Jaskinia Sepiry

Sepira

- jasne-
mrukneła..xD

Sasori

spojrzal na nia i usmiechnal sie

Sepira

Uśmiechneła sie...

Sasori

westchnal i zamyslony z powazna mina, polozył łeb na łapy zamykajac oczy

Sepira

Połozyła sie obok niego....

Sasori

zasnał...

Sepira

Zasneła...

Sasori

Obudzil sie przeciagnał....hhmmmm... spojrzał na Sepire czułym wzrokiem

Sepira

Przewróciła sie na grzbiet..

Lenor

- Mamo ? Tato ? - pisnęła mała, futrzana kulka niepewnie rozglądając się dookoła. Lenor skuliła uszy po sobie. Dziwnie dla niej damej brzmiał dźwięk jej głosu. Rozejrzała się po jaskini... Znaczy się chciała się rozejrzeć, ale mrok skutecznie jej to utrudniał. Czuła się bezpiecznie, ciemność kojarzyła jej się z ochroną łona matki, cisza była niczym balsam... Jednak dlaczego trwa to tak długo ? Szczenię rozejrzało się niepewnie dookoła, lecz niczego nie zauważyło ;3

Sepira

Spojrzała na szczeniaka, przytuliła go.
- nie bój sie-

Sasori

obudzil sie i spojrzal na TO COS malego....
-co to ... yyy, eeee - zacial sie patrzac krzywo na malucha

Lenor

Odetchnął z ulgą i przylgnął do białego futra matki. Było dla niego niczym pochodnia w tej ciemności.
- Ale ja się nie boję - burknęło szczenię patrząc w górę i starając się odszukać oczyska wadery. W tej samej chwili z jego brzuszka dobyło się głośne pomrukiwanie xddd
Lenor odwróciła głowę w stronę ojca, zmrużyła oczy starając dostrzec się coś w zalegającej ciemności ><

Sasori

-e, co ty sie tak patrzysz! - spojrzał dziwnie na malucha, jakby nie mogl uwierzyc ze jest takie cos jak ojciec.... lecz po chwili przygladnal sie mmu...
-mam nadzieje ze nie jestes przeklety - szepnął do siebie smetnie z lekkim smutkiem

Lenor

Słuchał go z uwagą, patrząc w gorejące w mroku oczy ojca i nie mogąc zrozumieć jego niechęci. Lenor skuliła się, przylgnęła do matki słysząc podniesiony ton, nagane w głosie Sasoriego. Czy wszyscy ojcowie są tacy ?
Szczenię jednak już chwilę później postapiło krok do przodu.
- Co to jest 'przekleństwo' ?

Sasori

-yy , ty do mnie to... - mruknał... a raczej szepnął niechetmnie
-no mówisz? - dodał

Lenor

Posunęła się kolejny krok do przodu i przystanęła zbita z tropu. Nie rozumiała jego zachowania, tego co nim kierowało.
- A nie ty mówiłeś coś o przekleństwie ? - spytała się cichutko i podeszła ostrożnie jeszcze kilka kroków. Wyczuwała coś dziwnego, co otaczało ojca, jakaś niezwykła aura... smutek ? Samotność ? Lenor nie czuła jego złości, widziała bowiem tylko dobro.

Sasori

-to nie wazne... jestes za... no ...za mała... - mruknał troche sie zacinajac w rozmowie z ... córka? CO! Sam nie mógł w to uwierzyc , nie wiedzial jak ma sie zachowac , a raczej co powienien mówic, ale wzial sie w garsc, no tak by sie przynajmniej wydawało, spojrzał na malucha

Lenor

W głowie szczenięcia wirowały już inne myśli. Po raz pierwszy poczuła się niekochana i odepchnięta. Nie było to przyjemne uczucie. Spuściła na chwilę wzrok po czym podniosła go na ojca i wypięła dumnie pierś, wysunęła 'brodę' w geście, który świadczył ni mniej ni więcej niż to, że się nie podda.
- Nie jestem mała - powiedziała mała rezolutnie. Przeczuwała, że kryje się za tym jakaś ciekawa historia.
- Tatooo ! - jęknęła błagalnie. - Proszę !

Sasori

-eh, iwdze ze jednka nie dasz za wygrana... to... dobrze... - mruknał ale raxniej do małej, chyba sie przyzwyczajał, ale czy zaakceptuje ja? tego nikt nie wie
-widze , ze chcesz wiedziec , ale zbyt dorosła sprawa jak dla ciebie... - mruknął smetnie lecz niesety jak zawsze chłodnym tonem, patrzyl jednak na Lenor juz bardziej pewnie