Sala Wojowników

Sahama

Słuchała uważnie każde słowo Eleny - aha, dobrze i dziękuję - podziękowała, czekając na kolejne pytanie, na które mała z wielką chęcią odpowie. No, młoda wilczyca miała niezwykle dużą widzę, jeżeli chodzi o takiego typu tematy. Niemniej jednak nie miała nic przeciwko temu, z kolei cieszyła się iż słynie nawet tak wysokim poziomem wiadomości, jak na jej wiek. Dlaczego? Ponieważ interesuje się ową rangą i poduczyła się trochę, jeśli chodzi o Walkę.

Hiretsuna Shinigami

Basior leżał obok Eleny i słuchał uważnie. Nie przyszedł tu po to aby słuchać jednakże nudziło mu się. Spojrzał na ową Leavi. Uśmiechnął się doń delikatnie aczkolwiek na krótko. W nastepnej chwili z leżenia, usiadł i przybliżył pysk do ucha Eleny. Wyszeptał to tak aby tylko ona słyszała.
- Hmm... Może przydam się w praktykach? Oczywiście jeśli będziesz je organizować. - powiedział z delikatnym uśmieszkiem na pysku. Wtem przyszło mu coś jeszcze do łba.
- No i na mnie można pokazywać nawet te niebezpieczne i potrzebuujące krwi pokazy. Zniose wszystko jako iż regeneracja mych ran jest szybka. - dodał i ponownie się położył.

Leavi

Leavi się po prostu... wyłączyła. Czym było to spowodowane? U samej wilczycy... nie wiadomo. U użytkowniczki? A to już inna sprawa, jednak trzeba nadgonić! Potrząsnęła głową i zamrugała parę razy... Pytania? Ach tak! Pytania! Mają zadawać pytania! W sumie... miała jedno.
- Emm... a miałaś może już jakieś "misje" czy zadania od Dowódcy, ewentualnie Alfy od kiedy zajęłaś profesję Wojowniczki? - Czemu o to pytała? Otóż.. wiedziała, że lekarze jako lekarze, w Krainie mają ciągle coś do roboty. Oni nie potrzebują specjalnych zdarzeń, do nikogo ich nie wysyłają. Do nich wilki same przychodzą, a że rzeczy dzieją się różne, więc często dzieje się tak, że mają pełne łapy roboty. Jednakże... jak z resztą wilków posiadających rangi? Wojownikami, Tropicielami i tak dalej...? Rzadko słyszało się o jakichś misjach. Dopiero teraz obiło jej się o uszy, że podobno jakaś jest, ale dla wybranych...

Elena

- Zanim zostałam betą byłam dowódcą wojowników i miałam okazję dowodzić w walce z Hono-no Ninetailsem Foxem, ognistym lisem. Jako tako misji nie miałam. Za to ja jedna musiałam prowadzić patrole jako zwykła wojowniczka a także sprawdzać stan watahy, bo inni wojownicy mieli te zadania głęboko w powarzaniu. - odparła z pewnym niesmakiem w głosie - Niemniej jednak wojownicy dostają czasem rozkazy by uczestniczyćw misjach jako np. eskorta lub jako bezpośredni wysłannicy. - odpowiedziała z lekkim uśmiechem na pysku a Hiretsunie skinęła łbem na znak, że przyjdzie i na pokazy czas i że basior się przyda.

Yenn

Yenn tak słuchała i słuchała, bez słowa..
Mmm te czasy kiedy walczyła z Ognistym Liskiem, ależ wspomnienia. To było coś walczyć wtedy z nim, ale już mniejsze coś gdy poraził ich wszystkich prądem, aż niektórych ''przy węgliło''. Ale i tak była to frajda i rozrywka jakich mało.

Elena

- Czy macie jeszcze jakieś pytania? - zapytała patrząc na Sahame i Leavi. Jeśli nie, to naturalnie Elcia zabierze się do pokazów. Weźmie najpierw Yenn do pokazu a potem Hiretsune. Jeszcze tylko musi się zastanowić co najpierw pokazać. Naturalnie jeśli wadery będą chciały, będą mogły spróbować kilku chwytów na Elenie.

Yenn

Yenn szare i bystre ślepia wpatrywały się w Elene, jak nigdy. Słuchała każdego jednego słowa, przyda się na powtórkę. Popatrzyła na wadery, wyczekując ich pytań. Ale czy będą jakiekolwiek?

Sahama

Samiczka na pytanie nie odpowiedziała, ponieważ nie miała po co. Oczekiwała następnego zadania i lekko falowała ogonem, zachęcając mózg do myślenia. Teraz, w tym właśnie pomieszczeniu budowała swoją przyszłość, także przygotowując wiedzę o Wojownikach. To był jej cel, zostać walecznym oraz odważnym wilkiem. Ale jeszcze wszystko przed nią. Nawet nie podrosła, a już marzy o walce...

Elena

Elena nie widząc potrzeby dłuższego oczekiwania po prostu uznała, że pora na praktykę.
- Dobrze. W takim razie weźmiemy się za praktykę. - powiedziała z uśmiechem. - W tym pomoże mi Yenn, moja uczennica. - dodała wskazując na wilczycę za sobą. - Jak już mówiłam, w walce należy wiedzieć co się robi. Służy temu znajomość słabych punktów na ciele i szybkie podejmowanie decyzji. No i oczywiście pewność w tym co robimy. Yenn, gdybyś mogła to stań gdzieś tam... - wskazała Yenn miejsce kilka metrów dalej, a sama się wycofała pod ścianę, - Pokażę wam na czym polega szybkie powalenie przeciwnika bez użycia zbytniej siły. - powiedziała spokojnie i czekała, aż Yenn będzie gotowa.

Yenn

Wilczyca popatrzyła na Elenę i od razu stanęła w wyznaczonym miejscu. Ustawiła się mniej więcej w pozycji bojowej, by Beta mogła zademonstrować ten ruch i nie tylko. Yenn popatrzyła na wszystkie wilki i uśmiechnęła się.

Elena

El opuściła łeb ku ziemi. W pewnym momencie gwałtownie wyskoczyła do przodu i natarła na Yenn. Ale kiedy miało dojść do zderzenia, beta po prostu odskoczyła w bok i chwyciwszy łapy Yenn z drugiej strony jej tułowia, pociągnęła mocno w swoją stronę. Miało to spowodować upadek uczennicy na bok.
- Teraz Yenn zaatakuj mnie tak, jakbyś ze mną walczyła w pojedynku. - powiedziała z uśmiechem i oddaliła się od wilczycy.

Yenn

Yenn skinęła jej łbem. Co prawda, runęła na bok, ale w mgnieniu oka stała już na wszystkich czterech łapach. Znów stanęła bojowo i nagle opanowała ją tymczasowa agresja. Oczy, aż zapłonęły ze złości. Ruszyła na wilczycę i tuż przed nią odskoczyła w bok, następnie pociągnęła ogonem jej lewą tylną łapę. Naparła w tym samym momencie na jej bok i przeważyła ciało. Teraz ''przygważdżała'' Betę do ziemi, każdą kończyną, łącznie z ogonem.

Elena

- Dobrze. - powiedziała, ale nagle wygięła ciało w łuk a po chwili skuliła w kulkę tym samym unosząc Yenn na łapach. Uśmiechnęła się figlarnie i podrzuciła wilczycę na taką wysokość, by zdążyła się wyturlać z miejsca, w którym leżała i stanąć na nogach.
- Chce ktoś spróbować ataku? - spytała patrząc na obie wilczyce. - A może ktoś ma pytania?

Sahama

Sahama oglądała całą akcję z wielką ciekawością i skupieniem. Chyba pora na nią - ja mogę spróbować, ale...nie jestem pewna... - rzekła i podeszła nieśmiało, uśmiechając się miło. Może i jest szczeniakiem, lecz warto wypróbować swoje siły. Im wcześniej zacznie tym lepiej będzie dla niej. Była teraz przygotowana na wszystko i nie wiadomo po co się bała xD.

Elena

- No to proszę. Pomyśl jakby tu mnie łatwo przewrócić i do dzieła. - uśmiechnęła się pogodnie i stanęła wyprostowana. Wiadomo, że Elena będzie delikatna i pozwoli się przewrócić. To normalne dla niej, że szczenięta potrzebują także zabawy, a w nauce to bardzo pomaga. Wtedy szczenię jest zainteresowane, pochłonięte tym co robi i łatwiej przyswaja to co najistotniejsze.

Yenn

Yenn miała farta, że szybko zareagowała. Stanęła na łapach i odeszła na bok by młodsza wadera miała miejsce. Uśmiechnęła się i usiadła, a następnie zaczęła obserwować całą sytuację.

Sahama

Słowa wadery dodały otuchy małej. Po czym Sahama stanęła prosto przed swoją rywalką i na sekundkę przymknęła oczy, dodatkowo wzięła głęboki wdech i wydech. Następnie otworzyła ślepia i już miała pomysł. Szybko podbiegła do wilczycy, a następnie sama dowiedziała się na co ja stać. Naskoczyła na nią i skrzyżowała dwie przednie łapy, przyciskając do klatki piersiowej, odwijając do tyłu. Wywróciwszy Betę czekała na efekty jej wysiłku. Choć sama była zaskoczona tym co teraz uczyniła, ale chyba za mało w siebie wierzyła.

Elena

Naturalnie Elena runęła na ziemię. Wszak w normalnej walce po prostu wgryzłaby się w szyję rywala i runęła resztą ciała na niego przygniatając go do ziemi, ale w tym wypadku po prostu grzmotnęła pyskiem o posadzkę. Ale przyznać trzeba, że pomysł jak na szczeniaka byś świetny.
- Brawo! - powiedziała beta z uśmiechem na białym pysku. Po chwili chwyciła małą ogonem podniosła, by ostatecznie postawić szczenię przed swoim obliczem i nachyliła się.
- Widać, że masz talent do walki. Będzie z ciebie na prawdę dobry wojownik, tylko nie zmarnuj tego talentu. - powiedziała z uśmiechem i delikatnie puknęła palcem Sahame w nos.
- Hiretsuna, mógłbyś mi pomóc w pokazie? Chodzi mi o konkretną rzecz. Pokażesz w co masz wyposażone macki? - zwróciła się po chwili namysłu do partnera.

Hiretsuna Shinigami

A basior z chęcią to uczynił. Przez cały czas jego macki były zwinięte w dwie kulki które leżały na jego grzbiecie, jednak teraz dwu i pół metrowe macki rozwinęły się ukazując siebie.
- Bez problemu. - oznajmił z uśmiechem. Usiadł troszke dalej od Eleny aby czasami nie trafić ją z macki. Te oparły się o ziemię.
- A więc, są to macki obronne jak i zdolne do ataku. Posiadają dwa i pół metra długości a także ostre szpony. Nie posiadają one palców a potem szponów tylko od razu twarde, ostre pazury. Mało kto wie jeszcze ponieważ trudno to zauważyć. Jeśli się je dotknie poczuje się nie brak futra czy piór jak się zdaje a delikatny meszek. Ponadto posiadają tak zwany kaptur osłonowy. - oznajmił i naprężył swe cielsko a macki nastroszyły się i były teraz całe w kolcach. No cóż one posiadają osłonke z ostrych płytek. Wyglądało to jakby tysiące malutkich wilczków stało obok siebie ze skulonymi do ciala uszami a póżniej momentalnie wszystkie jednocześnie uszy wyprostowały na sztorc. Basior uśmiechnął się do wszystkich.

Elena

- Wiem, Hiretsuna wygląda teraz groźnie. Jak widzicie nie należy oceniać po pozorach. No i wojownicy są najróżniejsi, ale nie ma takich, których nie można by było pokonać. Sztuka w znalezieniu sposobu na konkretnego przeciwnika. - powiedziała z pogodnym uśmiechem. - Na przykład u Hiretsuny skutecznym byłoby wykorzystanie jego własnej broni. Macki z pewnością chciłyby nas złapać. I dobrze. Starczyłoby skaknie dookoła Hiretsuny tak, by macki owinęły się wokół niego i jakoś ja zawiązać. - zaśmiała się wesoło.