Podziemia Lightning

Notte

Zaczynała nie nadążać używając tylko swojego ogona więc wstała i wystukiwała rytm łapami tym samym jednocześnie tańcząc co dłuższą chwile gubiła się w melodii jednak szybko wracała do odpowiedniego wystukiwania

Azazello

Uśmiechnął się widząc je obie. byli znowu razem i znowu byli rodziną. W tym momencie pomyślał że Vedette jest na niego pewnie wściekła.

Lightning

Westchnęła,po czym przestała. Pomyśłała o Vedette:
-Czy ona nie jest na ciebie przypadkiem wściekła?
Popatrzyła uważnie na Aza,po czym powiedziała:
-Nie mi jest dane zabierać głos w takiej sprawie,ale chyba spędzasz z nią za mało czasu...Tak mi się wydaję...

Azazello

Pokiwał głową.
- Wierz mi mam z nią do pogadania. - tu wyszczerzył zęby - Ale tu nie chodzi o to że ją zaniedbuję. Myślę że się o mnie martwi bo jej nie mówię co czuje. - przyznał.

Lightning

-No to dlaczego jej nie mówisz? Przecież to Twoja siostra...
Spokojnie podeszła do Notte,choć łapa bolała ją niemiłosiernie,po czym liznęła ją w ucho...

Azazello

Westchnął i powiedział
- Och, uwierz mi ona też nie mówi mi o wszystkim. Poza tym czasami było mi za ciężko by się odezwać. Notte i Seyu poprawili mi humor.

Lightning

Uśmiechnęła się do niego,jednak milczała. Ona też nie powiedziała mu o zamiarze wybrania się na tą ,,wyprawę'' więc czuła się trochę nie w porządku wobec Azazella...

Azazello

Uśmiechnął się spojrzał jej w oczy i powiedział jakby domyślając się o o się boi. - Ważne że jesteś. I że jesteś cała, a nie w kawałkach, przynajmniej na razie.

Notte

Po tym jak matka skończyła ona jeszcze chwile wystukiwała rytm po czym przestała siadając i przekrzywiając nieco łebek - Mamo wiesz że tak cicocia to ja myślałam że umarła ale ona tylko zemidleła czy zemdała już nie wiem - uśmiechnęła się szeroko odsłaniając nieco swoje ząbki - no i wiesz ten Seyu to on chyba myśli że jest wilkiem - zachichotała cicho przypominając sobie o przyjacielu - próbował nawet zawyć ale mu się to nie udało

Lightning

Zaśmiała się dawnym śmiechem. Jej rodzina była conajmniej szalona.Zapomniała nawet o bolącej łapie. Przytuliła Notte do siebie,której tak długo nie widziała...

Azazello

Uśmiechnął się. - Tak, utwierdzam się że mam za rodzinę stado wariatów. Ale kocham ją. - powiedział. Nikt nie mógł mieć lepszej rodziny od niego.

Lightning

Ponownie się zaśmiała:
-Jeszcze rok temu nie sądziłabym,że będe miała rodzinę...

Azazello

- Jeszcze rok temu nie myślałem że będę miał tak dużą rodzinę. - odpowiedział i trącił ją pyskiem. Był szczęśliwy. Nadal ciekawiło go co się stało na jej wyprawie ale to nie było miejsce ani czas.

Lightning

Nie wiedząc czemu podniosła pysk i zawyła przeciągle...Wiedziała,że Azazello chciał znać szczegóły jej wyprawy,lecz teraz nie mogła mu o tym powiedzieć...

Azazello

Uśmiechnął się i odpowiedział Notte. - Ciocia Karenaj zemdlała od nadmiaru wrażeń, a wszystko dlatego że nas tak rzadko odwiedza.

Lightning

-A właśnie,jak tam Kerenaj?-zapytała spoglądając to na Azazella,to na Notte,powoli poruszając ogonem...

Notte

Ziewnęła szeroko dopiero teraz uświadamiając sobie że jest zmęczona,położyła się bez słowa przy matce zamykając ślepka i powolutku szurając ogonem po ziemi

Lightning

Uśmiechnęła się sama do siebie. Po czym liznęła delikatnie Notte. Położyła się także,przytulając do siebie te małe,ale jakże energiczne ciałko,wsłuchując się w rytm jej serca...

Notte

Po chwili już zapadła w głęboki sen a jej ogon stanął w miejscu lecz dalej co jakiś czas został przerzucany na drugą stronę

Lightning

Delikatnie wzieła szczenię za kark. I jeszcze delikatniej położyła je na legowisku. Położyła się,i w tej samej chwili łapa zabolała ją potwornie,jęknęła cicho,po czym znów oddaliła od siebie ból...