Test Salome na szpiega ^^

Salome

Ciemna polana. Rozciąga się na kilkadziesiąt metrów. Pokryta jest małymi kępkami żółtej trawy i piaskiem. Dookoła ustawione są wielkie głazy. Wspaniałe punkty do obserwacji. Albo nawet do ataku.
Dokoła polany rozciąga się także mały lasek. Pełny sosen i świerków. Samych drzew iglastych. Przez sam środek polany przepływa mały strumyczek. Ma głębokość jednego metra.
Nie jest to jakaś wspaniała polana. Tylko zwykłe, martwe miejsce do testu.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- Salome weszła w to miejsce z gracją. Obejrzała się za siebie. Podbiegła na wschodnią część polany. Za punkt obserwacji znalazła sobie jeden duży głaz. Ale nie weszła na niego. To by było za łatwe. Chciała zrobić inaczej. Usiadła pod nim. W cieniu. Nikt nie mógłby jej zobaczyć. Ale ona widziała wszystko bardzo widocznie. Czekała na testera. Pewnie sobie trochę poczeka.

Noisette

Woda! Czemu, do jasnej ciasnej to znów musi być woda! Wszędzie jej pełno, no i jest taka mokra i... Wodowata, no! Noisia ochlapała się i z gracją stanęła przy kamieniu. A więc test na szpiega tak? Stereotyp. I wilki myślą sobie, że jak wyjdą zza drzewa albo zza kamienia to mają od razu plusa. Jak dla niej, było to tylko marnowanie czasu. Siedziała sobie cicho i spokojnie czekając na niejaką Salome. Skoro ma ochotę na test, to będzie musiała w końcu wyjść, nie? Inaczej po prostu będzie on trwał dłużej.

Salome

Samica wodziła wzrokiem za niejaką egzaminatorką. Gdy ujrzała, że ta wadera siedzi i ewidentnie czeka na nią, to postanowiła wyjść. Z gracją podeszła od tyłu do egzaminatorki i powiedziała:
- Jestem. -
Krótko i na temat. Nie będzie wpychała swoim trzech groszy. Poczeka na pytania egzaminatorki.

Noisette

Noisette nawet nie odwróciła wzroku. Świetnie. Nie kazała jej dłużej czekać.
- Jestem Noisette, będę twoją egzaminatorką. - rzuciła w miarę swoich możliwości przyjaźnie.
Jeśli owa samica nie była do niej dobrze nastawiona, to najwyraźniej sama sobie grabiła. Nie ma co, w końcu to był test.
- Nie przeciągając: Jakie cechy powinien mieć dobry szpieg? Jakie ty posiadasz? - zapytała.
Miała cichą nadzieję, że przynajmniej nie zacznie z udawaną skromnością. To było zdecydowanie przereklamowane.

Salome

To by nie było w stylu Salome. Być skromną? Też coś! Podeszła na przeciwko egzaminatorki i szczerze odpowiedziała:
- Dobry szpieg powinien być bardzo czujny. Powinien umieć rozróżnić każdy najmniejszy szelest. Musiałby by być bardzo cichy. Gdy na przykład szpieguje kogoś, kto idzie przez las, to musiałby umieć omijać łamliwe patyki i szeleszczące liście. Powinien także być bardzo szybki. Żeby w każdej chwili móc się gdzieś schować. Musiałby także być pomysłowy. I umieć rozpracować w głowie plan działania. Gdzie się najlepiej schować i jaki jest cel. Musiałby także trzymać odpowiednią odległość od "ofiary".
Mam dużo z tych cech. Prawie wszystkie. Jestem bardzo szybka, pomysłowa, gdyby ktoś mnie złapał nie dałabym z siebie nic wydusić. Byłabym nieustępliwa. Jestem także sprytna i zręczna. Jestem także bardzo wytrzymała -
Po tej wypowiedzi usiadła i otuliła się swoim ogonem.

Noisette

Noisette wywróciła oczyma. Jakże niespójna wypowiedź. Czyli od razu minus. Szpieg musi przecież umieć krótko i zwięźle zrelacjonować fakty.
- Okej. Wymień mi co najmniej cztery czułe punkty w ciele wilka, po dwa u smoka i gryfa. Czułe. Nie takie, za pomocą których można łatwo i szybko zabić. - rzuciła cicho.
Zaraz się przekonamy, czy Salome o zawodzie szpiega wie cokolwiek.

Salome

Samica odetchnęła cicho i powiedziała:
- Cztery czułe miejsca u wilka. To na pewno krocze, gardło, kark i oczy. Można wilka przydusić. Ale nie śmiertelnie. Można także sypnąć mu w oczy piaskiem. Wtedy straci orientację. U smoka może być podobnie. Jego czułe miejsca to ścięgna skrzydeł i gardło. A u gryfa... Mięśnie i podbrzusze. -
Gdy była młodsza walczyła z innymi wilkami. Czasami kończyło się to kilkoma ranami. Czasami poważnymi. Ale nigdy nie walczyła ze smokiem lub gryfem.

Noisette

Powiedzmy, że odpowiedź średnia. Nie powalająca, ale można się było spodziewać gorszej.
- Krocze i gardło mogę zaliczyć. Oczy nie są zbyt dobre, niemniej jednak też mogą być. Kark? Pamiętaj, że nie chcesz nikogo zabić, a kark jest słabo unerwiony więc nie zadasz mu praktycznie żadnego bólu. Chodziło mi tu bardziej o zagięcia kończyn i brzuch. Co do smoków... Gdybyś celowała w ścięgna skrzydeł już dawno byś nie żyła. Chroni je strasznie gryba skura, dodatkowo ogromnym niebezpieczeństwem jest siła skrzydeł. Gardło również jest raczej zasłonięte. Chodziło tu o podbrzusze, na którym są cieńsze łuski i skórę na głowie w okolicach uszu. Jeśli chodzi o gryfy, to tak skrzydła, mięśnie niekoniecznie, jedynie te przy kolanach. Postaraj się na przyszłość zapamiętać. A teraz: dlaczego sądzisz, że akurat ty masz zostać szpeigiem? - rzuciła.

Salome

Uśmiechnęła się delikatnie i odpowiedziała:
- Myślę, że potrafiłabym poddać takiemu zadaniu. Nie jestem osobą ze słomianym zapałem. Jeśli do czegoś dążę to najczęściej osiągam ten cel. Szybciej czy później.
Chciałabym szpiegować dla naszej kochanej Alfy. Być na każde jej wezwanie. Chce pomóc naszej watasze. Wiem, że w watasze Wody nie ma za dużo szpiegów. Chce się podjąć tego trudnego zadania. Czuję się na siłach. Będę walczyła o to by być szpiegiem. -
Spojrzała w oczy egzaminatorce i mrugnęła.

Noisette

Noisette wlepiła w Salome oczy ze zdziwieniem.
- Chcesz być Szpiegiem, a nawet nie znasz sytuacji w swojej watasze? - zapytała.
Samica pokręciła przecząco głową, to żeś sobie nagrabiła. W Wodzie nie było Alfy, tyle wiedziała nawet ona, a tym bardziej Salome powinna to wiedzieć.
- Określ obowiązki Szpiega. -rzuciła cicho.

Salome

/ Powinnam pisać uważniej posty. A oczywiście chodziło mi o Betę! Szkoda, że nie mogę tego zmienić. /
Samica parsknęła. Jak ona mogła się pomylić? Jedno słowo i już można upaść bardzo nisko w oczach egzaminatorki. Dlaczego?!
Gdy usłyszała kolejne pytanie to delikatnie przymrużyła oczy i spokojnie odpowiedziała:
- Oczywiście musi być na każde wezwanie Bety. W poprzedniej odpowiedzi powiedziałam "Alfy", ale chodziło mi oczywiście o Betę watahy Wody. Słuchać jej rozkazów i zakazów. Wykonywać każde jej polecenie.
Szpiegować wilki oznaczone przez Dowódcę Szpiegów lub samą Betę. Musi przykładać całe swoje serce do wyznaczonego zadania. -
Otuliła się ciaśniej ogonem i jej kącik ust uniósł się do góry. Niewidocznie.

Noisette

No, dobra. Ale to wie każdy. Noisette wykrzywiła się bo Salome najwyraźniej jej nie zrozumiała.
- I sądzisz, że tego na tyle? Na pewno nie potrafisz wymienić czegoś więcej? - uniosła brwi w zdumieniu.
Ojojoj, samica sobie grabi. Chyba będzie musiała się bardziej postarać.

Salome

Samica pokręciła przecząco głową. I odpowiedziała:
- Jego profesją jest także skradanie się w cieniu, przemykanie niezauważonym przez inne wilki. Musi umieć torturować i wydusić z innych ważne dla Bety informację. Gdy dostanie informację to najlepiej zabić wilka.
Donosić do watahy wszystko co jest jej potrzebne. Ważne wiadomości i teksty. Mogą to być nawet kilku wyrazowe zdania, ale Szpieg musi wydusić z kogoś te informacje. Może też być Posłańcem, ale tylko na rozkaz Alfy bądź Bety. -
Wszystko to samica wiedziała.

Noisette

- Po pierwsze: no dobra, ale co ze szkoleniem młodszych szpiegów, z szacowaniem liczebności watahy? Dobry szpieg powinien cały czas zbierać informacje, niekoniecznie od wrogich wilków. Po drugie: Na prawdę? Sądzisz, że wypada delikwenta tak od razu zabić? - uniosła brwi w zdumieniu. - A czyżbyś zapomniała sobie jakie można za to ponieść konsekwencje? Jeśli to byłby ktoś ważny, mogłabyś swoją głupotą wywołać wojnę. - dodała ciszej.
Czy ta wilczyca nie miała bladego pojęcia o tym z czym wiązała się ta ranga? Czy może po prostu była aż tak głupia?
- Podaj mi stan Twojej watahy. Władze i inne wyższe rangi. I jeśli możesz postaraj się coś powiedzieć o reszcie watah. - rzuciła.

Salome

Samica rozumiała. Dobrze. Nie była rozluźniona. Tylko to.
- No... Wataha Wody (czyli moja) ma sojusz z Watahą Wiatru. Moja Wataha jest bardzo radosna. Wilki w niej są pomysłowe i wesołe. Bardzo lubią wodę. Są bardzo rodzinni. Bardzo chętnie zabierają się do polowania. Nie lubią za dużo walczyć, ale gdy dochodzi do bronienia Watahy to gotowe są za nią oddać życie.
Mamy trzech bogów: Vearn Bóg Mórz, Klio Bogini Spokojnej Wody i Tytia Bogini Młodych Wilczków.
Naszym powitanie dla starszych wilków jest słowo: "Asake", a dla młodszych: "Arive". W naszej watasze jest specjalność. Nazywamy ją "Głębia". - Tymi słowami zakończyła wypowiedź o swojej watasze. Powie coś jeszcze o watasze Ognia, Nocy i Wiatru.
- Wataha Nocy ma sojusz z Watahą Ognia. Kiedyś prowadziły wojnę, ale skończyła się sojuszem obu watah. W większości wilków w tej watasze kocha walczyć. Uwielbia czuć smak krwi przeciwnika. Ich ulubioną porą dnia, jest oczywiście Noc. Ich powitanie to: "Ayano". Mają trzech bogów: A'lel, Maessa, K'raf.
Wataha Ognia. Kochają ogień. W każdej możliwej postaci. Czy to ognisko, słońce, gorący piasek. Cokolwiek! Są bardzo skore do walki. Uwielbiają to. Jeśli giną to z honorem. W walce.
Wataha Wiatru jest to bardzo spokojna "rodzina". Ma bardzo dobrych i szybki posłańców. W tej sforze nikogo się nie zabija. Ich legowiska są w bardzo wysokich górach, bo kochają czuć wiatr w sierści. Ma sześciu bogów. - Wyrecytowała.
Kiedyś się o tym bardzo dużo uczyła.

Noisette

Boże drogi, samica najprostszego polecenia nie rozumiała! Noisia pomimo swej anielskiej cierpliwości, zaczynała się denerwować.
- STAN watahy. STAN do jasnej ciasnej, a nie szczegółowy opis. Jakie wilki posiadają ważne rangi i tak dalej. - wydusiła.
Czy Salome trzeba wszystko tłumaczyć? Nois da jej jeszcze szansę, ale jakoś nie widziała samicy w roli szpiega.

Salome

Samica bardziej wolała praktykę. Na przykład był wilk i trzeba było z niego wyciągnąć jakieś informację. W tym była dobra.
- Naszą Betą jest Carly. Alfy już nie mamy. Betą watahy Nocy jest Caro. Ma także stanowisko Szpiega. Nie ma Alfy w żadnej watasze. Są tylko Bety. Betą w watasze Wiatru jest Crystal. Także posiada stanowisko Łowcy. Brak Bety w watasze Ognia. Dawną Alfą w tej watasze był Samuel. - Tyle wiedziała. Prawda. Powinna być lepiej przygotowana.

Noisette

- Hym. Tego pytania jako jedynego nie zawaliłaś, ale nie powaliłaś mnie na łopatki. W mojej Watasze jest także Assire, a Betą ognia jest Scarlett. - rzekła.
Zdaniem Noisette nie było sensu dalej kontynuować testu, ale... Trzeba się zastanowić. O tak. Zaprzepaściła swoją szansę, cały czas odpowiadała źle. Nie mogła już zaliczyć testu, więc po co go ciągnąć?
- Przykro mi ale muszę Cię oblać. O pracy szpiega wiesz niewiele, także o jego usposobieniu. Nie orientujesz się w swojej watasze, a twoje wypowiedzi są niespójne. Poza tym popełniasz zbyt wiele błędów i swoją nieuwagą mogłabyś doprowadzić nawet do wojny. Wiesz niewiele, a sama siła i część umiejętności nie wystarczy. Moim skromnym zdaniem nie nadajesz się zbytnio na tą pozycję, spróbowałabym czego innego. Jeśli jednak będziesz uparta to radzę Ci dowiedzieć się o tej profesji nieco więcej, może znaleźć mentora. Jak już powiedziałam, średnio nadajesz się na to stanowisko. Jeśli nie zmienisz zdania to widzimy się za dwa miesiące. - rzuciła cicho i odeszła.

Z.t

Salome

Samica przyjęła porażkę z godnością. Pokiwała ponuro głową i odpowiedziała:
- Dziękuje za szanse. Na przyszłość bardziej się postaram. Obiecuję. -
Wstała, ukłoniła się bardzo nisko i zamknęła oczy. Trzeba wziąć to na klatę. Odeszła kilka kroków. Otworzyła oczy i cieniem skał opuściła teren testu.
z.t