Przezroczyste jezioro

Riven

-Nie musisz mi dziękować-odpowiedział i poszedł za wilczycą.Wskoczył do wody chlapiąc ją-Brr-mruknął.Po jakimś czasie próbował się wczuć w chłód tej wody.

Vedette

Odpłaciła się i pochlapała go. Westchnęła, bo słońce było takie piękne...wpatrywała się w nie z zachwytem.

Riven

Spojrzał na punk,któremu się przygląda.
-Podoba Ci się to słońce?-zapytał przyjaźnie.
Widział jej zachwyt na pyszczku,wiedział,że musi sie jej podobać ten blask,który od niego bił.

Vedette

Prychnęła.
- Jeszcze się pytasz? - wywróciła oczami. - Ładne ma kolory. Pomarańcz, żółć, czerwień...złote słońce. - uśmiechnęła się sama do siebie. - Gdy byłam młodsza to też tak patrzyłam. I zawsze, gdy je widzę to się zachwycam, jakbym je widziała pierwszy raz w życiu. Dziwne ale cudowne.

Riven

Słysząc to co powiedziała wyciągnął z swojej sakiewki kryształ,który bil takimi samym kolorami co słońce.Był dla niego piękny.Postanowił jej go dać,by przypominało jej słońce jak i jego.
-Proszę do dla Ciebie.Jest taki jak słońce,choć nim nie jest.Chcę by było takim twoim symbolem słońca przez które widać twój zachwyt na twoim pyszczku-powiedział po czym wziął jej łapę i włożył do niej kryształ który świecił jasno.

Vedette

Vedette dosłownie nie nadążała. Gdy wilk położył jej kamyk na łapie, wilczyca aż zachłysnęła się powietrzem. Patrzyła na nie i powoli wychodziła z wody... Potem położyła kamyk na trawie i oglądała go ze wszyskich stron. Potem- już nie kontrolując się- podeszła do Rivena i dała mu całusa w policzek.
Następnie prawie się zaczerwieniła ze wstydu.

Riven

On podążył za nią i również wyszedł z wody.
-To wielki zaszczyt dostać buziaka od takiej wilczycy jak ty-powiedział od siebie i usiadł patrząc na to co robi wilczyca..

Vedette

- Taak, wielki zaszczyt. -wymamrotała pod nosem. - Zgłodniałam. Chodźmy zapolować do jakiegoś lasu. Możesz to odczytać jako zaproszenie na daniela. - posłała mu uśmiech.

Riven

-No to chodźmy-powiedział-hmn-zastanowił się i dodał-idź pierwsza a ja za tobą nadążę.
Stanął i rozciągnął się powoli.

Vedette

Wstała i pobiegła przed siebie, by coś przekąsić.

// Las tajemnicy :P//

Riven

Pobiegł prosto za nią.

/Ok/

Krik

Idalia

- Tak, prowadź - powiedziała i uśmiechnęła się. Machnęła puszystym ogonem, którym ogrzewała łapy i wstała.

Krik

Wilk westchnął cicho. Odwrócił się i zaczął iść przed siebie. Nie wiedział, gdzie idzie, po prostu szedł. Przestawał widzieć sens tego życia. Zupełnie mu go brakowało. Szedł, a wiatr rozwiewał jego sierść.

Idalia

Usłyszawszy westchnienie Krika, nastawiła uszy z zainteresowaniem. Jakoś w jej uszach wyjątkowo dziwnie zabrzmiało to głośne odetchnięcie. Ruszyła za Krikiem.

Krik

Samotny wilk pojawił się nad brzegiem jeziora. Aż szkoda, że musiał je pożegnać zimą, ale nie mógł już dłużej czekać. I tu był ostatni raz, by w pamięci zatrzymać obraz Hekate, którą tu poznał, a nie tą, którą tu zostawił. Po raz kolejny obejrzał się wokół i wciągnął zapach jeziora. Pomieszano tu zapach tylu watah i tak wielu wilków. Jedno z nielicznych takich miejsc. Piękne, ale jego nie zatrzymało, odwrócił się, by odejść. Jednak po chwili znów patrzył na jezioro i gwiazdy, których w jego tafli nie było widać. Spojrzał na nie po raz ostatni i zawył, a w tym wyciu zawarł słowa:
"Mroczne Wilki,
Czarny Wiatr,
Wieczna Nocy Sprzyjaj Nam!"
Gdy wilk wypowiadał te słowa, w tle słychać było głos kruka. Jego przyjaciela, zwanego przezeń Bezimiennym.
I Krik wybiegł, a z nim jego jedyny, wierny przyjaciel, by nigdy nie powrócić do tej krainy... .
Tak przynajmniej zamierzali... .

Szina

Atrita

Zjawiła się tutaj bezszelestnie. Usiadła na skraju jeziora, spoglądając w krystalicznie przeźroczystą taflę jeziora. Zimny, porywisty wiatr wzburzył fale na powierzchni, potargał chaotycznie ciemne futro. Nie drgnęła nawet, jej białe ślepia wyrażały chłód. Nie wiedziała, po co tutaj przyszła. Łapy same zaprowadziły ją nad wodę... Wspominając przebudzenie przy rzece, ułożyła się na trawie marszcząc nos.
Wtem zerwała się na równe nogi i pognała przed siebie.

Katara

pewnego dnia wyszlam na spacer i nagle przedemnom pojawiło się piękne lśniące jezioro byłam bardzo zaciekawiona. :D

Lilia

Złapałam przyjaciółkę i zadyszana napiłam się wody i wybiegłam