Zagajnik Płaczących Wierzb - Obrada nr. VI

Akeli

Akeli spojrzała na Jasminę i posłała jej miły uśmiech.
- W takim razie nie ma sprawy. Jasmino... Poradzisz sobie sama ? A może chcesz jeszcze kogoś do pomocy?
Zapytała. Oo tak. Chociaż jedna się zgłosiła, to bardzo dobrze. Cóż... Wilki milczały, a to nie był dobry znak. Czy to Ona źle przeprowadzała zebranie? Być może. Ale jeśli tak było, to być może dlatego.. Bo była to pierwsza taka obrada, w której mogła uczestniczyć jako osoba "informująca".

Jasmina

Jasmina spojrzała na Aleki z uśmiechem.
- Nie wydaje mi się, żeby przyszło dużo wilków. Z naszą dziecięcą gromadką na pewno sobie poradzę. - powiedziała spokojnie. No, zobaczymy jak jej pójdzie jako opiekunce do dzieci.

Clawdeen

Młode po raz kolejny zamachało energicznie ogonem, tym razem swój wzrok przenoszą na świeżo upieczoną wychowawczynię. A więc to pod jej okiem najprawdopodobniej już niedługo rozpocznie się dla Clawdeen przygoda z tropieniem, da? Och, to przecież wspaniale! W końcu uda jej się to wszystko, co do tej pory zdawało się być tak odległe... Tak bardzo, bardzo odległe... Szeroki uśmiech momentalnie zawitał na pysk samiczki. I pozostał jeszcze długo...

Assire

Assire obserwował wszystko uważnie. Machał wesoło psim ogonem, a jego oko zalśniło. Nie odzywał się, ponieważ nie chciał przerywać, co byłoby nie kulturalne. Wiatr lekko targał jego grzywę, a wzrok lustrował każdego. Głowę miał dumnie podniesioną w górę.
- Jeśli można, to też chciałbym zająć się szczeniętami w szkółce. Mam dobre podejście do małych wilczków - oznajmił miłym głosem.

Rex

Przyszedł tu słysząc, że są obrady jego watahy. Usiadł i oglądał dokładnie każdego zgromadzonego tu wilka.

Dermanotta

Dermanotta siedziała i w skupieniu przysłuchiwała się wilkom. Miała ochotę spędzić z córką więcej czasu. Może pod koniec obrady zatrzyma ją i chwilę porozmawiają? Bo z małej Jasminki, zrobiła sie już dorosla Jasmina, która sama będzie opiekować się szczeniętami.

Jasmina

Jasmina uśmiechnęła się szerzej, słysząc wypowiedź Assire'go. Na pewno miło będzie mieć towarzysza wśród dzieci, nie spodziewała się jednak, że zdecyduje się na to sam Beta watahy. Wadera przeniosła spojrzenie na Dermanottę i posłała jej ciepły uśmiech. Ona również nie widziała się długo z matką i chciałaby spędzić z nią odrobinę więcej czasu niż zazwyczaj.

Akeli

- W takim razie będziecie współpracować! Assire, chciałbyś coś powiedzieć? Bo ja siętak troszkę rozgadałam.
Zapytała, przenosząc spojrzenie z Jasminy, na Assirego. Akeli teraz się przymknie, bo jak na razie nie miała nic innego do powiedzenia. Znaczy.. Myślała jeszcze nad czymś, ale musiała to wszystko ubrać w słowa. A na ten czas musiał ją ktoś zastąpić, bo by się poplątała.

Kaliope

Wreszcie po długim namyśle odezwała się.
- Zanim przestąpimy do dalszej części zebrania, chciałabym zgłosić się, jako osoba opiekująca się szczeniakami. Myślę, że sobie poradzę, gdyż mam dwie młodsze koleżanki i umiem się z nimi dogadać.
No, to teraz będzie miała co robić.

Rex

Przemyślał sobie parę rzeczy i powiedział:
- Chciałbym zostać wojownikiem w naszym stadzie, ponieważ nie mamy ich w ogóle. Każdy nowy wojownik to większe bezpieczeństwo dla nas wszystkich. Sądzę, że dam sobie radę z takim obowiązkiem. - Usiadł spokojnie i czekał na wypowiedzi innych wilków

Assire

- Kaliopa wydaje mi się, że jesteś nieco za młoda, ale oczywiście możemy spróbować – oznajmił z uśmiechem na pyszczku. Następnie przeniósł wzrok na Akeli.
- Wszystko zostało już powiedziane, więc chyba obrada się kończy – rzekł zerkając na obecnych. Jeszcze spojrzał na Rex’a.
- Dobrze. Jeśli będziesz gotowy na test, to ja albo Akeli możemy go przeprowadzić – powiedział. Nie był pewny czy żółta wadera ma czas. On jest ostatnio zajęty. Może miałby czas.

Rex

Kiwnął tylko głową słysząc odpowiedź, jednak przyjrzał się wilkowi jeszcze raz, ponieważ wydawał mu się jakoś dziwnie znajomy.

Clawdeen

- Przepraszam, że przeszkadzam, aleee... -zaczęła - Proponowałabym jeszcze stworzyć granicę Watahy - oznajmiła, uderzając ogonem o ziemię. Na pysku młodej pojawił się delikatny uśmiech. Samiczka zastrzygła uszami. A więc... to już koniec. Niedługo zapewne każdy rozejdzie się w swą stronę i pozostanie czekać jedynie na zapowiadaną wcześniej obradę Wiatru & Wody. Cóż... trudno. I tak zaszczytem było dla niej już na starcie swego życia w krainie poznać samą Hierarchię stada. Może kiedyś będzie i okazja na spotkanie się z nią sam na sam? Kto to tam wie...

Kaliope

- Dziękuję bardzo. Będę się przynajmniej starała. - powiedziała uśmiechając się lekko.
Niedługo obrada się skończy... Może dobrze, jeśli tak się stanie. Kali pozwiedza sobie różne miejsca w Krainie i nieco się z nią oswoi.

Crimson

Crimson cały czas bacznie przyglądał się toku wydarzeń na obradzie. Zaraz jednak wyrwał się ze stanu zamyślenia.
- Jeśli mogę, również chciałbym sprawować opiekę nad szczeniakami. Jestem wilkiem opanowanym i potrafię się 'czymś' opiekować. Cóż, jestem wartownikiem, toteż widać... - powiedział spokojnie i spojrzał na Bety.

Akeli

- Cóż.. W takim razie byłyby to już... Trzy? Jak dobrze liczę trzy osoby, zajmujące się szczeniętami. Jasmina, Kaliope i Crimson... Jak o kimś zapomniałam proszę krzyczeć, heh. Clawdeen, moja mała. Są wyznaczone granice watahy. Oczywiści bardzo cieszę się z tego, że dodajesz coś od siebie. Chyba, że nie zrozumiałam do końca o co chodzi.
Powiedziała i się zaśmiała.

Clawdeen

- Noo... takie granice... - zaczęła, przestępując z łapy na łapę - No bo... Z tego co się orientuje, Ogień i Noc mają wyznaczone cztery granice - północną, wschodnią, zachodnią i południową. Trzeba którąś z nich przekroczyć, aby dostać się na tereny danego stada. No i tak myślę, czy nie powinniśmy i my w coś takiego zainwestować. My, jako wataha, oczywiście - oznajmiła z delikatnym uśmiechem. No, teraz powinno być jaśniej. Zadowolona z siebie zastrzygła lekko uszami, na chwilę wyciągając pysk w stronę wiejącego wiatru. Przynajmniej na czas, dopóki nie uzyska odpowiedzi. I tak sobie stała, rozkoszując się swoim ukochanym żywiołem...

Assire

Assire wysłuchał słów małej waderki. Uśmiechnął się do niej, machając ogonem.
- To bardzo dobry pomysł! Z pewnością tak zrobimy - oznajmił. Podszedł do niej.
- Na pewno wyrośniesz na modrą samice - rzekł z uśmiechem. Po chwili rozejrzał się.
- A więc ogłaszam koniec obrady - powiedział donośnym głosem. Podreptał obok Akeli.
- Zapomniałaś mnie wymienić - dodał do tych słów taki grymas. Ale co tam! Zaśmiał się z samego siebie.
- Bywajcie moi mili! - wypowiedział słowa odwracając się do nich. Klapnął na cztery litery.

Kaliope

- Do widzenia! - rzekła krótko i wstała. Chwilę jeszcze nad czymś pomyślała i głęboko odetchnęła. Zwróciła się ku... wyjściu, a następnie poszła w swoje strony.

zt.

Clawdeen

A młode uśmiechnęło się tylko perliście na słowa Bety, wstając ze swego miejsca. Otrzepało futro z kropel mżawki, przeciągając się lekko.
- Do widzenia - rzuciła krótko na pożegnanie. Na chwilę przystanęła w miejscu, rozglądając się na wszystkie strony. Wybrała kierunek północny. I w jego stronę popędziła. Biegła, biegła... Aż z upływem czasu, zniknęła gdzieś za linią horyzontu.

z.t