Złote, złote, złote pia~ski! [Test Kajki na M. Przewodniego]

Kaji Meyit

Jest to to samo miejsce, w którym to odbył się jej pierwszy test - na Maga. Miejsce, w którym rozpoczęła swą mistyczną wędrówkę pośród zaklęć oraz magicznych wywarów. Miejsce składające się niemal wyłącznie ze złocistych, długich wydm i jedynym odstępstwem był mały, wyrzucający z siebie czarne kłęby dymu krater. I nic więcej: żadnych roślin, żadnych kamieni, żadnego życia.

Kajeczulkusieniuczkuśkusieniuczka przybyła w to miejsce swym skocznym krokiem, podśpiewując pod nosem ulubioną pioseneczkę pogrzebową. Zatrzymała się naprzeciwko małego krateru i zmrużyła nieco swe szmaragdowe, iskrzące się ślepia. Pamiętała te tereny - w końcu to tutaj szanowny i pamiętany Alfa Phobs przeprowadził jej test na Maga. Westchnęła cicho ciekawa, kto też będzie tym razem jej Egzaminatorem. Najprawdopodobniej drogi Sammy, lecz wszystko się może zdarzyć, ne?
Zachichotała cicho pod nosem.

Samuerian

Najwyraźniej życie tego dnia oszczędziło Kaji niespodzianek, bowiem zgodnie z przewidywaniami na polanie objawił się oto Samuel, który przytruchtał zaraz do Magiczki i usiadł na przeciw niej, mierząc ją wzrokiem spokojnych oczu, w których to objawiała się iskierka radości. Czyżby Magowie mieli w końcu zyskać Maga Przewodniego?
- Witaj. - powiedział. - Dlaczego chciałabyś zostać Magiem Przewodnim? - spytał.

Kaji Meyit

Zaśmiała się na widok starego przyjaciela i towarzysza w profesji, obrzucając go wesołym, radosnym spojrzeniem szmaragdowych oczu. Zastrzygła śmiesznie dziurawymi uszyma, po czym mlasnęła głośno, niezbyt przejmując się dobrymi manierami. Była w towarzystwie kogoś, kogo zna, toteż nie będzie się w żaden sposób hamować. Poza tym... czy ona kiedykolwiek się powstrzymywała?
No własnie...
- Dziń dybry, Sammy-kun! - wykrzyknęła na powitanie, chichocząc pod nosem niczym opętana. Nah, nah! I od razu przechodząc do sedna sprawy. No cóż... - Powiedziałabym tylko, że aby podbudować moje ego oraz nasycić się samozachwytem z powodu posiadania rangi stanowiskowej w naszej cudownej Watasze, jednak wiem, że to by nie wystarczyło. - Zachichotała ponownie, mrużąc nieco oczyska. - Pragnę wspomóc nasze niezwykłe, gorące stado tak swoją magią, jak i samą swą osobą. Chcę pomagać utalentowanym w naszej profesji młodziakom, którzy mają smykałkę do zaklęć i pragną podążać tą energetyczną, mistyczną ścieżką. Chcę wyszukiwać, szczególnie w szeregach Ognia, adeptów magicznych i prowadzić ich tą krętą, ale jakże wspaniałą ścieżką. Chcę pomagać innym, poprowadzić innych Magów ku chwale i nadzorować ich działania, ażeby nie uczyli ani sobie, ani innym krzywdy, a miast tego pięli się po magicznej drabinie coraz wyżej i wyżej. Robię to dla siebie oraz innych, gdyż chcę zyskać bogatszą wiedzę, lepszą kontrolę nad dzierżoną energią, a także dbać i pomagać rozwijać się pozostałym Magom. Przede wszystkim jednak czynię do dla chwały naszej Watahy i wszystkich jej wilków.

Samuerian

Samuel skinął tylko głową, przyjmując odpowiedź wilczycy.
- A jakie twoim zdaniem cechy winien posiadać Mag Przewodni? - zadał od razu kolejne pytanie, ogonem zamiatając ziemię. No, zobaczymy cóż w tej dziedzinie ma do powiedzenia Kajinuleczka.

Kaji Meyit

Przechyliła śmiesznie łeb, przez co jej granatowa grzywa przysłoniła na chwilę szmaragdowe ślepia. Wreszcie jednak Kajka odsunęła namolne kosmyki z cichym chichotem i spojrzała raźnie na szanownego Alfę Samuela - bez sarkazmu! Naprawdę!
- Mag Przewodni w większości powinien posiadać takie same cechy, jak Dowódca, ponieważ posiadają podobne, niemalże identyczne zadania. Winien więc odznaczać się zdecydowaniem, pewnością siebie, zaradnością, silnym charakterem, zamiłowaniem do swego fachu, cierpliwością wobec swych adeptów, inteligencją, 'silną łapą', opanowaniem, sumiennością, otwartym umysłem, spostrzegawczością, bystrością... - wymieniała szybko niczym karabin maszynowy i nakręcona niby katarynka.
Nie wliczyła tutaj znajomości magii i tym podobnych rzeczy, ponieważ były to bardziej umiejętności niźli cechy. Miała nadzieję, że nie wymieniła za mało. Hn...

Samuerian

- A które z tych cech, oczywiście twoim zdaniem ty posiadasz? - zapytał Samuel. Skoro zdecydowała się na ten test, to znaczy, że miała przynajmniej część wymienionych epitetów i z przyjemnością podzieli się tą informacją z Samuelem. A tymczasem niechaj Alfa rozmyśla nad kolejnymi pytaniami jakie na tym egzaminie zada potencjalnej kandydatce na Przewodzącego.

Kaji Meyit

Zarechotała pod nosem, zastanawiając się tym razem dłużej nad odpowiedzią. Musiała przez chwilkę przeanalizować własną personę i wyselekcjonować cechy, które dzierżyła w tym jakże niebieskim jestestwie.
- Będąc Magiem z pewnością wyrobiłam w sobie czy wyszlifowałam dokładniej niektóre z tych cech. Sądzę, iż jestem otwarta, inteligentna - zachichotała - bystra, pewna siebie, spostrzegawcza i posiadam zamiłowanie do swego fachu. Żaden Uczniak nie narzekał na moją cierpliwość wobec nich, więc sądzę, że i to w sobie mam. Tak samo silny charakter... Chociaż jest chyba bardziej szalony, niźli silny. - Kolejny chichot. - Gorzej chyba z opanowaniem, silną łapą i sumiennością, chociaż to trzecie może wykształciło się we mnie podczas prowadzenia Śmiertki. Trudno ocenić.
Zamilkła na chwilkę, mrużąc szmaragdowe oczka.
- Nie jestem idealna i posiadam, jak każdy, wady. Często daję porwać się swej radości i zaangażowaniu, denerwuję inne osoby i jestem namolna. Niemniej uważam, że posiadam cechy odpowiednie na stanowisko Maga Przewodniego i dam sobie na tym stanowisku radę.

Samuerian

- W porządku - Samuel skinął głową. - A jakie masz umiejętności, które pozytywnie mogłyby wpłynąć na twoją osobę jako Przewodzącego? - zadał kolejne pytanie, w głowie analizując odpowiedzi wadery i zastanawiając się nad następnymi zadaniami, jakie będzie zmuszony zadać na tym teście. Niemniej cieszył się, że magowie mogą w końcu zyskać przywódcę.

Kaji Meyit

Umiejętności, umiejętności, umiejętności...
Roztrząsała sobie Kajeczka w myślach, zastanawiając się dogłębnie nad tą kwestią. Tak, jakie posiadała umiejętności przydatne na tym stanowisku? Ale, ale... nie przedłużajmy tego w nieskończoność!
- Potrafię zarządzać, prowadzić innych oraz uczyć, a to są moim zdaniem jedne z nadrzędnych rzeczy na tym stanowisku. W końcu mam wskazywać wilkom drogę oraz kształcić ich w magicznej profesji. Na potwierdzenie tych słów mogę rzec, iż dwójka moich uczniaków została Magami. Co prawda Eskarina straciła tę pozycję ze względu na prywatne sprawy, ale zdała. - Zmarszczyła lekko nos, nie rezygnując z szerokiego uśmiechu. - Inne moje umiejętności związane są przede wszystkim z magią, którą się posługuję: splatanie zaklęć, warzenie eliksirów, kreślenie run... Potrafię motywować wilki do działania i popychać ich w odpowiednich kierunkach, a także rozpoznawać, czy ktoś posiada w sobie talent. - Cóż, tak było w przypadku Gzyta. Uh huh!
Zamilkła, zastanawiając się, czy rzekła już wszystko. Chyba tak... No nic! Idziemy dalej, ha!

Samuerian

/Blue arrives! o.o/

- Czy chciałabyś wprowadzić coś, zmienić w świecie Magów, jeżeli dostaniesz posadę Przewodzącego? - Samuel zadał kolejne, jedne z ostatnich już pytań. No, jego zdaniem ze wszystkich aktywnych Magów w krainie, Kajinka nadawała się na tę posadę lepiej niż ktokolwiek inny, jednak należało przebrnąć przez cały test, jak zwykle zresztą.

Kaji Meyit

/Postanowiłam jakoś bardziej uwydatnić wypowiedzi x)/

Hn, hn... Czy chciała coś zmieniać? Czy chciała wprowadzać jakieś nowe rzeczy i przeistaczać stare?
- Jedyne, co chciałabym zrobić to sprawić, aby nasz magiczny świat stał się bardziej przystępny oraz przyjemny dla potencjalnych Adeptów. Generalnie nie zmieniałabym nic poważnego, ponieważ moim zdaniem wszystko jest już świetnie ułożone oraz dobrze rozplanowane. Pomagałabym jedynie nowym przechodzić przez pierwsze fazy oraz pokazywać im, jak wygląda życie oraz działalność Magów.
No co? Wszystko już jest. Teraz tylko popchnąć opornych albo nieśmiałych osobników, którzy posiadają talent magiczny i wuala!

Samuerian

Samuel skinął głową.
- Zarówno po twoich wypowiedziach, czy tym że znam cię dość długo mogę stwierdzić, że nadajesz się na to stanowisko. Brawo, Kaji Meyit - Magu Przewodzący! - powiedział jakże uroczyście, uśmiechając się do magiczki szeroko. Ale będzie zabawa!

Kaji Meyit

Mrugnęła raz. Mrugnęła raz drugi.
A potem rzuciła się z bojowym i radosnym okrzykiem na Sammy'ego i uściskała go mocno, śmiejąc mu się prosto do ucha. Była szczęśliwa i przepełniona euforią, którą bardzo, bardzo chciała podzielić się z innymi. Zachichotała wesoło, odsuwając się od szanownego Alfy i uśmiechnęła się do niego bardzo, bardzo szeroko. Skłoniła mu się głęboko i wyprostowała, spoglądając na niego lśniącymi, szmaragdowymi ślepiami.
- Arigatou! Będę służyć wiernie Watasze i postaram się, szczególnie pod względem magicznym, wynieść ją na szczyt - zadeklarowała ochoczo, strzygąc przy tym dziurawymi uszyma.

Samuerian

- W to nie wątpię - powiedział Samuel, z uśmiechem otrząsnąwszy się z szoku, jakiego doznał pod wpływem ataki Kajinki. Wstał, otrzepał futerko z ziemi i spojrzał na waderę. - No, to ciesz się nowym stanowiskiem, i te rzeczy. Ja na razie idę - powiedział, pomachał waderze i lekkim krokiem oddalił się z miejsca całego zdarzenia.

zt.

Kaji Meyit

Zachichotała pod nosem, całkowicie przepełniona szczęściem i radością. Pomachała jeszcze na pożegnanie szanownemu Alfie, po czym podskoczyła, okręciła się dokoła własnej osi i ruszyła z galopu przed siebie. Była tak zaaferowana własną wesołością, że praktycznie nie patrzyła, gdzie lezie.
Szczęście, wilki drogie! I radość! I życie też!
Tup, tup, tup... I Kajeczulkusiuńkusiunieczki w tym wspaniałym, niezwykłym i gorącym miejscu nie było.

z.t.