Marmurowy Pałac- Klub Black Mad Stars

Kaliope

- Dziękuję za informację. Chętnie sobie coś obejrzę. - powiedziała do czerwonookiej wadery i zwróciła się do przyjaciółki.
- A ty, Sahama, idziesz ze mną? - uśmiechnęła się lekko do niej i spojrzała w kierunku pokoju gier. Czy oni mieli tu wszystko?

Dasim

Dasim wyciągnął zza pleców bukiet i wręczył go waderze.
-Yenn, proszę o wybaczenie. Wybacz za to, że musiałaś sama spędzić Święta. Źle się z tym czuję, okropnie. Niestety, wystąpiło wiele komplikacji naszych planów.-powiedział spokojnie.

Yenn

Wilczyca nawet nie drgnęła. Delikatnie spuściła łeb i odłożyła róże.
Powiedz mi... W ogóle, dlaczego to zrobiłeś?! Ja się cieszyłam, a potem? Co się stało? Zostawiłeś mnie i pobiegłeś za tą całą Enary, a ja? Co ja miałam zrobić? Tylko Debra i Hats mnie wsparły.-powiedziała i spuściła całkiem łeb. Drgnęła, ale tylko na moment..

Dasim

Dasim westchnął ciężko, spoglądając na waderę. Delikatnie uniósł łapą jej głowę, tak, by spojrzała mu w oczy.
-Uwierz, ja także byłem wielce szczęśliwy. Chciałem pobiec za Enary i wytłumaczyć jej wszystko, tak, by się uspokoiła. Ale tylko pogorszyłem sprawę i zniszczyłem Twoje święta. Wiedz, że też spędziłem je w smutku. Żałuję. Gdybym mógł cofnąć czas...-Dasim westchnął cichutko i wysilił się na delikatny uśmiech na kufie.
-Wybacz.

Yenn

Tak, ale nie możesz! Cofnąć czasu się nie da.-jęknęła cicho.
Ciężko jest mi to powiedzieć, ale wybaczam ci... Ii zapominam o tym wszystkim co się stało. Nie będę psuła sobie i innym nowego roku-dodała, ale cóż. Tym razem uśmiechnęła się delikatnie i wstała. Zaczęła powoli wchodzić po schodach na górę, zapominając już o wszystkim.
Chcesz coś do jedzenia, picia-spytała jakby nigdy nic.

Dasim

Dasim'owi dodało to otuchy, tak więc ruszył za waderą. Zastanowił sie chwilę nad jej pytaniem.
-Jeśli nie sprawi Wam to kłopotu, napiłbym się wody.-powiedział spokojnie. Cóż, nie chciał jej zawracać głowy, ale skoro sama mu proponuje coś do picia, czemu nie?

Yenn

Gdy Yenn już weszła do kuchni od razu podeszła do lodówki i wyjęła butelkę wody, a następnie wlała ją do szklanki.
Nie ma żadnych kłopotów i problemów-powiedziała z lekkim uśmiechem i podała basiorowi szklankę z wodą.

Dasim

Dasim wziął od wadery szklankę z napojem i napił się trochę.
-Dziękuje.-powiedział-Nie chcę Wam sprawiać kłopotu, przychodząc do... A właśnie, gdzie się teraz znajduję?-zapytał ciekawy.

Yenn

Gdzie? W klubie, lub jak to inni chcą pałacu BMS, czyli Black Mad Stars-powiedziała spokojnie. Za osiem dni będzie zdawała na wojownika, czy jej się to uda? Dużo wilków twierdzi, że nie, a inni zaś, że tak. Będzie musiała iść teraz do ogrodu, na mini arenę, gdzie zrobi sobie krótki trening.
A jak już coś, to do niego należą miłe, a czasem szurnięte wilki.-dodała i rozglądnęła się dookoła.
Chciałbyś, może przeprowadzić mi trening? Niedługo mam test na Wojownika, a potrzebuję kogoś.. No wiesz, takiego kto nie wywiera na mnie presji. Np. przy Elenie się strasznie spinałam, a nie wiem czy mnie doceniła. Chcę pokazać, że na coś mnie stać-jęknęła cicho.

Dasim

-Jeśli potzrebujesz czyjejś pomocy, to mogę spróbować.-odezwał się spokojnie z delikatnym uśmiechem patrząc na waderę.
-No to co mam robić?-zapytał, rozglądając się wokół.

Yenn

Choć za mną do ogrodu-powiedziała i powoli wstała. Następnie wyszła z pałacu i poszła za pałac, tam była mała arena, na której było całe wyposażenie. Usiadła w śniegu i czekała na basiora. Co ma robić, dowie się! {;3}

Dasim

Dasim więc poszedł za waderą, chcąc jej pomóc w treningu. Enary nie powinna być zła. Przecież nie całuje ani przytula Yenn, tylko oferuje jej przyjacielską pomoc, nieprawdaż?
-Już jestem.-odezwał się wilk.

Yenn

Ok. Więc tak, masz mi mówić czy coś powinnam dopracować itp., itd.-powiedziała i uśmiechnęła się. No nic, czeka teraz na jego rozkazy. Umf, ale ona się stresowała.. Za kilka dni jest test, ajć!

Dasim

-Rozumiem... Czyli mam Ci dawać polecenia, tak? Lub zadawać pytania? No dobra, wiem, że pewnie chcesz poćwiczyć jakieś techiniki walki, ale przed tym mogę Ci zadać parę pytań, które możesz usłyszeć na teście i poradzić Ci, co musisz dopracować w odpowiedziach.-powiedział wilk.

Sahama

Mała jedynie zareagowała uśmiechem - Wiesz co... jakoś nie mam ochoty. Może później dojdę, a na razie już idę. Pa! - Pożegnała się i pobiegła ku wyjściowi. Po czym szybko odwróciła się do przyjaciółki - I pozdrówcie ode mnie... no jak ona tam... Hatsune! - Powiedziała donośnie. Następnie ruszyła w drogę i pognała w nieznane strony. Może znów kogoś spotka? O tym się dowiemy...

z.t

Yenn

Yenn skinęła łbem, na znak zgody.
Ok, no to dawaj-jęknęła cicho i uśmiechnęła się delikatnie, zerkając za siebie i słuchając czyiś kroków, pewnie jedna z młodszych wader poszła sobie. No nic, trudno się mówi.

Dasim

Dasim zakaszlał.
- Zacznijmy od podstawowego pytanie: Dlaczego chcesz być Wojowniczką? Jest przecież tyle stanowisk.- Dasim z miną egzaminatora czekał na odpowiedź wadery. Mu się nie spieszyło, więc mógł sobie poczekać, aż wilczyca pozbiera myśli i połączy je w sensowną całość.

Kaliope

- Pa... - nie zdążyła powiedzieć, a przyjaciółka już wyleciała.
Cóż ma teraz robić sama? Wszyscy inni członkowie klubu czymś się zajęli, a ona?
Ach, no tak. Miała pooglądać telewizje, ale bez towarzyszki, to nie to samo. Może innym razem.
- No, ja też będę musiała się zbierać. Do zobaczenia wszystkim! - i już jej tu nie było.

Yenn

Yenn popatrzyła na niego i zastanowiła się chwilkę.
Dlaczego? Wojownik pomaga innym wilkom i o nich dba, a ja właśnie od tego jestem. Jest on rozsądny, wie co i jak. Wlaczy w imieniu innych wilków, a zwłaszcza młodszych osobników. Broni watahy choćby nie wiem co, a walczy do ostatniej kropli kwi. Dodatkowo, jestem temu oddana. Od szczeniaka moim marzeniem było zostać Wojownikiem-powiedziała i popatrzyła na basiora.

Dasim

Dasim pokiwał głową. Zastanowił się, jakie pytanie ma zadać teraz.
-Ale jest wiele wilków, które choć nie mają ów stanowiska, są oddane watasze, pomagają i chronią innych. Jeśli możesz, dodaj coś jeszcze.- wkońcu to egzamin próbny, więc Yenn musi pokazać, na co ją stać.