Legowisko Flake

Ginger

Mała zapominając zupełnie o reszcie świata, delektowała się każdym kęsem. Jak dawno nie czuła smaku mięsa, w dodatku tak świeżego! Jedzenie szybko znikało, z powodu jej głodu, jednak nadal jadła i jadła i jadła. Bo nie na codzień można zjeść coś tak pysznego!
Dopiero gdy zobaczyła kościotrupa, powrócił do świata żywych. Zachłysnęła się, cudem odkaszlując kawałek mięsa. Przywitała się z nim skinięciem łebka, zachodząc w głowę, co to za stwór. Patrzyła na niego wybałuszając oczy. Nie mogła się nadziwić, że Flake dotyka go bez strachu.
- Ale ja z chęcią się gdzieś przejdę. I tak już zjadłam. - Uśmiechnęła się nieśmiało do Getsu, rumieniąc się lekko.

Flake

Popatrzyła na Gin i uśmiechnęła się do niej w ciepły sposób. Mała sprawiała wrażenie onieśmielonej widokiem Getsu, ale chyba się go nie bała, co uspokoiło wilczycę. Bo co by było, gdyby Ginger zlękła się kościotrupa? Flake musiałaby wyprosić przyjaciela z legowiska, przecież nie mogła dopuścić, by Gin się stresowała.
- To co? Gdzie idziemy? - zapytała. Zerknęła na Getsu, później znów na Gin. Miała dziś tak wspaniały humor!

Ginger

Ciepły uśmiech, który mała Gin zobaczyła na pyszczku przyjaciółki, sprawił, że poczuła się pewniej. Podniosła się nieco ociężale, bo przecież przed chwilą jadła, i to nie byle co, tylko królika upolowanego przez Flake! Jej mały kikut na zadku wykonywał znany ruch, latając z prawej strony, na lewą i z lewej, na prawą.
- Mi tam każde miejsce pasuje, więc możecie wybierać sami. - Uśmiechnęła się zachęcająco.

Getsu

Getsu spojrzał na szczeniaka, a potem na Flake. - Polana - powiedział jednak chciał by też miała głos Flake, więc zamilkł. Położył się, a przy tym jedna kostka mu zatrzeszczała. W tej postaci często to się zdarza.

Flake

- To chodźmy! - powiedziała, wciąż wesoło wpatrując się w Getsu. Jej długaśny ogon nieustannie wywijał w powietrzu dzikie pląsy, a wilczyca czuła, jak rozpiera ją energia. Ten częściowy powrót Getsu do wilczej postaci był jednym z niewielu pozytywnych akcentów w ostatnich czasach.

Ginger

Na krótkie, ale znaczące słowo kościotrupa zareagowała dość radośnie. Jej uśmiech poszerzył się, ukazując równe, bielutkie i, co najważniejsze większe od szczenięcych, zęby. Wiadomo - mała powoli stawała się starsza, chociaż nadal nie odczuwała działania czasu. W końcu nadal była mała, zabawna i radosna. Bo była szczeniakiem. Wciąż...
- Kto prowadzi? - Zapytała nagle, widząc, że nikt nawet nie ruszył w kierunku wyjścia. Patrzyła na nich, przekrzywiając śmiesznie łebek. Ktoś musiał być przewodnikiem, prawda?

Getsu

polana pełna kwiatów - powiedział wesoło patrząc na Flake. - To ja poprowadzę - rzekł i ruszył w stronę wyjścia. Naglę stanął i spojrzał na Flake. Uśmiechnął się bardzo szeroko w duszy, więc nie było tego widać. Po chwili ruszył ponownie. - Noto wio - powiedział i wyszedł pomału żeby oni poszli.

zt.

Ginger

Spojrzała pogodnie na Flake, mrużąc podejrzliwie oczka. Przyglądała jej się badawczo, lecz po chwili zrezygnowała z tego zabiegu i ruszyła za kościotrupem.
- Chodź, Flake~! Bez ciebie to nie będzie żadnej zabawy. - Na jej pyszczku zakwitł cwaniacki uśmieszek, po czym zniknęła tuż za Getsu, co chwilkę rzucając przyjaciółce tajemne spojrzenia.

Flake

Nie potrzebowała nawet słowa zachęty! Od razu wyruszyła za przyjaciółmi, nieustannie merdając puszystym ogonem. Perspektywa opuszczenia tego usznego legowiska razem z Gin i Getsu była nadzwyczaj kusząca!