Miejsce Kaisy

Kaisa

To legowisko nie imponuje rozmiarami ani nadzwyczajnym pięknem. Zapewne nie przykuje ono uwagi żadnego przechodnia - ot, zwykła, niewielka grota, skryta pomiędzy bujną roślinnością ponurego Lasu Śmierci. Dochodzi tu niewiele światła słonecznego z racji splecionych koron drzew, a woń wilgoci drażni nozdrza wrażliwszych. Mimo to Kaisa zdecydowała się na zajęcie właśnie tego kawałka terenu. Osiadając w tej nieciekawej jaskini, kierowała się nadzieją, że nieproszonych gości nie będzie miała tu zbyt wielu.
Panująca na zewnątrz, wywołująca dreszczyk niepokoju atmosfera kończy się w momencie przekroczenia progu groty. Wnętrze legowiska białej jest małe, dzięki czemu sprawia wrażenie przytulnego. Zimna, przesiąknięta leśną wilgocią ziemia wyścielana jest starannie skórami zwierząt, a najodleglejszy kąt jaskini stanowi miejsce, gdzie owych skór jest dużo więcej. Poukładane w odpowiedni sposób tworzą ciepłe gniazdko, w którym Kaisa śpi. Po wkroczeniu do tej miejsca nie tylko ponura atmosfera przemija - w nosy gości uderza mocna, lecz przyjemna i świeża woń. Ten miły zapach, niwelujący odór wilgoci wewnątrz legowiska pochodzi od ziół i kwiatów, które wadera trzyma przy ścianach groty.