Zapisy do Watahy Ognia

Noisette

Drobne błędy są, ale Akcept.

Meredy

<center>I M I Ę
Los chciał aby matka nadała jej imię Meredy. Czyta się je Meredi(i), jeśli jeszcze tego nie wiesz. Jeżeli w najbliższym czasie chciałbyś osiągnąć cokolwiek wielkiego to radzę Ci je zapamiętać. Być może zaskarbisz sobie tym jej przychylność i uzna, że jesteś godzien je znać. Oczywiście wymawiać je musisz z należytym szacunkiem i dykcją. Inaczej już po tobie.

C H A R A K T E R
Charakter Meredy ma dwa oblicza. Jedno, nietrwałe to sposób w jaki postrzegasz ją w pierwszych chwilach poznania. Wydaje się wtedy, że jest ona jest stoicka, dojrzała i spokojna. Mówi wręcz machinalnie, robi pauzy pomiędzy zdaniami, zachowuje ‚dobre maniery’, a jej głos jest przesycony udawaną słodyczą. Wtedy to, w jej oczach potrafi zapłonąć żywa furia i z sposobienia przypomina starych, zabijających z zimną krwią weteranów wojennych. Można by jednak powiedzieć, że jest to jedynie nietrwała iluzja, ot zamglenie oczu.

Dopiero później zaś odkrywasz jej prawdziwe ja. Szczególnie wyróżniającą ją cechą jest próżność. Posiada ona wielkie ego i najgorsze obelgi potrafi przekształcić w komplement. Powiedzmy też, że jest nieco rasistowska - sądzi, że jej Wataha jest najlepsza, a reszta powinna jej wiernie służyć. Jedyne osoby dla których posiada jako-taki szacunek to jej wrogowie - tak jakby, imponowali jej tym, że są w stanie ‚walczyć’ z istotą tak wspaniałą jak ona. Często bywa arogancka, kłótliwa i denerwująca. Straszliwie wścieka się, gdy coś nie idzie po jej myśli. Prawie wszystkich traktuje z wyższością, umie jednak się do swojego błędu, choć robi to niechętnie. Jest realistką, chociaż wierzy w prawdziwą miłość. Wierzy, ale wie, że to nie dla niej. Jest zbyt niezależna, aby uzależnić swoje życie od drugiej osoby. No, ma także nieco zalet. Oczywiście, przegrywają one ilościowo z wadami i stara się je jak najbardziej ukrywać. Bywa, iż jest miła, wyrozumiała - czasami nawet ‚kochana’. W głębi serca czuje się źle jeśli zrobiła komuś jakąś krzywdę i w takich to momentach chce je się płakać. Niestety, uważa to za swoją ogromną słabość i usilnie chowa za maską obojętności. Aby dowiedzieć się o niej czegoś więcej musiałbyś jednak ją poznać - czasami zaskakuje bowiem samą siebie.

P O W Ó D
Ogień jest... Ciepły, energiczny i pełen życia. Zawsze kojarzył jej się z czymś idealnym. Zawsze był dla niej niezbędny do życia. Tu też pasuje, toteż można by również rzec - nie ma powodu dla którego nie powinno jej tu być.

P U N K T - R E G U L A M I N U - K T Ó R Y - N I E - P A S U J E
Podatek dla państwa od każdego potwora morskiego złowionego w zbiornikach krainy wynosi 99,9% ciała bestii i jest pobierany przez Nadzwyczajną Wszechforumową Komisję do Walki z Kłusownictwem i Spożywaniem Dziewic natychmiast po dostarczeniu na tereny Watahy. Niepodporządkowanie się nakazowi karane będzie wysyłaniem do łagru.

Kalina

Przyjęta~

Nemeyeth

Imię: Nemeyeth.
Charakter: Nemeyeth jest bardzo żywiołowym szczenięciem, a poza tym bardzo szybko się uczy. Przy dorosłych osobnikach jest raczej małomówna, ponieważ stara się ważyć swoje słowa, by nie palnąć żadnej głupoty, która by potwierdziła stereotyp, że 'wszystkie dzieciaki są głupie'. Życie nauczyło ją wiele, dzięki czemu zyskała cechę odwagi i wytrzymałości. Nie boi się rywalizacji i walki, chociaż raczej nie jest skora do bójek. Lubi po prostu powalczyć dla zabawy, lub aby poćwiczyć swe umiejętności, które pragnie rozwijać od najmłodszych lat. Jest nieco wrażliwa, ale zawsze kryje w sobie urazę. Nie rozpłakuje się, gdy ktoś ją obrazi, ale pamięta to przez dłuższy czas i zapamiętuje dobrze osobę, z której ust padły obraźliwe słowa. Mimo faktu, że jest trochę pesymistyczna, lubi spotykać inne szczenięta. Swego wewnętrznego szczeniaka jednak nie straciła przez ten czas. Czasami tylko musi pomóc mu z siebie wyjść.
Powód wyboru watahy: Ogień - wspaniały żywioł, symbolizujący siłę i wytrwałość. A ona, mimo swego wieku właśnie taka jest. Dlatego nie ma dla niej innego miejsca w tej krainie.
Zacytuj punkt Regulaminu, który nie pasuje do reszty zasad:
19. Na wszelkich łąkach krainy panuje surowy zakaz organizowania parady równości - Wilki, które prawa nie przestrzegają zostaną automatycznie wygnane z ugrupowań, do których należą. I będzie ich prześladować Rosja. W przebraniu pandy.

Kalina

Nie przyjmuję, punkt się nie zgadza.

Nemeyeth

Poprawione.

Puszczyk

Przyjęta.
~Kalyna.

GoldenRock

Imię: GoldenRock
Charakter: Golden od dzieciństwa była całkiem inna od swojego rodzeństwa. Zawsze chciała się z kimś bawić i nie potrafiła usiedzieć w jednym miejscu. To otwarta wilczyca, gotowa na nowe znajomości, przyjaźnie. Jest to też ambitna wilczyca, musi wszystko zrobić dobrze. Przeważnie jest uśmiechnięta, w dobrym humorze, ale i czasem ma dni, kiedy jej humor nie jest najlepszy. Kończąc, jest to wilczyca o dobrym sercu, ale czasem może pokazać kły, kiedy ktoś robi komuś niewinnemu krzywdę.
Powód wyboru watahy: Golden uważa, że w tej watasze będzie czuć się dobrze.
Zacytuj punkt Regulaminu, który nie pasuje do reszty zasad: 19. Podatek dla państwa od każdego potwora morskiego złowionego w zbiornikach krainy wynosi 99,9% ciała bestii i jest pobierany przez Nadzwyczajną Wszechforumową Komisję do Walki z Kłusownictwem i Spożywaniem Dziewic natychmiast po dostarczeniu na tereny Watahy. Niepodporządkowanie się nakazowi karane będzie wysyłaniem do łagru.

Puszczyk

Nie przyjmuję, proszę zapoznać się z regulaminem.

Aliosh

Imię: Aliosh. ;-;
Charakter: Ah, nie chce mi się rozpisywać, ale ze mnie leń.
Z resztą, on też nim jest. Jeżeli nie ma potrzeby, by coś zrobił - to tego nie robi, najchętniej zalegając na jakiejś miękkiej kanapie. Jednocześnie potrafi być bardzo energiczny - a wtedy też staje się denerwujący. A głupota jego nie jeden wymiar ma, nie dwa - potrafi zrobić to na wiele sposobów. Niemalże jak jego chora specjalność. A to przyczepi się do Ciebie bez powodu, a to uzna Cię za lasencje i zabierze w krzaczki, zacznie przerażająco wpatrywać się w twą osobę - również bez przyczyny; ewentualnie nawyzywa Cię, bo taki kaprys ma. Nawet uśmiechnąć się potrafi denerwująco!
Ma bardzo irytujący styl mówienia - słowa, skróty, dziwne wymysły czy cokolwiek co mu ślina na język przyniesie wypowiada szybko, bez uprzedniego przemyślenia, ładu i składu. No, z resztą, są to przemyślenia albo bezsensowne, albo nawet i obraźliwe.
Dodatkowo - zabiłby się skacząc z poziomu swojego ego na poziom swojej inteligencji, kiepski z niego romantyk, nierzadko wybrzydza, czasami można zaobserwować u niego nagłą i bezsensowną zmianę nastroju. Od euforii po rozpacz.
No, w sumie jak na razie niewiele można o nim powiedzieć - niby dorosły, ale jak u małego dzieciaczka - jego charakter się jeszcze kreuje i zmieniać się będzie pewnie tysiące razy.
Powód wyboru watahy: Bo Ogień, płomienie i inne takie. ;3; Reszta do niego nie pasuje, nu.
Zacytuj punkt Regulaminu, który nie pasuje do reszty zasad: 19. Na wszelkich łąkach krainy panuje surowy zakaz organizowania parady równości - Wilki, które prawa nie przestrzegają zostaną automatycznie wygnane z ugrupowań, do których należą. I będzie ich prześladować Rosja. W przebraniu pandy.

Noisette

Emnem, akceptam.

Feliks

Imię: Feliks~
Charakter: Feliks jest osóbką o dość złożonym, rozbudowanym charakterze. Zwykle przybiera on maskę obojętności i wiecznego optymisty – udowadnia to, drąc się wniebogłosy i irytując wszystkich wokół. Nieustannie uśmiechnięty i zawsze gotów do pomocy, choć nie zawsze udanej i na miejscu. Trudno jest domyślić się, co też chodzi mu po głowie i o czym myśli w danym momencie. Potrafi trajkotać o czymś, co na oko nie ma końca, aby po chwili zmienić temat i puścić w niepamięć to, o czym nawijał jeszcze przed momentem. Nie jest to jednak oznaka tępoty czy też jakiegoś groźnego dla otoczenia upośledzenia, jak to niektórzy sądzą. Kiedy trzeba, Feliks potrafi zachować powagę i trzeźwy umysł, a nawet ukazać swój charakter z tej gorszej strony (tak, tak, niepoprawny optymizm to niestety ta lepsza strona). Potrafi nawet wybuchnąć raz na ruski rok, zwłaszcza gdy ktoś usilnie próbuje wydusić z niego jakąś niemiłą prawdę – Feliks za cholerę nie umie kłamać; wychodzi mu z tego głupie jąkanie i potok słów dla nikogo nie zrozumiałych.
Gdy popełni jakiś błąd, stara się go odkręcić, choć zwykle są to starania dość nieudolne. Źle czuje się w samotności, ciągnie go do towarzystwa, gdzie może wygadać się i zabawić; w samotności markotnieje, ubolewa nad swym losem i powoli, w miarę upływu czasu, przeistacza się w coś na kształt emo. Porozmawiać można z nim praktycznie na każdy temat, jest zawsze chętny do rozmowy – o ile nie jesteś jego wrogiem lub nie miałeś z nim nieprzyjemnego starcia przez ostatnich kilka miesięcy (Feliks prowadzi nawet taki notatnik, gdzie zapisuje sobie w odpowiedniej rubryczce imię takiego jegomościa i odlicza dni do końca ‘focha’, niczym w Simsach), bo takich zdecydowanie unika i nie ma szans na odzyskanie jego zaufania przed ściśle wyznaczonym przezeń terminem. Czasem jednak rozmowa rozmowie nierówna – zwykle wyglada to tak, że Feliks jest pochłonięty rozmową dopóty, dopóki to on przejmuje pałeczkę. Gdy druga osoba próbuje dojść do głosu, nagle Fel znajduje sobie milion innych, ciekawszych niż kulturalne słuchanie zajęć.
Feliks ma się za odważnego – i na pierwszy rzut oka taki właśnie jest. W rzeczywistości jest to raczej głupota, bo czy, - dajmy na to – pchanie się pod nadjeżdżający właśnie pociąg jest oznaką odwagi, czy może jednak przechyla się bardziej w stronę lekkomyślności? Nie zawaha się przed podskoczeniem nawet największemu macho, co zwykle kończy się dla niego dość niemiłą konfrontacją ( i oczywiście zapisaniem sobie imienia ‘tego, co go tak po chamsku zlał po mordzie bez żadnej, totalnie, przyczyny’ w swoim pamiętniczku – notatniczku z kucykami na okładce i wszystkich marginesach), o której jednak szybko zapomina i już po chwili pcha się pod zaciśnięte pięści kolejnego osobnika.
Feliks ma ten totalnie niefajny nawyk, jakim jest wplatanie w zdania wyrażeń ‘generalnie’, ‘totalnie’ i ‘tak jakby’. Jemu to osobiście nie przeszkadza – ba, uważa to wręcz za coś ‘totalnie, jakby, super’ – jednakże innym może działąć na nerwy, bo wciskanie gdzie popadnie wyżej wymienionych potrafi zakołować i wybić z tematu. Bo trudno jest pojąć, co co się słucha, jeśli to brzmi mniej więcej tak: ‘Było, jakby, totalnie super i generalnie to, jakby, wszystko poszło zupełnie po naszej myśli. No totalnie, mówię ci, było, jakby, epicko, totalnie żałuj, że cię tam, jakby, nie było, bo generalnie ominęła cię totalnie zaje zabawa!’, czyż nie? Głowa może rozboleć. Natomiast Felka boli głowa, gdy ktoś bierze go przez ten sposób mówienia za pokemona.
Kiedy spotka kogoś po raz pierwszy, przeobraża się w biedne, nieśmiałe, bezbronne puchate maleństwo, które nie śmie wychylić łba zza drzewa, by zmierzyć potencjalnego znajomego przerażonym spojrzeniem. Kiedy jednak już się do siebie przyzwyczai, nie ma ucieczki – z powrotem staje się wesołym, rozbieganym, nazbyt żywiołowym wilkiem, który zawsze, ale to zawsze ma rację i wszystko, co mówi ma sens i jest śmieszne, więc masz się z tego śmiać. Chyba że chcesz się śmiać z niego – wtedy nawet się nie waż, albo zostaniesz obrzucony dziwnymi, bezsensownymi groźbami i ripostami. ‘Zostaliście przyjaciółmi? Panie, oszalał pan? Pozostaje nam życzyć powodzenia. Zostanie z tobą na zawsze, do śmierci! A po śmierci to jeszcze będzie straszył.’
Wygląda na samoluba, ale tak naprawdę nim nie jest. Jak już było wspomniane, chętnie udziela pomocy i dzieli się z innymi (chyba że chodzi o paluszki, w takim wypadku poszedł won z łapami, mój ssskarb~) równie chętnie jak przyjmuje podarunki i komplementy (Daj teraz. Już, w tej chwili. Albo ja, Feliks, osobiście dopilnuję, żeby ci było bardzo przykro). Jest też niezwykle leniwy i nic z własnej woli nie zrobi, dopóki się go nie kopnie porządnie w dupę. ‘Oj tam, kiedyś się załatwi’, ‘E tam, jakoś to będzie’. Zapominalski i niedokładny. Nie znosi się przemęczać. Nie pozwoli usiąść sobie na głowie i nie da się podporządkować – a w każdym razie będzie się z całych sił starał nie dopuścić do tego.
W grupie popisuje się, chcąc wyjść na zaje- gościa. Często też zaczyna się rządzić, nie słucha innych. Za to w rozmowie w cztery oczy nie odczuwa już takiej potrzeby i zachowuje się zdecydowanie - jak na siebie - normalniej.
Powód wyboru watahy: Q Q Selekcja, dysleksja, wybierałam na zasadzie wykreślanki i Ogień jakoś tak najbardziej mi pasował.
Zacytuj punkt Regulaminu, który nie pasuje do reszty zasad:
19. Na wszelkich łąkach krainy panuje surowy zakaz organizowania parady równości - Wilki, które prawa nie przestrzegają zostaną automatycznie wygnane z ugrupowań, do których należą. I będzie ich prześladować Rosja. W przebraniu pandy. (Rosja?! D: Gdzie?)

Jakie to długie.

Noisette

Kceptam, a.

Emilia

Imię: Emilia
Charakter: Emi jest skryta i trochę nieśmiała. Unika kontaktu ze światem i z tłumem. Nadmierną pobudliwość pokrywa pozornym chłodem. Nieraz wyhamowuje reakcję do tego stopnia, że zdawać się może nieczuła i obojętna na wszystko. Robi to tylko po to, by nie dać po sobie poznać, że dana sytuacja ją wstrząsa lub wzrusza. Jest osobą o arystokratycznych manierach, nie przepada za nauką. Jeśli ma się uczyć, to jedynie z obowiązku.
Wilczyca ta jest godna, wierna, szanuje przyjęte zobowiązania. Wszystkie swe problemy próbuje rozwiązywać sama, bo "nie chce się narzucać". Przywiązuje dużą wagę do przyjaźni zarówno z samcami, jak i z samicami. Nie próbuje nigdy narzucać komukolwiek swej osoby czy punktu widzenia, gdyż uważa to za co najmniej nietaktowne.
Jest wrażliwa na porażki, w szczególności te uczuciowe. Gdy się do kogoś przywiązuje, to na długo, nawet na całe życie. Wykazuje wiele rezerwy i ostrożności przy wyborze. Łatwo ją zranić czy dotknąć. Poza tym w towarzystwie przyjaciół staje się energiczna, radosna i otwarta. Jest zawsze chętna pomóc innym. Nie potrafi jednak uświadomić sobie własnej wartości.
Emilia bywa spokojna, łagodna i opanowana. Zazwyczaj chodzi z głową w chmurach; jest introwertyczką w niemal pełnym tego słowa znaczeniu. Znacznie łatwiej jednak powiedzieć, że jest w pewnym sensie połączeniem melancholika, flegmatyka, choleryka i sangwinika. Mimo to, jej cechą niezależną od humoru jest upartość. Zdaje jej się też, że nie umie podejmować samodzielnych decyzji. Poza tym jest odrobinę niezdarna i nieinteligentna, w skrócie: tępa.
Powód wyboru watahy: Powód zbyt poważny nie jest: Emi uwielbia kolor czerwony, a ten kojarzy jej się najbardziej z ogniem.
Zacytuj punkt Regulaminu, który nie pasuje do reszty zasad: Na wszelkich łąkach krainy panuje surowy zakaz organizowania parady równości - Wilki, które prawa nie przestrzegają zostaną automatycznie wygnane z ugrupowań, do których należą. I będzie ich prześladować Rosja. W przebraniu pandy.

Alastair

~ przyjęta, witaj w Watasze Ognia :3

Thurisaz

Imię:

Thurisaz

Charakter:

Wygadany&Tajemniczy

Powód wyboru watahy:

Runa kręgu Ognia

Zacytuj punkt Regulaminu, który nie pasuje do reszty zasad:

Uwaga, cytuję!

Alastair

Witaj w kręgach ognia :)

Ritorupurinsesu Noti

Imię:
Jak owoc jadem zatruty, w jesiennej mgle ukryte.
,,Mała Brzydka Księżniczka" ...
Matka bezmyślna, określić rady nie dała, o szczenięciu swoim po prostu zapomniała. Poradzić sobie trzeba było, kreatywność, myśli, to je stworzyło.
Ritorupurinsesu... Ritorupurinsesu Noti.
Mała, ochydna Księżniczka?

Mów Rito, Rinsensu, Rin lub Noti.
Imię pewne sprawia problemy,
Co pociechę właścicielowi robi.

Charakter:
Rin ma obsesję na punkcie latającego robactwa - łapie je, odrywa nóżki i niszczy skrzydełka. Mówi po tym, że popisują się swoimi umiejętnościami, czyli lataniem.
W niektórych chwilach, przypominających jego beznadziejne dzieciństwo albo ryczy jak baba, ucieka, drze się, śmieje...
Zdarza sie na szczęście bardzo rzadko.
Lubi biegać. Nienawidzi ograniczeń, które stara się w jakikolwiek sposób złamać. Jest zanadto inteligentny. Z zamiłowaniem oddaje się malarstwu i rysunkowi.
Jest sangwinikiem i melancholikiem w jednym. Jest basiorem o niewątpliwie optymistycznym podejściu do życia, towarzyskim, beztroskim. Nie lubi być w centrum uwagi.
Nie lubi się witać i rozpoczynać rozmowy. Póki ktoś do niego nie zagada, będzie siedział w kącie, cicho, zajmując się swoimi sprawami.
Według niego ,, Nie mycie uszu, by sprawdzić czy naprawdę się ogłuchnie nie jest przejawem dążenia do wiedzy, jednak zwykłą głupotą."
Jest zawziętym myślicielo-marzycielem. Ciężko jest z nim rozmawiać o (międzyinnymi) literaturze, gdyż może w ogóle nie dopuścić Cię do słowa, co równa się zawałowi serca osobom rozgadanym. Jeżeli chodzi o plotkowanie - lubi słuchać tych bluźnierstw, jednak serca nie ma, by o kimś powiedzieć złe słowo.
Na jego pysku często pojawia się ledwo widzialny, lekki i ciepły uśmiech.
Jest perfekcjonalistą - wszystko musi być wymuskane do końca, najmniejszy błąd może ujawnić jego mniej lubianą stronę... Jest wtedy niemiłosiernie zażarty, by poprawić to do niewyobrażalnej doskonałości.
W polowaniu nie rzuca się jak szalony byk, tylko dokładnie analizuje swoje położenie z odległością, szybkością i siłą zwierza.
Kocha ciepło w każdej postaci - Od przyjemnego płomienia z wieczornego ogniska po letnie, palące słońce.

Powód wyboru watahy:
Ach, ogień! Jest nieprzewidywalny, a zarazem cieszy oko. Jest ciepły, jak najmilszy uśmiech matki, a tak nieokiełznany, iż w każdym momencie może wszystko zamienić w pył i proch. Umie poparzyć, jeżeli jakaś nieszczęsna istota zapragnie lekkiej adrenaliny... W ogóle to ogień jest fajny, o.

Zacytuj punkt Regulaminu, który nie pasuje do reszty zasad:
19. Na wszelkich łąkach krainy panuje surowy zakaz organizowania parady równości - Wilki, które prawa nie przestrzegają zostaną automatycznie wygnane z ugrupowań, do których należą. I będzie ich prześladować Rosja. W przebraniu pandy.

Kalina

Akcept, przyjęty.