napisała o rumianku, zaliczyłbym Ci...//

Kanna · Wysłany: Nie 15:57, 07 Mar 2010 Temat postu:

//... *szloch*

Westchnęła głęboko, spuszczając łeb. No tak, tragiczny koniec. Jak zwykle. Zabij się i żyj dalej. Kanna zrozumiała, zatem się wycofała. Normalnym dla siebie, powolnym chodem opuściła to miejsce.

z.t

Qedr · Wysłany: Nie 16:04, 07 Mar 2010 Temat postu:

- Ej! Gdzieśty poszła?! - wrzasnął za nią. No i poszła sobie w siną dal... Westchnął, przeciągnął się i wstał na cztery łapy.

//A ja już Ci chciałem rangę dać xD
Ale skoro się poddajesz...//