Jaskinia Anabell

Ines

Jaskinia jest bardzo duża, długa i szeroka. Otaczają ją gorące piaski, ale jednak ścieżka prowadząca do wnętrza jaskini jest z szarogłazu, tak więc nie można się oparzyć o piasek.Wszystkie elementy jaskini są w bajeczny sposób podświetlone na różne kolory tak, że całość na każdym kroku zachwyca i sprawia niesamowite wrażenie. To wrażenie sprawiają ściany pokryte kryształami. Kolory są przeróżne od jasno fioletowych przez błękitne tak aż do żółtych i białych. Kryształy są tak przejrzyste, że można się w nich przeglądać. Jest to idealne miejsce do imprez i zabaw, głównie dlatego ponieważ kryształy odbijają światło dosłownie jak kula dyskotekowa. Znajduje się tu kamień służący za stół, zaś w jednym z kątów znajdują się stare kołdry i koce- tam śpi Ana. Takie klimaty, to coś co właśnie lubi Anabell. Coś na płyty, a inaczej, radio zakoszone ludziom, które wciąż działa całkiem nowe, więc nie ma co narzekać, że nie działa. Miejsce wręcz idealne, An od razu się spodobało, głównie dlatego ponieważ w nocy, bądź gdy jest ciemno jaskinia mieni się kolorami tęczy. Przed nią znajduje się ogródek w którym wiosną rosną kwiaty i różnego rodzaju owoce.

_______

Anabell takim samym marszem jak wybyła z gór zjawiła się przed jaskinią. Weszła do środka i się przejrzała w jednym z kryształów, oczywiście tym co był najbliżej niej. Stanęła w wejściu i czekała na przyjaciółki. No ciekawe czy będzie się nadawała, ale raczej tak. Mieniące się ściany, do tego choinka, ślicznie!

Lea

Lea wesoło przybiegła za Anabell. Jej jaskinia od razu spodobała się wilczycy. Była piękna, tak piękna, że Lea aż otworzyła pyszczek z wrażenia.
- Super chata, An! - zawołała w końcu. - Ty to wiesz, jak się urządzić!

Ines

-Dziękuję bardzo, jak Ada przyjdzie to coś wam pokażę. Rozgość się, może chcesz coś zjeść, albo się czegoś napić?- zapytała An i się do niej uśmiechnęła. Nie mogła się doczekać tej całej imprezy, może być fajnie.

Naomi

Ada nagle pojawiła się w oknie. Po czym wskoczyła w niej. Miała nadzieje, że je rozbije.. jednak niezupełnie jej się udało.. na szybie został tylko policzek Ady. A ona sama po pewnej chwili zaczęła się ześlizgiwać na podłogę. Zawsze chrzciła nowe domy jej przyjaciół niszcząc jakąś rzecz. Tym razem jej się nie udało. Była cała?

Ines

Podbiegła do Ady. -Ada! Jejku, nic Ci nie jest?- zapytała z troską i machnęła ogonem pochylając się nad Adą. -Ada, nie próbuj tak więcej, to jest kryształ, tego się nie da rozbić, jeden z kamieni szlachetnych.- wyjaśniła i odeszła od niej, wzięła coś wielkiego i zasłoniła wejście do jaskini. W jaskini się zrobiło ciemno, lecz nie na długo. Właśnie teraz cała jaskinia zaczęła lśnić. Piękny widok, wszędzie kolory tęczy, które co chwile się zmieniały. -To wam chciałam pokazać.- uśmiechnęła się.

Naomi

Ada nie widziała mieniących się kamyczków. Kręciło się jej w głowie wystarczająco by stworzyć swój własny kawałek świata. Leżała tak przez jakiś czas nie mając pojęcia trzy czasem nie leży na suficie. Wydawało się jej, że jest śniegiem. hmmm.. ciekawe czy ktoś wie.. jak śnieg czuje się w temperaturze 20 stopni? Wybiegła z hukiem na zewnątrz i położyła się na śniegu. "jednocząc się z braćmi".

Ines

Wyszła za nią i złapała ją za ogon. Zaczęła ją ciągnąć w stronę jaskini aż w końcu się w niej znalazły. Odwróciła się do niej tyłem i lekko trzepnęła ją ogonem w policzek. -Ada! Wstawaj! Zamarzłabyś.- powiedziała i się zaczęła śmiać. Czy ona udawała, że jest śniegiem? Cóż.. można i tak.

Naomi

Ada po tej.. dziwnej pobudce spojrzała całkiem normalnymi oczami i uśmiechnęła się. Nie wiedziała co się właściwie stało. bardzo ją bolał policzek. Dopiero teraz dostrzegła jak piękne jest wnętrze jaskini. Te kamyczki..skały.. ach.. cud i miód. Ada zakochała się w tym wnętrzu.

Lea

Lea zachwyciła się kolorami jakie mieniły się w jaskini Anbell. Było to piękne. Jednak wilczyca zaraz pobiegła do Ady i Krakersa.
- Co robicie? - spytała wesoło. Spojrzała na Adę i zaczęła się przyjacielsko śmiać. - Ada jest śniegiem!

Ines

-Huh, no obudziłaś się. Mam pytanie.. czy ty uważasz, że śnieg to twoi malutcy bracia?- zapytała i się jej dokładnie przyjrzała. Odetchnęła z ulgą gdy zobaczyła, że Ada na policzku niema śladu po jej ogonie. -Podoba wam się? I czy na Wigilie dobra będzie waszym zdaniem?- zapytała i usiadła. Spojrzała na sufit i przeleciała wzrokiem ściany.

Lea

- Myślę, że wszyscy będą zachwyceni! - zawołała Lea. - Trzeba teraz podzielić kto ma co przynieść. Jedzenia i tak dalej. No i pozostaje kwestia, czy robimy sobie prezenty. Bo można zrobić losowanie, kto komu na przykład robi prezent. Co wy na to?

Ines

-Jestem za losowaniem! A co do reszty.. ja się mogę zająć choinką, ludzie zbierają się do świąt tak więc wiesz.... można by im zwinąć zawsze, tylko ktoś mi musi pomóc z tą choinką bo sama nie dam rady, będzie duża.- powiedziała Anabell i podskoczyła wesoło machając ogonem. -Dobra.. co do prezentów, możemy sobie robić, i teraz tak.. kto zajmie się jedzeniem i piciem?- zapytała.

Naomi

- ja mogę się tym zająć, krzyknęła Ada. Tylko potrzebuję jakiegoś basiora który pomógłby mi przytaszczyć to wszystko tutaj. - rzekła ze spokojem Ada. Bardzo podobał się jej pomysł z Losowaniem. Miałaby już pomysł na prezent dla wielu osób z paczki.

Ines

-Albo wiecie co? Wszystkie się wszystkim zajmiemy, co wy na to? Ja wytropię zwierzynę, powiem wam też kiedy zakraść się do ludzkiego domu, jak byście chciały.- powiedziała z uśmiechem. -Niech mają niespodziankę! I niech każdy basior wie, że wadery też są silne o!- zawołała i zrobiła obrót.

Lea

- Dobrze, czyli trzeba urządzić losowanie, kto komu ma sprawić prezent. - rzekła Lea. - Ada się zajmie jedzeniem i ja też mogę jej pomóc. Tylko co do tego losowania... - Lea zamyśliła się. - Kto i jak je urządzi? Żeby wyszło sprawiedliwie?

Naomi

Ada zrobiła wielkie oczy.
-Same? A damy radę? - spytała niepewnie Ada. -Jesteśmy tylko we trzy. Możemy sobie nie poradzić. Ale... jeśli zorganizujemy się wystarczająco dobrze.. Może się udać.- pomyślała Ada. A następnie Spojrzała pytająco na Lee i Anabell.

Ines

-Jasne, że same, przecież jesteśmy we trzy, i musimy współpracować a co do losów.. Lea.. losy może oddamy tobie, ja niestety sprawiedliwa nie umiem być, i wtedy ja i Ada reszta byśmy się zajęły, co wy na to?- podała propozycje zakańczając pytanie, jak to ona miała.

Lea

- Dobra, mogę się zająć losowaniem... i przekazaniem wszystkim dobrej nowiny! - Lea zorientowała się jak zabrzmiały jej ostatnie słowa i wybuchły śmiechem. - Nie ma sprawy! Będę sprawiedliwa! - zawołała z uśmiechem. Szykowała się niezła zabawa!

Naomi

- Mi się podoba. Ja i An. jedzenie i picie, Ty Lea losy. - powtórzyła w skrócie Ada. Oczy jej znowu rozbłysły. Dawno nie było takiej większej imprezy.. więc Ada była tym bardziej podekscytowała. Spojrzała pytająco na Lee.

Ines

-No zgoda, to może już zaczniemy co? Bo nic innego do roboty nie ma, zresztą... to już wszystko co powinnyśmy uzgodnić, chyba, że coś mi umknęło. - powiedziała i usiadła patrząc na przyjaciółki, no i to by było raczej na tyle.