Test Wilczura na tropiciela

Wilczur

- A niech to... Coś tak myślałem, że dzik...- Powiedziałem, wiedząc, że jak będzie więcej takich porażek, to mi się nie uda. Coś tak czuję, że tak się stanie. Jednak wolę nie dawać za wygraną. Dzik... Nigdy nie lubiłem dzików. Spojrzałem w ziemię.

Atrita

- A ten zwierz? - zadała kolejną "zagadkę", wskazując drugą stronę polany.

Krzak wychylony był w dwie strony, tworząc swoistą literę "v". Tuż pod nim znajdował się niewyraźny, podłużny i ostro zakończony odcisk. Dodatkowo na korze pobliskiego drzewa widać było nad krzakiem płytką szramę.

Wilczur

Przyjrzałem się dokładnie śladom. Wszystko mi wskazywało na jedno zwierzę, ale nie wiem czy to będzie dobry traf.
- Sądząc po ostro zakończonych odciskach i szramie na drzewie, najpewniej od rogów... To łoś.- Stwierdziłem po chwili. Ale krzak był dla mnie jeszcze tajemnicą.

Atrita

Westchnęła, wpatrując się w wilka nieodgadnionym spojrzeniem.
- Tym razem zgadłeś - przyznała mu, lecz na kufie jej brakowało uśmiechu. Cóż miała uczynić z tym basiorem? Zastanowiła się nad tą kwestią, aż wreszcie chrząknęła, po czym rzekła: - W tej chwili nie mogę przyznać Ci tej rangi, Cienisty - powiedziała poważnie, powoli i z powagą. - Zbyt wiele było błędnych odpowiedzi, przykro mi. Niemniej chętnie zobaczę Cię ponownie przy następnym teście, na którym, mam nadzieję, pokażesz mi to, czego dziś Ci zabrakło - wyjaśniła mu, rozkładając lekko swe pierzaste, barwne skrzydła.

Wilczur

- Rozumiem Atrito. Następnym razem lepiej się postaram.- Powiedziałem z lekkim smutkiem w głosie. Nie uradowały mnie jej słowa, ale w końcu miała rację. Dużo pytań oblałem... Jednak trzeba było się bardziej uczyć.

Atrita

Skinęła, przyozdabiając kufę lekkim uśmiechem.
- Następnym razem gdy się spotkamy oczekuję, że będę mogła przyznać Ci z czystym sumieniem rangę Tropiciela - powiedziała, po czym odwróciła się i ruszyła w swoją stronę.
Każdemu należy się druga szansa, a basior wiedział teraz, co ma poprawić, nad czym popracować. Rita miała nadzieję, iż weźmie sobie to do serca i następnym razem zda z łatwością.

z.t.