Flammis Invicta [IV zebranie Ognia]

Elena

- Wiesz Samuelu, wyleciało mi to z głowy... jestem trochę przemęczona. Nie zrezygnuję z tego, do czego tak dążyłam i tak bardzo chciałam to osiągnąć. - powiedziała spuszczając oczy i starając się powstrzymać ziewanie. - Wybacz mi kłopot, ale chcę jak najbardziej pomóc watasze i czasem zapominam o tym co dla mnie jest najważniejsze. - powiedziała kiedy wreszcie udało jej się powstrzymać to potężne ziewnięcie. - Obiecuję pomóc przy realizacji pomysłów Kaji... jak tylko się wyśpię a mój mózg będzie w stanie ogarnąć i przypomnieć sobie wszystko. - puściła oko do alfy i uśmiechnęła. Nawet teraz humor jej dopisywał.

Wheat

[Evana, wiesz, że nie możesz mieć zastrzeżonych dwóch avatarów?]

Wheat spojrzała na wilczycę, która najwyraźniej miała problemy z dyskretnym opanowywaniem ziewania. Zazdrościła jej. Ta to sobie mogła ziewnąć, ale Wheat była Alfą, a Alfie nie przystoi rozdziawiać paszczęki na zebraniu. Zamrugała i spojrzała nieprzytomnie na ziewowilka.

Elena

Zebrowata potrząsnęła łbem by się dobudzić i choć postarać być czujna. Na szczęście udało jej się to. Uśmiechnęła się do Wheat, która niestety ale specjalnie nie uczestniczyła w obradzie. Zapewne też była zmęczona, co nie jest dziwne, jest alfą. Sama wiedziała jak wysokie stanowisko dostarcza zajęć i zmęczenia. Poprawiła sobie bandaż na łopatce przy okazji zerknąwszy na dosyć głęboką ranę.

Ekke

Żywe truchło poruszyło się wreszcie i zaburczało dziwacznie.
-Rrrr...-wydobyło się jak zwykle z gardziołka.
Nudy, nudy, nudy, dynu. Ek absolutnie nie interesowała się tym, o czym tu paplali, zresztą nawet wtrącić grosza nie mogła. Wstała i przeciągnęła się, majtając kościstym ogonem na wszystkie strony. Łypnęła na cudem jeszcze nie śpiącą Alfę(tak, mnie) i zaśmiała się w duchu z jej stanu. Wysunęła z paszczęki siny ozorek i oblizała się.

Agresja

Wilczyca skinęła łbem. Czy się zgadza? Tak. Rozumiała decyzje alfy. Przecież mogła być podwójnym szpiegiem, nie? To i tak duże zaufanie. A może, za duże? Cóż, uśmiechnęła się i skinęła głową.
- Oczywiście, jestem wdzięczna za zaufanie. - Gdy poczuła, jak łapa wilczycy oplata jej ciało zerwała się na równe nogi i warknęła głośno:
- Przesadzasz! - Spojrzała na nią, mrużąc oczy wściekle. - Przesadzasz. Ostrzegam Cię, skończ!

Samuerian

- Dobrze, więc po obradzie przystąpisz do testu i zobaczymy na co cię stać. - powiedział łagodnym tonem Samuel. Wilk spojrzał znaczącym wzrokiem na Wheat, zastanawiając się czy druga Alfa ma w ogóle zamiar się chociaż trochę przyłożyć do tej obrady. Jak na razie zdawała się nazbyt nieobecna.

Yenn

Yenn siedziała spokojnie. Słuchając ich i patrząc na co poniektóry wadery z dziwną miną.
Po chwili znów uniosła łeb i popatrzyła na Alfy, uśmiechnęła się delikatnie i gwałtownie zastrzygła swym dziwnym uchem, a jej czerwona opaska na łbie zaświeciła mocniej. Ona jest tak jak by od jej emocji, a czasem i więcej.

Wheat

Wheat przychyliła się dyskretnie ku bratu.
-A co ja mam mówić?-szepnęła, patrząc głupio na ścianę naprzeciw. Czy ktoś w ogóle jej powiedział, co ona ma mówić? Ktoś dał jej tekst? Rolę? Paragon? No właśnie nie!

Samuerian

Samuel pokręcił zrezygnowany głową, dając znak Wheat żeby się lepiej nie odzywała, bowiem nie chciał, aby dodatkowo ukazała przed całą Watahą jak radzi sobie z rolą Alfy.
- Dobrze, więc nasza obrada powoli będzie chylić się ku końcowi. - powiedział spokojnie. - Agresjo, potem zgłosisz się do mnie na test. Reszta, oczywiście będzie mi miło, jeżeli ktokolwiek zechce zgłosić się na pozostałe wolne stanowiska. Czy ktoś jeszcze chciałby coś dodać? - spytał.

Yenn

Yenn uniosła łeb ku Alfie.
Miała już coś powiedzieć, ale... Ale właściwie dlaczego nie ??
Ja bym chciała zgłosić się na Rangę Wojownika-powiedziała spokojnie i cicho, ale na tyle cicho by Alfa to usłyszała.
Taa... Miała takie marzenie, służyć swojej watasze na śmierć i życie. Może się kiedykolwiek spełni, może teraz? A może i w ogóle...

Wheat

Wheat skuliła się niczym skarcone szczenię. To przecież nie była jej wina, że nikt jej nie dał tej głupiej roli. Spojrzała na wilczycę i w ostatniej chwili nie odezwała się. Jeszcze by coś palnęła i Sammy by ją trzepnął.

Kaji Meyit

Zarechotała, spoglądając na zdenerwowaną Agresję i wreszcie usiadła na szanownych czterech literach, już jej nie dręcząc. Po co, skoro osiągnęła swój cel - wyprowadzenie jej z równowagi? Zabawa skończona i sukces osiągnięty! Tak, misja powiodła się w stu procentach, i un!
Zachichotała pod nosem raz jeszcze, kiwając się w przód i tył, jak również obserwując zgromadzonych tutaj swymi szmaragdowymi ślepiskami. I co? Nikt nie chce nic więcej dodać? Nic więcej podsunąć? Nic więcej nie chcieli uczynić dla stada? Mwah! Brak kreatywnych umysłów w szanownym otoczeniu!

Sahama

Samiczka wciąż siedziała w błogiej ciszy bowiem nie znała dokładnie, na czym ma polegać owe stanowisko, zresztą i tak by się nie zgłosiła ponieważ jest jeszcze małym szczeniakiem, lecz z czasem przyjdzie na nią pora. Mimo, iż obrada zbliżała się ku końcowi, a jeszcze nie można było wyjść, wilczyca siedziała cierpliwie w miejscu i uśmiechnęła się życzliwie do wszystkich, otaczających ją wilków.

Agresja

- Czy to już wszystko, o czym mieliśmy rozmawiać? - spytała wilczyca, usapajając się powoli. Dobra. Dała się wyprowadzić z równowagi. Ale dla niej to nic dziwnego. Warknęła jeszcze raz na magiczkę po czym zwróciła się ku alfie.

Samuerian

- Owszem. Na tym zakończymy naszą obradę. Dziękuję wam za przybycie i udzielanie się. Tymczasem, żegnam państwa i mam nadzieję, że Ogień wkrótce uzupełni swoje braki w niektórych profesjach. - powiedział spokojnie, skłonił głowę i uśmiechnął się do stada, które było mu jak rodzina. Zaraz też machnął lekko skrzydłami i wzbił się w powietrze, a jego sylwetka zniknęła na niebie.

zt.

Agresja

Wilczyca odwróciła się i, nie żegnając z nikim, ruszyła przed siebie. Gdzie? Tego nie wie nikt. Tak czy inaczej kroczyła jak zazwyczaj wolno, lekko kręcąc biodrami. A przed nią był cały świat...

To się nazywa brak pomysłu na post...
[z/t]

Elena

I na Elene przyszla pora. Powoli podniosła się z ziemi i otrzepawszy cialo z kurzu pożegnała się ze wszystkimi skinięciem łba. Po obdarzeniu wszystkich ciepłym uśmiechem dobrej cioteczki odwróciła się i ruszyła w odpowiednim kierunku aby wybrać najlepsze miejsce na trening wojowników.

[zt]

Wheat

Wheat, odetchnąwszy, także zaczęła się wycofywać. Jeszcze w wejściu przystanęła i zakazłała, a potem przeciagnęła sie i podreptała dalej. Jej kolejny cel był nieznany, hoć w najbliższym czasie musiała znaleść jakieś samotne, wysuszone drzewko... No cóż, nic się nie poradzi na swe potrzeby fizjologiczne.

[z.t]

Yenn

Yenn jak zawszę drygnęła się nagle i podnosiła zacne cztery litery.
Uśmiechnęła się chytrze i popatrzyła w górę.
Żegnajcie-powiedziała spokojnie i odwróciła się do nich plecami.
Zaczęła powoli iść, a następnie biegnąć ile sił w łapach. W końcu jej smukła sylwetka zniknęła.
zt

Sahama

Ujrzawszy, że wszyscy zaczęli się zbierać, Sah też łaskawie podniosła się i machnęła mocno ogonem. Następnie Ci, którzy jeszcze zostali... - Do widzenia wszystkim - Pożegnała resztę stada po czym odeszła z uśmiechem na pyszczku.

z.t