Podzienme jaskinie Siomhy i Sethy

Setha

Setha weszła za Yumi. Wyprzedziła ja i przytruchtała do ogniska. Położyła się tam gdzie wcześniej leżała. Delikatnie ruszała ogonem patrząc na dwie wilczyce.
-Skąd jesteście?-Spytała przenosząc wzrok to z jednej to na drugą.

Suriss

Suriss weszła za Sethą. Gdy weszły do jaskini, biała wilczyca rozejrzała się. Jak na tak dużą jaskinię to ciepło było w niej. Spojrzała na ognisko. Przyjemnie grzało i dawało obietnicę długich wieczorów przy nim. Lecz po chwili ciszę przerwało pytanie córki Siomhy. Suriss kątem oka spojrzała na tropicielkę.
-Ja przybywam z daleka.-Powiedziała cicho, lecz jej głos rozbrzmiał głośniej i powędrował ku nieznanych dla Suriss korytarzy.

Yumi

Yumi przechodziła wzrokiem z wilczycy na wilczycę. Oczywiście zależało to od tego, która aktualnie zabierała głos. Słuchała z uwagą, jak zawsze skupiała się na nowych osobistościach. Teraz była jej kolej na odpowiedź... - Ja pochodzę z Doliny Szmaragdowych Traw... To dość... daleko. - Uśmiechnęła się niepewnie. I pomyśleć, że tylko to zapamiętała, a 'mieszkała' w tak wielu miejscach. - A Ty? - Nie było pewne, że wilczyca narodziła się w tym miejscu. Równie dobrze mogła pochodzić z tego samego co Siomha.

Setha

-Urodziłam się na Lodowej Pustyni.-Powiedziała.-To jest to samo miejsce, z którego mama pochodzi.-Dodała patrząc na Yumi. Była pewna, że ta wilczyca wie, o którą jej Lodową Pustynię chodzi. Przeniosła wzrok na Suriss.-Nie chcecie usiąść bliżej ognia?-Spytała znów patrząc to na jedną to na drugą.

Suriss

Suriss tylko wzruszyła barkami, co oznaczało, że może usiąść bliżej jak i może zostać na miejscu. Jednak ogień ją kusił obietnicą rozgrzania swych łap. Więc jednak zrobiła ten jeden krok do przodu. Po chwili zrobiła kolejne dwa. Po kilku kolejnych usiadła przy ogniu.

Yumi

Setha wiedziała jak można kogoś przekonać do czegoś... niby oczywistego, jednakże... ech... trudno to wytłumaczyć. Yu kiwnęła głową i tak jak towarzyszka podeszła nieco bliżej ognia, aby następnie przy nim usiąść. Naturalne ciepło ukryte gdzieś głęboko, pod tą zimową powłoką było czymś na prawdę przyjemnym. Czegoś takiego brakowało Tropicielce, tak... Można by było spokojnie zasnąć i obudzić się za krótki czas oddając się sennej krainie. - Powiedz mi Setho*... Jak długo zwiedzasz krainę. - Oczywiście chodziło jej o długość pobytu w ów miejscu. A to, że Yumi miała dobry humor nie oznaczało, że będzie mówić tak czy inaczej...

*Dobrze odmieniam? x.x

Setha

Setha zamyśliła się.
-Nie wiem...-Przyznała zgodnie z prawdą.-Może ze dwa miesiące... Może ze trzy... Nie wiem. Nie liczę.-Dodała patrząc na wilczycę.-Jestem tutaj dopiero od niedawna.-Przyznała.-A wy? Od jak długiego czasu tu jesteście?-Spytała.

Tak. Bardzo dobrze. ^^

Suriss

Suriss rozkoszowała się ciepłem jakie ogarnęło ją. Przez to ciepło stała się senna i mniej czujna. Gdyby to była pułapka to by mogła zbyt wolno zareagować i przepłacić tym życiem. Gdy to pomyślała po woli zaczęła przesuwać łapę do ognia. Zagryzła zęby wiedząc co ją czeka. Gd już się rozbudziła takim sposobem spojrzała na Sethę. Czy długo tu jest? Chyba z kilka godzin. Te dwie wilczyce są tutaj na pewno dłużej od niej. milczała czekając na odpowiedź tropicielki.

Yumi

Ponownie przytaknęła łbem słysząc odpowiedź... A więc przywędrowała tu później niż matka. - Ja niedługo spędzę tu rok. Jak na razie liczę jedenaście księżyców. - Machnęła ogonem wpatrując się w języki ognia, które niekiedy wydawały się być żywe. Ogień... Mechanicznie odwróciła pysk w stronę Suriss czekając na jej odpowiedź. Mogła się tylko domyślać, że wilczyca nie była tu długo. Jednak zachowanie mogło być zwykłymi pozorami, bądź ostrożność mówiła o części charakteru, nie wiadomo.

Suriss

-Jestem tu od jakiś kilku godzin.-Powiedziała patrząc to na tropicielkę to na Sethę. Jedenaście księżyców... Suriss zastanowiła się ile ona liczy wiosen. Nie wiedziała... I nie chciała wiedzieć. Nie chciała tego liczyć. Żyła dniem... Zyła chwilą przeznaczoną specjalnie dla niej. Nie lubiła myśleć o przyszłości jak i nie lubiła myśleć o przeszłości.

Setha

Setha patrzyła uważnie na białą waderkę z grzywką. Coś ją nurtowało. Setha nigdy kogoś takiego nie spotkała. Suriss była bardzo tajemnicza i spokojna. Odpowiadała na zadawane pytania, ale sama nie pytała o nic.
-Z jakich watach jesteście?-Spytała znów przenosząc wzrok to z jednej to na drugą. Nurtowało ją to, bo od obu wyczuwała dwa inne zapachy.

Yumi

- Noc. - Odpowiedziała krótko. Jednak jak sama wyczuć mogła, Suriss była samotniczką. Na pytanie z jakiej watahy pochodzi Setha można było odpowiedzieć nie tylko wyczuwając jej zapach, trzeba też było zauważyć na czyim terenie się znalazły. - A Ty jak mogę zgadywać jesteś z Wiatru, czyż nie? - Odpowiedź mogła być oczywista, Yumi zna parę wilków z tej watahy. Jednak może Setha przebywała tu jakiś czas, w tym miejscu czy cos... Oczy przeszły ponownie na Suriss, a nikły usmiech wszedł na chudą kufę.

Setha

Setha cicho się zaśmiała.
-Oczywiście, że jestem z Wiatru.-Powiedziała i spojrzała na Suriss.-A ty?-Spytała znów próbując przeniknąć jej postawę. Dla Sethy Suriss była bardzo dziwna. Ona nigdy nie była zbytnio podejrzliwa.

Suriss

Suriss spokojnie się przysłuchiwała. Ona sama nie lubiła dużo mówić. Lecz gdy Seyha zapytała się jej lekko się skrzywiła.
-Samotnicy.-Powiedziała i ciągle patrzyła w ogień. Niby co miała mówić? Niby o co miała się pytać? Zadawanie pytań zostawiła tym dwóm wilczycom.

Yumi

"Samotnicy..." Przemknęło jej przez myśl. Nie byli watahą, ale można było nazwać ich jednością. Byli oddzielną grupą, która nie miała całkowicie sojuszy czy tam nieprzyjemnych sytuacji związanych z innymi watahami. Noc dopiero co niedawno zawarła sojusz z Ogniem. Yumi wtargnęła pomiędzy spór ledwo o nim wiedząc, można powiedzieć że już na starcie została postawiona wrogo i stała w obronie swej watahy, nowej rodziny. Ale samotników do krainy przybywało. Czy tym sposobem watahy miały unikać wilków, które nie pasowały charakterem i usposobieniem?

Setha

-Czemu akurat samotnicy?-Spytała przekrzywiając pysk i patrząc na Suriss poprzez ogień, który wesoło huczał. Przy każdym ruchu ruszały się koraliki i piórka Sethy. Natomiast jej wisiorki wisiały spokojnie jedynie tylko podczas biegu ruszały się.

Suriss

Suriss spojrzała na córkę Siomhy.
-Bo mam inny harakter by należeć do jakiejś watahy.-Powiedziała i ruchem łapy poprawiła grzywkę.-Jestem zbyt niezależna by słuchać czyiś rozkazów.-Dodała i spojrzała w oczy Sethy.-A czemu Wiatru?-Spytała.

Setha

Setha zastanowiła się nad pytaniem wilczycy. Czemu Wiatru?
-Chyba dlatego, że najbardziej mi ta wataha odpowiada.-Powiedziała zamyślona.-Chyba też dlatego, że moja mama tu jest. Chociaż gdybym była w innej to myślę, że też mogłabym dzielić z nią tę jaskinię.-Dodała patrząc na waderę.

Yumi

Przekrzywiła delikatnie łebek i z ledwo widocznym uśmiechem na pyszczku podźwignęła się na chudych łapach.
- Bardzo Was przepraszam, ale... muszę się pożegnać. - Powiedziała przerzucając delikatnie grzywkę z połowy pyska, tak aby nie zasłaniała jej oka. Czasami było to uciążliwe, choć wydawać się powinno inaczej, bo przecież wcześniej... grzywka zasłaniała jej parę oczu, a teraz jedno. Ale to takie... inne uczucie.
- W takim razie... Do widzenia. - Kiwnęła delikatnie łbem, a niesforna, długa grzywka znów zakryła połowę pyska. Ech... No trudno... Powolnym, kocim krokiem opuściła to miejsce 'rozpływając się' na tle ciągnącego przez wiatr śniegu...

zt.

Suriss

Wadera odprowadziła ją spojrzeniem. Trochę smutno jej było, że ta sympatyczna wilczyca już idzie. Przeniosła swój wzrok na córkę Siomhy. Ciekawa była, kiedy Siom wróci.
-Nie wiesz kiedy twoja matka wróci?-Spytała. Zmusiła sie na delikatny uśmiech.