Odkrycie - Obrada nr IV

Karenaj

Wysoki las otaczał małą polanę skąpaną w księżycowych promieniach. Właściwie krajobraz nie był porywający, od zwykły, stary las. Las z dużymi drzewami.

Wilczyca zatrzymała się.
-Może być tu? Zapytała swojej towarzyszki. - rozejrzała się i usiadła w cieniu drzewa. Uśmiech nie schodził jej z pyska. Ach! Wieczorny chłód był tak przyjemny!

Akeli

Chwilkę później przyszła Akeli, zdążyła usłyszeć słowa wilczycy. Usiadła obok niej i się rozejrzała, ależ ładne miejsce! -Oczywiście, że może być tu, nie mam nic przeciwko. Podoba mi się tu.- stwierdziła z uśmiechem wilczyca i owinęła łapki ogonem, no i co teraz będą robić?

Karenaj

- Dobrze. - wilczyca skinęła do niej delikatnie. Zamknęła oczy, przypominając sobie nuty i na nowo splatając pieśń. Wreszcie poderwała głowę do góry, a z jej piersi wydobył się piękny, czysty głos wzywający wilki z jej watahy na obrady.

Akeli

Wsłuchiwała się w pieśń wilczycy, była naprawdę.. piękna. Akeli wsłuchiwała się w tą melodię, ciekawa była czy zjawią się jakieś wilki, nie była pewna że dziś, ale ogółem. To... właśnie tak alfy i bety wzywają wilki na obradę, uroczo brzmiało. Wilczyca jeszcze zerknęła na Karenaj.

Fari

Wadera przybiegła tu i przygotowała się do wyprawy. Podrapała się i wyprostowała.
- Miło cię widzieć, Karenaj. - uśmiechnęła się kątem pyska i usiadła. Czekała na wyprawę a w wolnej chwili rozglądała się po okolicy.

Viento

Nagle za krzakami ukazała się sylwetka wilka. Naturalnie, Viento usłyszał zew, który wołał na zebrania. Wylazł i usiadł blisko bety, koło Akeli.
- Witam - Zaczął - Mam nadzieję iż się nie spóźniłem.
Wyprostował się i miał poważną minę. No cóż. Podejmie się wyprawy. Czuł, że jest tego wart. Westchnął cicho i spojrzał na Karenaj. Czuł, że to Beta, a nawet to wiedział, więc zachowywał się przyzwoicie, jak na wilka, który jest na ważnej obradzie.

Varis

Varis przyszła tu powoli. Miała być tu obrada. Usiadła na kamieniu. [i]Witam wszystkich.[/b]-Powiedziała. Miała poważną minę i siedziała prosto. Czekała, aż Beta coś powie. Wyprawy mogłaby się z łatwością podjąć. Przecież jest w tej watasze. Rozglądnęła się szybko i się wyprostowała. Dalej patrzała na Betę.

Akeli

Uśmiechnęła się do przybyłych wilków.
-Witajcie i nie, nie spóźniliście się.- powiedziała wilczyca z miłym uśmiechem na pyszczku. Jej ogon powoli się poruszał. Przyjrzała się dokładnie wilkom, może i byli z jej watahy ale... ona ich nie znała.

Talia

Talia przyszła tu powoli. Rozglądnęła się i zwróciła do Karenaj.
- To tu jest jakaś obrada o odkryciu i wyprawa? - Zapytała.
Tak bardzo chciała się na coś przydać. Jednak teraz czekała na to, co powie Beta. Westchnęła cicho i zrobiła też poważną minę. Dorastała, to wiedziała. Wyprostowała plecki i patrzała na Betę ciągle.

Szandia

Przyszłą tutaj, rozglądając się. Jak tylko zobaczyła inne wilki, podeszła do nich. - Witam. - powiedziała. Miała nadzieję, że się nie spóźniła. Jej wzrok skakał na każdego, uważnie się przyglądając. Wiatr lekko rozwiewał jej białe futro.

Crystal

Crystal słysząc śpiew Karenaj, domyśliła się o co chodzi. Przybiegła tu jak najszybciej.
- Witajcie! Czego będzie dotyczyć ta obrada? - zapytała. Mieszkała w tej krainie od niedawna, wiec czuła się zobowiązana uczestniczyć w tej obradzie. Usiadła obok innych wilków w oczekiwaniu na odpowiedź...

Szandia

Szandia spojrzała na nowo przybyłą. - Niestety, aj tego nie wiem, ale słyszałam, że o jakiejś wyprawie. - odpowiedziała. Przeniosła wzrok na betę. - " Ona musi być Karenaj. " - pomyślała. Cierpliwie czekała na rozpoczęcie obrady.

Karenaj

Gdy tylko zdała sobie sprawę, że pieśń dotarła do wielu wilków uśmiechnęła się, jednocześnie przestając "śpiewać".
- Hej Wam! - wykrzyknęła tak po prostu. Rozejrzała się dookoła. Nie kojarzyła większości wilków, niestety. Większości, ba! Jedynie znajomym pyskiem wydawała jej się Akeli.
- Ja jestem Karenaj, a to jest Akeli. Właściwie, to ona ma do nas wszystkich sprawę dotyczącą tego, czego odkryła. Ale... z tym jeszcze poczekamy. Na razie może przedstawimy się? - zaproponowała, uśmiechając się przyjacielsko.

Szandia

- Dobrze, ja to Szandia. - powiedziała z uśmiechem. Była ciekawa co takiego znaleziono. Jej ogon powoli kiwał się na boki. Przyjrzała się dokładnie wszystkim, po czym wzrok utkwiła w Becie.

Akeli

Jej wzrok utkwił w wilczycy o imieniu Szandia, ciągle się uśmiechała. Nic nie mogłoby jej zepsuć tego znakomitego humoru, chyba że się trafi aż tak bardzo zła osoba. Wilków przybywało coraz więcej wilków, ciekawiło ją czy wszyscy dojdą do rozpoczęcia obrady, wcale by się nie zdziwiła gdyby to się stało.

Szandia

- A co znaleziono? - zapytała. No cóż Szandia była ciekawska. Jej wzrok latał od Akeli do Karenaj. - " Zbierajcie się szybciej. " - pomyślała. było już osiem wilków.

Akeli

-Świątynia droga Szandio, świątynia.. ale więcej powiem jak będą inne wilki.- odpowiedziała wilczycy i machnęła ogonem. Zerknęła na Karenaj, a cóż się stało z Jainą? Dawno jej nie widziała, raptem na ostatnim zebraniu dotyczącym watahy, a to było.. całkiem dawno, albo jej się tylko zdawało, że tak dawno..

Crystal

- Dobrze. Ja jestem Crystal. - przedstawiła się. Jej ogon zaczął poruszać się to w prawo, to w lewo. Była bardzo ciekawa tego co odkryła Akeli. Miała nadzieję, że nie będzie to nic groźnego np. że jakaś wataha planuje wojnę. Wilczyca nie miała ochoty na walkę, no ale w razie czego, zrobi wszystko aby bronic swojej Watahy.

Szandia

Szandia oparła się o drzewo. Było trochę zimno, ale wilczyca prawie tego nie odczuwała. Zastanawiała się kiedy, przybędą inne wilki. Słońce zaczęło powoli wychodzić z szarych chmur.

Crystal

Wilczyca spojrzała na Karenaj. Ciekawość normalnie ją zżerała od środka. Starała się jednak tego, aż tak nie okazywać, więc usiadła w miejscu i czekała... Na co? Tego dokładnie sama nie wiedziała. Z jednej strony na wyjaśnienie celu zebrania, a z drugiej na przybycie pozostałych członków Watahy Wiatru.