Świetlista powłoka = Test Koku na Szpiega

KokuRai

Koku westchnęła głęboko, ponieważ wyczuła że Renna nie nabrała się. Może tortury? Mwahaha. Wadera zaśmiała się ściągając przebranie. Za Betą pojawiła się czarna plama, a po chwili wyłoniły się z niej czarne ręce, które złapały waderę.
- Przykro mi. Chciałam tego uniknąć - powiedziała śmiejąc się. W jej łapie pojawił się nóż, który przyłożyła do gardła samicy. To był test, więc jej nie zabije.
- A więc powiesz mi kto jest Alfą watahy wody? - zapytała z pełną powagą.

Renna

W jej oczach pojawił się wesoły błysk.
A więc tak się bawimy? Dobra. Renia nie ma zamairu ulegać.
Koku zapomniała niestety o związaniu, bądź całkowitym obezwładnieniu Reni. Wyślizgnęła łapę.
- Mogłeś obezwładnić mnie lepiej, Maksimusie - mówiąc to, próbowała wyrwać jej nóż z łapy.
Zaraz...Po co ma się męczyć? Jej zdolności mogą ją lekko odciążyć. Skupiła się.
Nóż. Drzewo, Kilka metrów.
Nóż. Drzew. Kilka metrów.
I już po chwili nóż sam wyślizgnął się z łapy Kokurai, odleciał, uderzając w oddalone o jakieś...7 metrów drzewo. Zerknęła do góry.
- ma się zdolności. A co do pierwszego - nie.

KokuRai

Koku zaśmiała się szaleńczo. I oto chodzi, jednak musiała panować nad swoich demonem. Łapy znów złapały Rennę, lecz tym razem o wiele mocniej. Demonica zrobiła coś nowego. Za waderą jedna z łap trzymała bardzo długi nóż.
- Zapytam się wiec jeszcze raz. kto jest Alfą watahy Wody? Jeśli odpowiesz źle, albo w ogóle nie odpowiesz, to polecisz do tyłu i nabijesz się na nóż - oznajmiła śmiejąc się. Tym razem ręce nie pozwolą jej się wyśliznąć, ani nic z tych rzeczy. Zapaliła papierosa i zaczęła spokojnie palić, czekając na odpowiedź Bety. Wydychany tym co chwila przybierał formę demona, którego Koku ma w sobie.

Renna

- Nabiję się na nóż? - spytała, zerkając do góry, wlepiając ślepia w Maksimusa.
- A wydawałeś się takim miłym redaktorkiem - powiedziała z usmiechem szaleńca.
Skup się. Nóż. Nóż. Nabijesz się na nóż.
Czyli nóż jest za Koku. No bo w końcu go nie widzi, hym?
Nie możesz popełniłć błędu. Nie możesz. Dasz radę.
Nóż.Nóż. Nóż. Jeszcze raz. Nóż. Nóż. Nóż.
Po chwili Koku mogła poczuć leciutkie uderzenie, a jej długi, ,,nowy" nóż wylądował w krzakach.
No cóż, I Renia na tym ucierpiała. I ona, i Koku mogły poczuć lekkie uderzenie rękojeścią noża w grzbiet.
- Mogę tak cały cas - powiedziała wesoło.
/ jakby coś, Renia ma moc telekinezy, stąd te ,, czary"/

KokuRai

Koku znów się zaśmiała szaleńczo.
- Ja też - powiedziała, a kolor jej oczu naglę zaczął się cały czas zmieniać na inny. Czyżby demon chciał dodać coś od siebie? Oblizała swe białe kły przybliżając swą głowę do jej. Dmuchnęła w nią dymem z papierosa, a następnie uśmiechnęła się.
- To jak? powiesz kto jest Alfą watahy Wody? - tym razem zapytał demon swym grubym i potężnym głosem. Zastrzygła uszyma i zerknęła na drzewo. Wiatr naglę stał się bardzo silny i to głównie wokół wadery. Ma mon telekinezy, tak? Bardzo ciekawe. Zamachała gwałtownie ogonem przenosząc wzrok na Rennę. jej oczy ani na chwilę nie przestawały zmieniać koloru.

Renna

Zerknęła na oczy wadery.
- Huh, fajna sztuczka - powiedziała wesoło. Wciagnęła głęboko papierosowy dym. - Wiesz, kiedyś paliłam. - machnęła ogonem, przeciągnęła nim po tylnych łapach demona.
- A tak właściwie, po co ci ta informacja? Powinnaś żądać informacji o planach watahy, o wieku Alfy Wody, o dzieciach Alfy Wody, albo coś. Jak możesz takiej prostej rzeczy nie wiedzieć - zaśmiała się.

KokuRai

- Po co mi ta informacja? Ktoś mnie zadał takie zadanie - powiedziała śmiejąc się. Zamachała gwałtownie ogonem i przybliżyła swoją głowę do jej. Może wysłać ją do piekła? Byłby świetny ubaw. Ach. Koku już stanęła przed bramą piekieł. Ale przecież nie zaszkodzi wybrać się tam jeszcze raz i to z gościem specjalnym. Jej oczy naglę ustatkowały się, jednak miały kolor czarny. Tak, były calutkie czarne.
- Powiesz? - zapytał demon, a ręce z palców rąk wysunęły się pazury, które pomału wbijały się w skórę wilczycy. Teraz no może tylko ją drasnęły.

Renna

Przez moment milczała.
Nagle wybuchła płaczem.
- Dobrze, hłe, hłe, buuuU! Nie róób mi krzywdyyy! Hłe, błe, hłe....chlip - teatralnie zawołała.
Już po chwili stała obok Kokurai.
- Dobra, spoko, wiesz, nie mówiłam, bo wiedziałam że mi nic nie zrobisz. Ale wiesz...po tym, jak by ,,ten ktoś" kogo byś spytała, powiedziałby, po torturach, rzecz jasna, musiałabyś go zabić. Nie możemy mieć żadnych kabli. - mruknęła, odrzucając grzywkę z łba.
- Tak więc... Uważam, iż jesteś gotowa. Dbaj o naszych młodych adeptów, Szpieg Watahy Nocy - powiedziała, mrużąc oczy.
Odeszła.

z/t

KokuRai

Demon uśmiechnął się, jednak nie tak szybko odda te ciało we władanie Koku. Ach! Jak zwykle. W duszy wadera bardzo się cieszyła.
- Dziękuję - wydusiła przez demona, a on zmarszczył brwi. Podszedł do cienia i rozpłynął się w nim zostawiając w spokoju te miejsce. Poniszczy sobie inne.

zt.