Polana Renny i Waspa.

Renna

-Tak-powiedziała.

Wasp

- Dlaczego wcześniej mi nie powiedziałaś? - powtórzył pytanie zachowując spokój. Zerknął kątem oka na Therę.

Gość

Patrzyła się na Okami, gdy ta zniknęła zerknęła na matkę i Waspa.
więc to jej nowy partner...

Renna

-Myślałam że.....bałam ci się powiedzieć.-powiedziała z opuszczonym łbem.

Wasp

Teraz naprawdę się zezłościł. - Za kogo ty mnie masz?! - zapytał oskarżycielskim tonem - Myślałaś, że jak dowiem się, że masz dzieci to cię zostawię? Czy ty naprawdę uważasz mnie za takiego drania?

Gość

Thera bez ostrzeżenia wybiegła kierując się do swojego legowiska.

Renna

Skuliła się.Złapała There i wrzuciła na plecy.Zaczeła odruchowo wycofywać się.Coraz szybciej.

Gość

Mała kulka przypominająca perełkę wpełza do środka, kątem oka spojrzała na Mamę i nieznajomego Basiora, weszła dalej, jednakże jego pewność zmalała, zaczął biec, schował się za krzakiem, wyłonił z niego tylko swój mały pyszczek i nastawił ucho, nasłuchując całe te zdarzenie.

Gość

Siedząc na grzbiecie mamy zauważyła swego brata. Trochę zmieszana chciała zejść z matki.

Renna

Teraz już biegiem wyjeła szafira z krzaków i położyła obok Thery.Uciekła do ogrodu.

Gość

-Theera?
Na jego małym pyszczku pojawił się uśmiech, walnął siostrę łapą na przywitanie.
-A.. al... ale.. Cię dawno nie widziałem.
Patrzył wciąż na nią, po chwili jego wzrok przekierował się na matkę, wystawił pysk i położył na jej szyi, wyglądał przez nią na nieznajomego mu wilka.

Wasp

Patrzył na cofającą się Rennę i machnął nerwowo końcówką puszstego ogona. Mruknął do niej cicho nie zważając na to czy go usłyszy czy nie - Skoro juz raczyłaś przedstawić mi swoje dzieci myślałem, że będę mógł z tobą normalnie porozmawiać. Ale jeśli uważasz mnie za kogoś takiego - mocno zaakcentował to słowo - to cóż... Nie pozostaje mi nic innego.
Wstał, odwrócił się i ruszył szybkim krokiem w stronę swojego legowiska.

Renna

-Wasp-krzykneła.Rozpłakała się i upadła na ziemię.

Gość

Odwzajemniła uśmiech Szafira. Także spoglądała na Waspa. Nie wiedziała czemu Renna ucieka, ale miała nadzieję, że dobrze robi.
Z niesmakiem wyskoczyła na ziemię. Chciała zapytać się Rennę o tak dużo.

Wasp

Usłyszał krzyk Renny. Zatrzymał się i odwrócił patrząc na leżącą Rennę. Powiedział głośno - Przed chwilą zaczęłaś przede mną uciekać, teraz mnie wołasz. O co ci chodzi? Odniosłem wrażenie, że nie masz już ochoty na mnie patrzeć.
Z powrotem się odwrócił i ruszył, tym razem jednak wolniej jakby oczekiwał na jakiś ruch ze strony Renny.

Renna

-Przepraszam-powiedziała

Gość

Spojrzał na płaczącą Matkę, zeskoczył z niej i podszedł od przodu, przytulił ją na znak pocieszenia, mały Szafir nie umiał jeszcze pocieszać, było to dla niego trudnym wyzwaniem, nie wiedział jeszcze co to zło, oraz dobro.. żył tą chwilą, mając u boku rodzeństwo i ją.

Renna

-Przepraszam-powiedziała .

Gość

Podeszła do mamy i wtuliła się w jej pierś gładząc ją.
-Nie maaaartw się - mruknęła cicho.

Wasp

Usłyszał to słowo. Znów się zatrzymał, jednak zanim się odwrócił pomyślał nad czymś przez chwilę. Powoli zaczął zbliżać się do Renny. Usiadł w dość dużej od niej odległości i spytał nadal poirytowany - Czy ty naprawdę sądziłaś, że przez twoje dzieci odejdę?