Jaskinia pod wodospadem Vitani i Donbarloga

Laun

- Słodkie są. - powiedział, patrząc na maluchy.
- Jak je nazwiesz? - zwrócił się do Vitani.

Vitani

Dwie suczki to będą Echinacea i Dorrana a wilczurki to Rast i Luan.

Laun

- Fajne imiona... - powiedział mrużąc oczy - Jedno chyba skądś znam... :P

Vitani

No pewnie że znasz. Chcesz być chrzestnym któregoś szczeniaczka ?

Laun

- No dla Ciebie się mogę poświęcić... - powiedział z wahaniem w głosie - Tylko mnie nigdy za księdza nie dawaj, pliss! :P

Vitani

Już nim byłeś. A poza tym, nie będziemy robili mszy. To którego wybierasz ?

Laun

- Hmm, może na przekór... - powiedział z ulgą - Luana xD

Vitani

Dobra. No to... - nie zdążyłam powiedzieć, bo Luan właśnie się obudził i zaczął piszczeć. Odruchowo położyłam się obok niego i zaczął ssać mleko.

Laun

- Czyżby tak reagował na swoje imię? - zachichotał, patrząc na Vitani.

Vitani

Być może - po chwili obudziła się reszta maluchów i wszystkie zaczęły ssać.

Laun

- Dobrze że nie jestem matką... - powiedział, po chwili zorientował się że to dziwnie zabrzmiało.

Vitani

Matką to ty nigdy nie będziesz - zaśmiałam się pod nosem.

Laun

- Straszne to - powiedział, patrząc na młode - Takie małe potworki :P

Vitani

A wiesz ile to bulu przy rodzeniu ? - spojrzałam z uśmiechem na wilka. Małe wciąż ssały mleko. Po chwili wyszły z kosza i zaczęły się bawić. Echinacea z Dorraną bawiły się w ganianego, potem w łapki, wciąż razem, a Rast zaczął gryźć kawałek drewna i nie mógł skończyć. Tylko Luan wciąż ssał.

Laun

- Oż jaki leń. - stwierdził krótko patrząc na Luana.

Vitani

Po chwili mały się odsunął, cicho beknął i podszedł do Rasta, żeby się z nim pobawić, ale ten był zbyt zajęty gryzieniem kawałka drewna. Poszedł do suczek, ale one wolały się bawić tylko ze sobą. Wzął dość duży liść i zaczął go drzeć na kawałki. Potem następny i następny...

//Ja lece//

Laun

- Mały niszczyciel...
//Pa//

Donbarlog

przyszdłem po dłuższej nieobecności-hejka luan-podszedłem do echinacei bo zaczęła płakać-co u ciebie?

Vitani

A ja myślę że on po prostu się nudzi. - wzięłam Luana na grzbiet, i zaczęłam truchtać. Małemu bardzo się to spodobało i zaczął się śmiać.

Donbarlog

za chwilę rast podszedł do mnie i pokazywał jakieś dziwne migi.podniosłem go i powiedziałem-wciąż głodny?-mały pokiwał główką i pokazywał to co wsześniej-vitani on dalej jest głodny!